Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεταιγια ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεταιΓια ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελάκαι ποτέ δε κλαίει, ποτέ δεν κλαίει
Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερόπετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρόΜε τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάςνα μένεις μόνος, να μένεις μόνος
Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώπου 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώΓύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείςμην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου