Καταλαβαίνουμε όλο και καλύτερα γιατί η Ευρώπη που μιλάει με τη φωνή του Στόλτενμπεργκ θεωρεί τη Ρωσία ορκισμένο εχθρό της, γι' αυτό πρέπει να σχηματίσουμε ένα κοινό μέτωπο για να τη γονατίσουμε και να την επαναφέρουμε στις παλιές καλές μέρες του Γέλτσιν, όπου οι γκάνγκστερ τής διεθνούς οικονομίας κυριαρχούσαν έκλεβαν πρώτες ύλες και παιδιά.
Για αυτήν την Ευρώπη σε ελεύθερη πτώση στον γκρεμό του τίποτα, η Ρωσία είναι η ιστορική μνήμη που πρέπει να καταστραφεί, η παράδοση που πρέπει να διαγραφεί, ο εφιάλτης του κοινού πολιτισμού από τόν οπίο αποστάτησε και αρνείται. Για αυτήν την Ευρώπη που αρνείται και αποκηρύσσει τον εαυτό της, η Ρωσία είναι η εμμονή της δικής της ψευδούς συνείδησης, η μνήμη του χαμένου της εαυτού, η εικόνα της δικής της χαμένης ταυτότητας.
Ας ξεκαθαρίσουμε, η Δύση είναι ένας κόσμος σε πλήρη αποσύνθεση, οικονομικώς, κοινωνικώς, πολιτιστικώς, ηθικώς, ο κύριος στόχος της φαίνεται να είναι η ακύρωση κάθε λάμψης ανθρώπινης αντίστασης που βασίζεται στην υπεράσπιση του προφανούς. Ένας κόσμος που αποφάσισε να αμφισβητήσει την ίδια την ανθρώπινη φύση, που χαίρεται να πηγαίνει ενάντια στη φύση, η οποία επιπλέον διεκδικεί το δικαίωμα να επιβάλλει τη διαστροφή της στον υπόλοιπο κόσμο.
Στην πραγματικότητα, ένας κόσμος που θεωρεί την οικειοθελή εισαγωγή της εγκυμοσύνης στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως τη μεγαλύτερη έκφραση ελευθερίας. πού πιστεύει ότι είναι μια επιβεβαίωση της ελευθερίας, ενάντια στις διακρίσεις λόγω φύλου, που παρακινεί τους ανηλίκους να εμποδίζουν την ορμονική τους ανάπτυξη περιμένοντας να αποσαφηνιστεί η ταυτότητα φύλου τους; ή που υιοθετεί, όπως στο Πανεπιστήμιο του Τρέντο, το «υπερεκτεταμένο θηλυκό», για το οποίο θα χρησιμοποιούνται μόνο γυναικείοι όροι εντός του πανεπιστημίου, «για μια γλώσσα που σέβεται τις διαφορές»· ή που απορρίπτει, μαζί με τον Δήμο του Μιλάνου, ένα άγαλμα της μητρότητας που αντιπροσωπεύεται από μια γυναίκα που θηλάζει ένα παιδί επειδή «το γλυπτό αντιπροσωπεύει αξίες που δεν μπορούν να μοιραστούν καθολικά όλοι οι πολίτες», όπως διακήρυξε ο δήμαρχος Sala. Μια λίστα που, δυστυχώς, θα μπορούσε να συνεχιστεί για μέρες.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυξάνεται μεταξύ πολλών η ιδέα ότι η Δύση πολεμά μια σταυροφορία εναντίον της Ρωσίας για να ανατρέψει τον «παραδοσιακό» κόσμο, τον κόσμο που επιτρέπει στον άνθρωπο να αισθάνεται μέρος μιάς παγκόσμιας koinè τάξης και όχι ένα γρανάζι σε ένα τρανς και μετα-ανθρώπινο σύστημα. στην οποία το άτομο γίνεται παράρτημα μιας τεχνητής νοημοσύνης που οδηγείται από τρελά και διεστραμμένα μυαλά.
Σύμφωνα με τον αναλυτή Ντμίτρι Τρένιν, η Ρωσία έχει επιστρέψει σε μια επαναστατική κατάσταση. Αφού προσπάθησε να προσαρμοστεί στην παγκόσμια τάξη που ήθελαν οι ΗΠΑ, συνειδητοποίησε ότι δεν πήγαινε πουθενά, οπότε άρχισε να αντεπιτίθεται. Ο Τρένιν υποστηρίζει ότι για πρώτη φορά μετά την επανάσταση των Μπολσεβίκων, αν και με πολύ διαφορετικούς τρόπους, η χώρα έγινε και πάλι επαναστατική δύναμη. Ενώ η Κίνα εξακολουθεί να σκέφτεται να βελτιώσει τη θέση της στην υπάρχουσα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, η Ρωσία θεωρεί αυτή την κατάσταση ως ανεπανόρθωτη, γι' αυτό κινείται προς μια παγκόσμια εναλλακτική. Επομένως, αντί να την αναγκάσει να αλλάξει για να προσαρμοστεί στο δυτικό μοντέλο, η ρωσοφοβική πίεση οδήγησε τη Ρωσία να ανακαλύψει ξανά τον εαυτό της, να επανεξετάσει την ταυτότητά της με όρους πολιτισμού διαφορετικού από αυτόν της πολιτικής Δύσης.
