Μακαριστός π. Γεράσιμος Μητροπολίτης Κεφαλληνων

 

.Μαρτυρία  Κωνσταντίνου Συμπουρα.

 

«Όποιος λέει ότι αγαπά τον Θεό

και δεν αγαπά τον αδελφό του είναι ψεύτης".

Ακούσαμε, το είπε ο Άγιος Ευαγγελιστής,

ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Δύσκολα πράγματα, αδελφοί μου, αλλά ο δρόμος, το μήνυμα, το υπόδειγμα, η συμβουλή, η προτροπή είναι η εξής:

Όσο μπορούμε, όσο δυνάμεθα, όσο παίρνει, να αγωνισθούμε σκληρά να αγαπήσουμε τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο.

Οι άνθρωποι του Θεού, αδελφοί μου, αγαπούν ανυπόκριτα, αγαπούν δυνατά, αγαπούν όχι παρά φύσιν, αλλά υπέρ φύσιν.

Και έφτασαν όχι ένας και δύο και δέκα και εκατό, αλλά χιλιάδες αυτοί οι άνθρωποι που ακολούθησαν αυτό που διδάσκει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

Και υπάρχει και ένας άνθρωπος, αδελφοί μου, τον ξέρουμε όλοι, λεγόταν Διονύσιος Σιγούρος και σήμερα πολιούχος της Ζακύνθου και έφτασε σε αυτό το μέτρο που λέει εκεί ο Συναξαριστής ότι εθαύμασαν οι Άγγελοι, έφτασε στο σημείο να συγχωρήσει τον φονιά του αδελφού του.

Έχουμε ένα σύγχρονο, τον π. Σωφρόνιο εις το Έσσεξ και γράφει εκεί στα βιβλία του, σύγχρονος, δεν έκλεισαν ακόμη δύο χρόνια που εκοιμήθη, γράφει ότι όταν έριχναν οι Γερμανοί τις βόμβες και έκαιγαν τον κόσμο ήταν στα Καρούλια στο Άγιον Όρος και εκεί ψηλά ο Γέρων Σωφρόνιος έκανε προσευχή.

Για ποιους έκανε προσευχή, αδελφοί μου;

Και για τους βομβαρδισθέντας που δέχονταν την φωτιά, την καταστροφή, τον θάνατο,

αλλά και γι αυτούς που έριχναν τις βόμβες.

Τι θα κάμουμε, αδελφοί μου, εμείς;

Δύο πράγματα πρέπει να κάμουμε.

Το πρωτο, οσο μπορούμε να κάμουμε κι εμείς προσευχή και γι αυτούς που βομβαρδίζονται και γι αυτούς που είναι πιο δυστυχισμένοι, πιο έρημοι, πιο χωρίς Θεό, πιο χωρίς Χριστό,

πιο χωρίς Άγιο Πνεύμα,

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία από αυτή,

να μην έχεις φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.

Όσα εκατομμύρια, όσα δισεκατομμύρια

και να έχεις... όση δόξα και να έχεις,

αν δεν έχεις Άγιο Πνεύμα είσαι τενεκές,

δεν έχεις πίστη, δεν έχεις αγάπη,

δεν έχεις παράδεισο, δεν έχεις αιωνιότητα.

Τέτοιους ανθρώπους να τους ελεήσει ο Θεός,

να τους κάνει από θηρία που είναι αρνιά, να τους μεταποιήσει, να τους κάνει ανθρώπους του Θεού.

Το δεύτερο, όσο μπορούμε κι εμείς στην καθημερινή μας ζωή, στο μοναστήρι, στο γραφείο, στο σπίτι, όπου είμαστε, να ΑΓΑΠΑΜΕ,

που σημαίνει να κάνουμε λίγο πίσω,

να ανεχόμαστε τον διπλανό μας, τον διπλανό μας, τη γυναίκα μας, τον άντρα μας, το παιδί μας,

το συνάδελφο μας, το γείτονά μας.

Να ανεχόμαστε.

Να αγαπήσουμε σαν τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, σαν τον Απόστολο Παύλο, σαν τον Άγιο Γεράσιμο δύσκολο είναι.

Αλλά ας προσπαθούμε, ας κάνουμε μισό βήμα, ένα βήμα και θα κάνει τα άλλα ενενήντα εννιά ο Θεός. Αυτό φωνάζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο Υιός της Βροντής.