Γίνε πουλί μου θάλασσα κι εγώ το ακρογιάλι να ’ρχεσαι με τα κύματα στην εδική μου αγκάλη Αμυγδαλάκι τσάκισα και μέσα σε ζωγράφισα Ο μισεμός είναι καημός το έχε γεια είναι ζάλη και το καλώς ορίσατε είναι χαρά μεγάλη Θάλασσα κι αλμυρό νερό να σου κακιώσω δεν μπορώ Σταλαγματιά σταλαγματιά το μάρμαρο τρυπιέται κι αγάπη που δεν παίρνεται δεν πρέπει ν’ αγαπιέται Θαλασσα θαλασσάκι μου και φέρε το πουλάκι μου Θάλασσα κι αλμυρό νερό να σου κακιώσω δεν μπορώ
...ἅ βρὲ Ρωμηοσύνη ἀρχόντισσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήπὼς νὰ σʹαγγίξουνε τὰ ρυπωμένα χέρια μας
(ἡ ʹρειπωμένη μας καρδιά...)