Αναγκαίο συστατικό ο πόνος, στον βαθμό της αντοχής του καθενός, κατά την διάρκεια του πρώτου σταδίου-περάσματος προς το τελικό-ποθούμενο, "ένθα ουκ εστί πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος".
Θα έλεγα, πονώ άρα Αγαπώ, όπως πόνεσε ο Χριστός πάνω στον Σταυρό, αγάπησε πολύ την Εκκλησία!
Στην αυθεντική Ορθόδοξη Χριστιανική Πνευματικότητα, το "πονώ άρα υπάρχω" έχει αλλάξει και έχει γίνει:Αγαπώ, άρα υπάρχω.(Εάν θυμάμαι καλά, το "Αγαπώ, άρα υπάρχω" το έχει δημοσιεύσει σε βιβλίο κάποιος Ιερομόναχος μαθητής του Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ).
Η σοφία του πόνου βαθύ, εσωτερικό, υπαρξιακό που όλοι -ανεξαιρέτως- παγκόσμια μεταλαμβάνουν... μονόδρομος η αγάπη...
Τὸ πονῶ, δὲν δέχεται φιλολογίες.
Δέχεται όμως, ενίοτε και εξωτερίκευση
Αναγκαίο συστατικό ο πόνος, στον βαθμό της αντοχής του καθενός, κατά την διάρκεια του πρώτου σταδίου-περάσματος προς το τελικό-ποθούμενο, "ένθα ουκ εστί πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος".
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα, πονώ άρα Αγαπώ, όπως πόνεσε ο Χριστός πάνω στον Σταυρό, αγάπησε πολύ την Εκκλησία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αυθεντική Ορθόδοξη Χριστιανική Πνευματικότητα, το "πονώ άρα υπάρχω" έχει αλλάξει και έχει γίνει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπώ, άρα υπάρχω.
(Εάν θυμάμαι καλά, το "Αγαπώ, άρα υπάρχω" το έχει δημοσιεύσει σε βιβλίο κάποιος Ιερομόναχος μαθητής του Αγίου Σωφρονίου του Έσσεξ).
Η σοφία του πόνου βαθύ, εσωτερικό, υπαρξιακό που όλοι -ανεξαιρέτως- παγκόσμια μεταλαμβάνουν... μονόδρομος η αγάπη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὸ πονῶ, δὲν δέχεται φιλολογίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέχεται όμως, ενίοτε και εξωτερίκευση
Διαγραφή