Λέγεται, ότι στα εγκαίνια του Ισθμού της Κορίνθου το 1893 παρεβρέθηκε και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος, Χαρίλαος Τρικούπης.
Ήταν περίοδος νηστείας την ημέρα εκείνη και παρουσίαζαν νηστήσιμα εδέσματα, στην γιορτή που έγινε.
Και όταν στον Τρικούπη, του προσφέρθηκαν τα εδέσματα αυτά, εκείνος είπε:
– Εγώ, δεν νηστεύω για έναν Εβραίο! Μετά από λίγο καιρό, ο Τρικούπης αρρώστησε και ήρθε η ώρα του θανάτου.
Πήγε ο ιερέας με το Άγιο Ποτήριο, να του προσφέρει το ”Εισιτήριο”, την
Θεία Κοινωνία, έστω την τελευταία στιγμή. Και παρότι ψυχορραγούσε ο
Τρικούπης, βρήκε την δύναμη να ανασηκωθεί στο προσκέφαλο του κρεβατιού
και να πει:
– Έξω ο Ναζωραίος!
Για τον κόσμο, ήταν ένας ”πετυχημένος” πολιτικός, αλλά για τον εαυτόν του ήταν ένας άφρων, διότι καταδίκασε αιώνια την ψυχή του…
Μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχει συμβεί, πιστή νοσοκόμα στο λαϊκό νοσοκομείο, να μου πει πως ενώ συμβούλεψε μια γριά που την έβλεπε να φεύγει, να της φωνάξει τον πνευματικό να εξομολογηθεί να κοινωνήσει, εκείνη ήταν έντονα αρνητική και έλεγε όχι όχι με θυμό, και εκείνη την στιγμή εξέπνευσε, και πέταξε αμέσως μούσι κάτω από το πηγούνι της.
ΑπάντησηΔιαγραφή