Λόγος περί νήψεως

  

''Ὅταν παρακολουθῶ ἡσυχαστικά τόν ἑαυτό μου, γιά νά μή διαπράξω οὔτε ἐσωτερικά οὔτε ἐξωτερικά τήν ἁμαρτία, μπορεῖ νά ἔχω ἀκόμη κάποιες ἀδυναμίες, κάποιους λογισμούς, κάποια πάθη μέσα στήν ψυχή μου, ἀλλά ὅλα αὐτά δέν τά ἐνεργοποιῶ, ἑπομένως δέν ἁμαρτάνω ἐξ αἰτίας αὐτῶν. Ἁμαρτάνω ὅμως, ἐξ αἰτίας τοῦ ὅτι δέν κρατῶ τίς φυλακές μου. Ὥστε μέ τήν ἡσυχία τοῦ νοῦ ἀποφεύγω τήν ἑκούσια ἁμαρτία, ἀλλά παραμένουν μέσα μου ἡ ἀδυναμία, οἱ λογισμοί, τά πάθη. Εἶναι ἡ ἑτεροκρατία, πού ὑφιστάμεθα ὡς πεπτωκότες. Ἀλλά πῶς ἡ διανοητική καί ἡ νηπτική ἀρετή ἐκκόπτει τά ἁμαρτήματα τοῦ νοῦ, πού παρουσιάζονται ὡς λογισμοί; Αὐτό γίνεται, μέ τό νά μήν τά ἀφήνωμε νά μπαίνουν μέσα στήν καρδιά μας, μέ τήν χάρι καί τήν δύναμι πού μᾶς δίνει ὁ Θεός, διότι μόνον ἔτσι ἀπελευθερώνεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τά πάθη...''

~ Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Λόγος περί νήψεως σελ, 351