«Η μηχανή της αφθονίας μας έδωσε φτώχεια.
Η επιστήμη μας έκανε κυνικούς,
η απληστία μας έκανε σκληρούς και κακούς.
Σκεφτόμαστε πάρα πολύ και αισθανόμαστε πολύ λίγο. Περισσότερο από μηχανές, χρειαζόμαστε ανθρωπιά.
Περισσότερο από δεξιότητες, χρειαζόμαστε ευγένεια .
Χωρίς αυτές τις ιδιότητες, η ζωή είναι βία και όλα χάνονται»
Σωστά τα λέει από την δική του οπτική της απιστίας. Διότι αν υπάρχει Πίστης, και αν μας έδωσε φτώχεια η μηχανή της αφθονίας, ο Δεσπότης μας Χριστός μάς πλούτισε με πολλά αγαθά. Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν. Η επιστήμη μας έκανε κυνικούς διότι επιστήμη χωριζωμένη της Πίστεως και της αρετής, πανουργία εστί. Στον πιστό δεν υπάρχει απληστία και αν υπάρχει, η ασκητική της αρετής την εξαφανίζει. Ο Χριστιανός θεωρεί το να προσεύχεται περισσότερο από το να σκέφτεται. Διότι μέσα από την προσευχή δυναμώνει στην Πίστη, κατ Εικόνα ολοκληρώνεται. Και όταν ο άνθρωπος αγωνίζεται κατά Θεόν τότε όλα μέσα του και έξω του ευωδιάζουν, η ανθρωπιά, η ευγένεια, η αγαθοσύνη, η ταπείνωση η καθαρότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα μέσω της Πίστεως και χωρίς την Πίστη ουδέν και ας έχεις όλα τα αγαθά του κόσμου, έτσι μας το είπε ο Άγιος Πορφύριος ο καυσοκαλυβίτης, την ευχή του να έχουμε.
... και όμως,
ΑπάντησηΔιαγραφήυπήρξε η γενιά τού Κάϊν
αυτή, που άρχισε
να "ε φ ε υ ρ ί σ κ ε ι"
πράματα (και θάματα...)
για να κατασκευάσει αυτόν τον υποτιθέμενο επί γής
π α ρ ά δ ε ι σ ο
που ως σήμερα παλεύουμε να στήσουμε οι ταλαίπωροι
κι όλο γυρίζει εναντίον μας
άλλωστε
άλλος είναι ο σκοπός τής ύπαρξής μας
στην ζωή
που την διαστρέψαμε
πρός χάριν... μιάς... παράνομης μπουκιάς, απ' το
ένα και μ ό ν ο ν απαγορευμένο
και ζούμε πιά
μακρυά απο την εγγύτητα τού πλάστη μας
έχοντας κυριολεκτικά πετάξει
τα τσακισμένα μας σαρκία
με την π τ ώ σ η μας
απ' την κατάσταση
που επιθυμούσε ο Θεός μας
ο πανάγαθος να ζούμε,
και φυσικά, τα όσα φτιάχνει ο άνθρωπος,
αξιοποιώντας το χάρισμα
τής διανοίας του
θα μπορούσαν να ήταν ευλογημένα,
αν φτιάχνονταν με σκοπό την φιλανθρωπία
κι όχι τίς ψευδαισθήσεις μας, για επί γής παράδεισο
και ως υποκατάστατα τού Θεού,
και... ε ί δ ω λ α
η δ ο ν ι κ ά ,
που όμως γεννούν
ο δ ύ ν η
κι αλίμονο, σχεδόν πάντοτε,
τα πιό φανταχτερά...
τεχνο..καλούδια
καθώς πεφτουν στσ χέρια
ισχυρών
κι αρχόντων παθιασμένων
για εξουσία
(υπέργειων και φανερών ή υπογείων
δια τής τάχα ψήφου μας
-και... κάπως πονηρά-
η... και με το σπαθί τους
-και... μάλλον με το ζόρι-)
καταλήγουν
σε περισσότερη
σκλαβιά...
άγχος...
και μιά ζωή αβίωτη
σε μιά... λουσάτη φυλακή
(με υπέροχη βιτρίνα)
με ξύπνια δολιότητα τεχνουργημένη...
για την ψυχή
και για το σώμα