Η Θεία Λειτουργία

 Άγιος Σωφρόνιος

Δοξάζω το Θεό που μου έδωσε την ευκαιρία να σας βλέπω ακόμη και να συνομιλώ μαζί σας. Ρώτησα σήμερα τον πατέρα Ν. για ποιο πράγμα θα μπορούσα να μιλήσω και αυτός χωρίς καμία καθυστέρηση απάντησε για την "θεία Λειτουργία"!

 Έτσι λοιπόν κάνω υπακοή στον άνθρωπο που θέλησε να ζήσει τη Λειτουργία . Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για την θεία Λειτουργία .Ο Θεός μου έδινε να την ζω ποικιλοτρόπως σε διαφορετικές περιόδους. Στην αρχή όμως της μοναχικής ζωής, υπήρξε μία θαυμαστή περίοδος που διήρκεσε αρκετά χρόνια , κάθε φορά μετά τη θεία Λειτουργία υπήρχε η αίσθηση του νικηφόρου και φωτοφόρου Πάσχα.

 Είναι ακόμη πιο παράδοξο το ό,τι ζώντας την Λειτουργία με τη φυσική και ταυτόχρονα τρυφερή αρπαγή όλου του πνεύματός μας στη σφαίρα της ίδιας της Λειτουργίας ο ίδιος ζούσα την απόγνωσή  μου.

Δεν μπορούσα καθόλου να φανταστώ τον εαυτό μου άξιο της Σωτηρίας .

Όταν λοιπόν διάβαζα τις προσευχές "Πιστεύω Κύριε και ομολογώ ότι Συ εί αληθώς  ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του Ζώντος ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς  σώσαι ,ών πρώτος ειμι εγώ.." με καταλάμβανε μυστική φρίκη μπροστά στο μεγαλείο του μυστηρίου της Λειτουργίας.

 

Μας  χρειάζεται πολύ άσκηση ,προκειμένου να διανοίξουμε το αυθεντικό, υπαρκτικό περιεχόμενο της .Και τα λόγια "ότι Συ εί αληθώς ο Υιός του Θεού του Ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμο αμαρτωλούς σώσαι.." θα ηχούν εντελώς διαφορετικά στις ψυχές μας, γιατί ζώντας καθημερινά αυτά, και μόνο με αυτά, γινόμαστε κατά παράδοξο τρόπο ικανοί να βλέπουμε το απίστευτο  θαύμα του Θεού σε όσα πραγματοποίησε ο Χριστός.

Πως Εκείνος, ο οποίος δημιούργησε τον άνθρωπο κάτι εικόνα και καθ΄ομοίωσί Του, θέλει να ζήσει με τον άνθρωπο.

Μου έτυχε να ακούσω φοβερά λόγια σε σχέση με τη Λειτουργία μας. Κατηγορούσαν τους Χριστιανούς για κανιβαλισμό,ότι τρώνε σάρκα και πίνουν αίμα ανθρώπου!

Είναι γραμμένο στο Ευαγγέλιο ,ότι, όταν ο Κύριος μίλησε για αυτό, πολλοί αποχώρησαν λέγοντας: "Σκληρός εστίν ούτος ο λόγος της δίναται αυτού Ακούειν!" Ο Θεός όμως, το προσεγγίζει διαφορετικά.  

Με την τέλεση του μυστηρίου αυτού συνηθισμένος κτιστός άρτος μεταβάλλεται σε Σώμα Χριστού κατά τον δημιουργικό λόγο του Θεού . Έρχεται στιγμή ,κατά την οποία αυτό γίνεται σαφές χωρίς εξήγηση. Ταυτόχρονα έρχεται και η κατανόηση ότι πραγματικά ο Χριστός είναι Θεός, γιατί όλες οι ενέργειες Του είναι γεμάτες  από ασυνήθιστο μεγαλείο και απίστευτη αγάπη προς τον άνθρωπο.

 

 Όταν Λοιπόν προφέρουμε τα λόγια αυτά ,"οτι Σύ Αληθώς ο Υιός του Θεού του Ζώντος,ο ελθών εις τον κόσμον   αμαρτωλούς σώσαι.." βλέπουμε πόσο πραγματικά σοφά σώζει Εκείνος τον άνθρωπο. 

 

 Όταν ζούμε Σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού, τότε αναπτύσσεται με φυσικό τρόπο μέσα μας το αίσθημα της αντιλήψεως του Πνεύματος Του σε όλα τα γεγονότα του λυτρωτικού Του  έργου .

 

Βλέπετε τώρα κατά την πασχαλινή περίοδο ψάλλουμε :''Θανάτω θάνατον πατήσας.."  Αυτό είναι πραγματικά έτσι, ωστόσο όμως ο νούς μας δεν το συλλαμβάνει. Μόνο ζώντας τη Λειτουργία όσο είναι δυνατόν και προσιτό σε εμάς, με όλο το είναι μας, γινόμαστε βαθμηδών ευαίσθητοι σε πολλά που περνούν απαρατήρητα, από όσους δεν γνωρίζουν τον Χριστό και δεν τον αγαπούν και δεν ζουν στο πνεύμα των εντολών Του. 