Είναι γεγονός ότι η Ρωσία γίνεται όλο και περισσότερο σημείο αναφοράς για όλους εκείνους τους λαούς που αισθάνονται την ανάγκη να απομακρυνθούν από τη δυτική κυριαρχία. Σκεφτείτε τις σχέσεις με τις αφρικανικές χώρες, τις οποίες φρόντισε η Ρωσία με εξαιρετική προσοχή, από τον ρόλο της διαχείρισης του χρέους μέχρι τον ρόλο του παρόχου ασφάλειας (εξοπλισμών). Η Ρωσία, όπως λέει ο Pino Cabras, έχει πλέον αναπτύξει παγκόσμια συνείδηση και η ίδια η στρατιωτική ασφάλεια δεν είναι πλέον θέμα που αφορά μόνο τα δικά της σύνορα, γι' αυτό χρειάζεται να δημιουργήσει ένα σύστημα σχέσεων. Και, γεγονός που πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά, στη Ρωσία εξετάζεται εξαιρετικά προσεκτικά το ενδεχόμενο ανοίγματος σε νέες μεταναστευτικές ροές.
Εν ολίγοις, η Ρωσία δεν φαίνεται πλέον να έχει αυτόν τον ευλαβικό φόβο προς τη Δύση, δείχνει ότι έχει αναπτύξει μια νέα ιστορική συνείδηση, έρχεται σε αντίθεση με την υστερία των ευρωπαϊκών κυρίαρχων τάξεων με τη σταθερή της πρόθεση να μην έχει πλέον σεβασμό για τα ίδια τα δυτικά ιερά. Ευρωπαϊκές άρχουσες τάξεις που δείχνουν πρόθυμες να θυσιάσουν τους αντίστοιχους λαούς τους στο όνομα μιας τάξης που δεν υπόσχεται τίποτα καλό, τόσο σε οικονομικό-κοινωνικό όσο και σε ανθρώπινο επίπεδο, και θα έλεγα ακόμη και «πνευματικό».
Με τις ΗΠΑ που, όπως κυνικά ήταν πρόθυμες να πολεμήσουν μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό, φαίνονται εξίσου κυνικά πρόθυμες να πολεμήσουν μέχρι και τον τελευταίο Ευρωπαίο, μόνο και μόνο για να αποφύγουν την άμεση επέμβαση.
σχόλιο :ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΟΝ ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.
Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΗΣ ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑΣ.
Υπάρχουν κάποιοι καλοπροαίρετοι συνειδητοί Ρωμαιοκαθολικοί στα Δυτικά κράτη, οι οποίοι διαισθάνονται και λένε δημόσια, ότι αυτή τη χρονική περίοδο η Ρωσία επιτελεί ωφέλιμο έργο για την διεθνή κοινότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχει μείνει αχρέωστο το αίμα που χύθηκε επί κουμουνισμού, και ας έβγαλε 116 εκατομμύρια Αγίους Μάρτυρες. Εκείνο το αίμα θα φέρει άλλο αίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ρωσία θα πρέπει να πληρώσει το μεγάλο τίμημα της Αθεΐας.
Όσο για τις ΗΠΑ θέλουν να πουλάνε όπλα και να έχουν ένα ενεργό ρόλο στη στρατιωτική σκακιέρα. Έτσι βγάζει το ψωμί της. Όμως δεν θα τολμήσει να στείλει Αμερικανούς στρατιώτες, εδώ δεν είναι Αφγανιστάν. Ξέρουν πολύ καλά πως ο Πούτιν δεν αστειεύεται, και δεν έχει επιστροφή σε άλλη κανονικότητα παρεκτός της νίκης. Αν χάσει η Ρωσία τον πόλεμο, γνωρίζει ο Πούτιν πως θα εξατμιστεί από προσώπου γής από το μίσος που του έχουν.
Άλλωστε τον πόλεμο με τα πυρηνικά, τον άνοιξαν πρώτοι οι Αμερικάνοι στην Ιαπωνία. Από τότε υπάρχει μια παύση. Αυτό είπε και ο επίλογος της ταινίας Οπενχάιμερ. Το πυρηνικό ολοκαύτωμα ξεκίνησε, το πότε θα συνεχιστεί ακόμη δεν ξέρουμε και δεν νομίζω πως είναι μακρυά.