«… Διάβαζα τ᾿ ἀρχαῖα τροπάρια, καὶ βρισκόμουνα σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴ μεταδώσω στὸν ἄλλον. Πρὸ πάντων ὁ ἰαμβικὸς Κανόνας «Ἔσωσε λαόν», μὲ κεῖνες τὶς παράξενες καὶ μυστηριώδεις λέξεις, μ᾿ ἔκανε νὰ θαρρῶ πὼς βρίσκουμαι στὶς πρῶτες μέρες τῆς δημιουργίας, ὅπως ἦταν πρωτόγονη ἡ φύση ποὺ μ᾿ ἔζωνε, ὁ θεόρατος βράχος, ποὺ κρεμότανε ἀπάνω ἀπὸ τὴ μικρὴ ἐκκλησιά, ἡ θάλασσα, τ᾿ ἄγρια δέντρα καὶ τὰ χορτάρια, οἱ καθαρὲς πέτρες, τὰ ρημονήσια ποὺ φαινότανε πέρα στὸ πέλαγο, ὁ παγωμένος βοριὰς ποὺ φυσοῦσε κ᾿ ἔκανε νὰ φαίνουνται ὅλα κατακάθαρα, τ᾿ ἀρνιὰ ποὺ βελάζανε, οἱ τσομπάνηδες ντυμένοι μὲ προβιές, τ᾿ ἄστρα ποὺ λάμπανε σὰν παγωμένες δροσοσταλίδες τὴ νύχτα! Ὅλα τά ῾βλεπα μέσ᾿ ἀπὸ τοὺς χριστουγεννιάτικους ὕμνους, μέσ᾿ ἀπὸ τὰ ἰαμβικὰ ἐκεῖνα ἀποκαλυπτικὰ λόγια, σὰν καὶ τοῦτα»… Φώτης Κόντογλου.
Ἔδειξεν ἀστήρ,
τὸν πρὸ ἡλίου
Λόγον
Ἐλθόντα παῦσαι,
τὴν ἁμαρτίαν
Μάγοις Σαφῶς
πενιχρόν, εἰς σπέος
τὸν Συμπαθῆ
Σὲ σπαργάνοις ἑλικτόν·
Ὅν γεγηθότες
Ἶδον τὸν Αὐτόν,
καὶ Βροτὸν καὶ Κύριον.
Ἔδειξε καθαρὰ στοὺς Μάγους
ὁ ἀστέρας τὸν (ἄναρχο) Λόγο,
ποὺ ὑπῆρξε πρὶν κι ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἥλιο,
καὶ ἦρθε νὰ καταργήσει τὴν ἁμαρτία.
Σὲ Σένα τὸν φιλάνθρωπο,
σέ Ἐσένα τόν Τυλιγμένο σὲ σπάργανα
μέσα στὸ ἀνεπαρκές σπήλαιο,
Σέ ἐσένα ἀναγνώρισαν οἱ Μάγοι
καὶ Κύριο καὶ Ἄνθρωπο,
στὸ ἴδιο Πρόσωπο.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου