ΤΡΑΠΕΖΩMATA ΜΕ ΤΙΣ ΣΜΥΡΝΙΕΣ.

 

Πέρασε η 28η Οκτωβρίου μεσημέριασε κι εγώ λοιπόν μια τέτοια μέρα σαν και χθες άρχισα να θυμάμαι και να γράφω....

Από τα παλιά μου άρεσαν οι παρελάσεις και μικρός σαν ήμουνα πάνω στους ώμους του πατέρα μου με μια μικρή σημαία να ανεμίζω θαύμαζα αυτούς που έκαναν παρέλαση....

Πάντα τέτοια μέρα μετά την παρέλαση μας είχαν καλεσμένους για φαγητό οι Σμυρνιές...

Αυτές ήταν αδελφές του άνδρα της αδελφής της μάνας μου του Θεοδόση που το 22 που ήρθαν απ' την Σμύρνη έμεναν κάπου στην Ανάληψη...

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί σ' αυτές τις επισκέψεις τους πηγαίναμε γλυκά από το ζαχαροπλαστείο Αβέρωφ και από Ελληνικό και μάλιστα σιροπιαστά αφού είμασταν σίγουροι ότι είχαν φτιάξει μπακλαβά, σαραγλί και κιουνέφε δηλαδή κανταΐφι με τυρί,

απ' την Σμύρνη ήταν για.....

Η Μαρίτσα η Κατίνα η Σμαρώ η Μαρίκα μας υποδέχονταν στην σάλα την ψηλοτάβανη με τα όμορφα τα έπιπλα και τα ανατολίτικα τα χαλιά και τα κεντήματα.....

Οι Σμυρνιές ήταν όλες τους ντυμένες σαν φρεγάτες σημαιοστολισμένες, φωταγωγημένες και με μαλάματα και ασήμια στολισμένες....

Πρώτα θα μας τρατάρανε γλυκό του κουταλιού συκαλάκι, νεραντζάκι, τριαντάφυλλο και αρχίζανε τα γεια στα χέρια σας και χρόνια πολλά λόγω της ημέρας και τα υγειένεται....

Και η Ελπινίκη, η Ερμιόνη και η αδελφή της μάνας μου η Βαγγελίτσα και βέβαια η θεία Ευτέρπη και η Πιπίτσα.....

Οι άνδρες στο αίθριο για ουζάκι και εμείς τα παιδιά να στριφογυρίζουμε από εδώ κι από εκεί....

Μετά ερχόταν οι μεζέδες ο παστουρμάς, τα ντολμαδάκια, τα γιαπράκια, οι παστές σαρδέλες, το τουρσί μελιτζανάκι και το λάχανο με λίγο σέλινο και βέβαια τα σουτζουκάκια τα Σμυρναίικα, ο μπακαλιάρος με την σκορδαλιά και οι καυτερές ψημένες πιπεριές με τα λαδόξιδο και τον μαϊντανό.....

Οι μεζέδες πάντα συνοδευόταν με Σμυρναίικα τραγούδια αλλά και με βρισιές για τους πολιτικούς.....

Εκεί έμαθα τις λέξεις ντερβίση μου, είσαι παιδί μάλαμα, αυτός είναι πολύ σεβνταλής, τι χαμπάρια μας έφερες απ' την πόλη, ο κιμπάρης, ο τσίφτης, το νταβαντούρι και άλλες τέτοιες λέξεις που θαρρείς και ομόρφαιναν τις φράσεις...

Από τις Σμυρνιές έμαθα ότι τον άνδρα τους τον είχαν κορώνα στο κεφάλι τους η τουλάχιστον έτσι νόμιζαν οι άνδρες γιατί αυτές ήταν μεγάλες μαλαγάνες και καταφερτζούδες στα κομπλιμέντα....

Από εκεί έμαθα και τα κανακέματα γιατί πεντάχρονο παιδί όπως ήμουνα πασάκα με ανέβαζαν τζιγέρι μ' με κατέβαζαν.....

Το μόνο άσχημο που πάθαινα ήταν όταν φεύγαμε από τις Σμυρνιές τα μάγουλά μου ήταν κατακόκκινα από τα τρυφερά μπατσάκια κι απ' τις χαριτωμένες τσιμπιές τους.....

Εκεί μάθαινα και την πολιτική η εν πάσαι περίπτωσή την οπτική για την πολιτική η τους πολιτικούς που είχαν αυτοί οι υπέροχοι Έλληνες από την Ανατολία.....

Αυτοί ήταν πονεμένοι και προδομένοι απ' τους συμμάχους κι όλο έλεγαν ότι μας μέθυσαν καλλιεργώντας μας ηρωισμό και χύσαμε πολύ αίμα σαν Πατρίδα για να νικήσουν και να κυβερνήσουν οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι βασανιστές, οι ταγματασφαλίτες και οι δωσίλογοι και βέβαια οι μέλλοντες πολιτικοί απατεώνες....

Εκεί έμαθα και τα βρισίδια γιατί όπως θα ξέρετε είναι μη σε πιάσει στο στόμα της Σμυρνιά,

βέβαια στα βρισίδια για τους πολιτικούς πρωτοστατούσε ποια άλλη από την θεία Ευτέρπη....

Αχ μωρέ έλεγαν και να ερχόταν πάλι από καμιά μεριά οι Μαραθωνομάχοι, ο Λεωνίδας με τους 300, ο Ιερός Λόχος, οι αγωνιστές του 1912, οι Μακεδονομάχοι, οι ήρωες του 40, αυτοί που αγωνίσθηκαν στην αντίσταση και με μια φωνή αέραααα θα σας έπαιρναν στο κατόπι κι ακόμα θα τρέχατε μωρέ ως τα πέρατα του κόσμου και ως στις παρυφές του άλλου......

Κάτι τέτοια έλεγαν σαν χθες στην μάζωξη που κάναμε κάθε χρόνο στα μικρά μου τα χρόνια μετά την παρέλαση....

Κάθε φορά που έλεγαν τέτοια όλο και το μάτι μου έπιανε τον πατέρα μου στα κρυφά να δακρύζει....

Είναι και φορές που όταν τελειώνει η παρέλαση δεν βλέπω κι εγώ καλά την οθόνη της τηλεόρασης,

ίσως γιατί και τα δικά μου τα μάτια είναι βουρκωμένα.....

Ο Βάρναλης έγραψε ότι ο σεισμός και η Ελευθερία με κανέναν τρόπο δεν αλυσοδένονται κι αυτά είναι χαραγμένα στα κόκκαλα των Ελλήνων που τις περισσότερες φορές ούτε φαίνονται ούτε ακούγονται....

Καλό απόγευμα γείτονες κι ας κρατήσουμε ένα λεπτό σιγής για τους αφανείς ήρωες που χάθηκαν για την Πατρίδα!

 θεία Ευτέρπη