 

Πόσο παράδοξα μας δίνει τις εντολές Του να αισθανθούμε όλοι την υπαρκτική αληθεια των  λόγων αυτών: ''Θανάτω θάνατον πατήσας..!'' Ωστόσο όμως αυτό υπερβαίνει το νού μας και εμείς δεν μπορούμε καθόλου να συλλάβουμε όλα όσα λέγονται με τα λόγια αυτά! Έτσι συγχωρήστε με, θα ήθελα όλοι εσείς να ζήσετε πραγματικά την πασχαλινή κατάσταση που μου έδωσε ο Κύριος, να ζήσω τους πρώτους χρόνους.

 

 Ντρέπομαι να μιλώ, αλλά από τότε που ο Κύριος με απέσπασε από τη θεωρία του κτιστού κόσμου, και των ανθρώπων, και με προσκάλεσε στον Εαυτό Του, ποτέ δεν γνώρισα τι είναι ακηδία.

 Με απόγνωση για τον ίδιο τον εαυτό μου, ζούσα έντονα την ανεπάρκεια μου, όταν αναλογιζόμενος  την Βασιλεία του Χριστού, και ταυτόχρονα την πασχαλινή χαρά της Αναστάσεως. 

 

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ,παρατηρεί ότι τα πρόβατα του Χριστού κατά τον καύσωνα , κλίνουν προς τη γη το κεφάλι, έτσι πολλοί μοναχοί δεν είναι σε θέση να εννοήσουν την Θεία Λειτουργία,  νυστάζουν ψυχικά και ίδια Λειτουργία δεν ενεργεί τόσο δυνατά σε αυτούς . 

 

 Όταν λαμβάνουμε, μερίδα του Σώματος του Χριστού και μερικές ρανίδος του αίματός Του, εκπλησόμαστε τότε ως ποιο βαθμό ,ήθελε Αυτός να ενωθεί  μαζί μας! 

Στις πράξεις αυτές, βλέπουμε ότι ο ίδιος ο Θεός που μας δημιούργησε, τα δημιούργησε ασφαλώς όλα, με τελειότητα, όλα όσα είναι αναγκαία η σωτηρία μας . 

Από εμάς όμως απαιτείται  κόπος, άσκηση, συνετή υπομονή κάθε ημέρα. 

Αυτό που μπορούμε να σκεφτόμαστε, χωρίς καθόλου να το εκφράζουμε με λόγια παραμένει πραγματικά ανέκφραστο. 

Αλλά και αυτό ακόμη που μπορεί ως ένα βαθμό να εκφραστεί με ανθρώπινες λεξεις ,γίνεται απέραντος ωκεανός .Να ένα αληθινό πράγμα. 

Ζω ήδη μέσα στο ράσο 67 χρόνια, και κάθε φορά η Λειτουργία είναι για μένα κάτι νέο μοναδικό! 

Είναι αδύνατον να τις συνηθίσουμε! 

 

 Και όταν βρίσκομαι ανάπαυση στην καρδιά μας από την εγγύτητα του Θεού, τότε βεβαίως μας είναι ευκολότερο να υπηρετήσουμε τους ανθρώπους. 

Θα ήθελα λοιπόν και εσείς να μιλάτε με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη προς το Χριστό, για το ότι βρήκε τρόπο να ενωθεί μαζί μας. 

 

Η θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου είναι πραγματικά ,κοσμικών διαστάσεων  κατά την ατμόσφαιρα του λόγου που εκφέρεται.

 Ακούγοντας τις προσευχές αυτές της πίστεως μας ,πραγματικά εισερχόμαστε βαθμηδόν  στις αληθινές διαστάσεις της Λειτουργίας.

 

Ακόμη και η ίδια η φύση μας, αλλάζει, από εγωιστική γίνεται φύση που ανταποκρίνεται στις Εντολές του Χριστού Θεού .

 

Ο μακάριος Σιλουανός, το εξέφρασε αυτό, με τους λόγους :''ο αδερφός μας είναι η ζωή μας''. Ο ίδιος ο Κύριος στι Φοβερά Κρίση θα το πει ότι ο κάθε μικρός άνθρωπος είναι ο εαυτός Του.

 Όταν όμως έρθει σε εμάς η κατάσταση αυτή, έστω και στις πρωταρχικές της ακόμη μορφές, τότε ασφαλώς θα αναβλύσουν δάκρυα από την καρδιά που είναι γεμάτη με ευγνώμονα αγάπη.

 Άς είναι λοιπόν, ευλογημένο το όνομα του Κυρίου σε όλους τους αιώνας. Προσεύχεστε για μένα.

 

πηγή: οικοδομώντας το ναό του Θεού μέσα μας τόμος τρίτος, σελίδα  227 έως 230