Υποκρισία και φαρισαϊσμός στη νιοστή. Δεν υπερασπίστηκαν τα τεμαχισμένα έμβρυα, τώρα οι ίδιοι ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα τεμαχισμένα παιδιά του τραίνου. Οι πνευματικοί νόμοι είναι εδώ.

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Φρόντισε η μεταπολιτευτική πολιτειακή και πολιτική ηγεσία πρώτα να μας απο-ορθοδοξοποιήσει, να μας αποκόψει από τις θρησκευτικές και εθνικές μας ρίζες, να μας καταστήσει δέσμιους της υλοφροσύνης. Ανιδανικούς και τιποτόφρονες.

Φρόντισε και φροντίζει και το έχει σε μεγάλο βαθμό κατορθώσει να διαφθείρει σε απίστευτο και δυσθεώρητο βαθμό το φρόνημα του λαού και δη της νεολαίας μέσα από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια καθώς και μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ.

Φρόντισε και φροντίζει μέσα από την αισχρή και διαστροφική νομοθεσία που έχει κατά καιρούς θεσπίσει να μετατρέψει την ένδοξη χώρα μας σε ένα δυσώδη βούρκο, σε ένα απέραντο χαμαιτυπείο και πορνοστάσιο.

Εκφράζουν τη βαθειά θλίψη τους εκκλησιαστικοί, πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί άρχοντες, καθώς και οι διάκονοι της βρωμερής δημοσιογραφίας, για τα θύματα της πρόσφατης τραγωδίας και πολύ καλά κάνουν. Μόνο τα σίδερα και δεν λυγίζουν μπροστά σε αυτό που έγινε. Για τη σύγχρονη γενοκτονία των αμβλώσεων, όμως, με τα εκατοντάδες ανυπεράσπιστα ανθρώπινα έμβρυα που πολτοποιούνται ή δολοφονούνται «επιστημονικά» στις κοιλιές των «μανάδων» τους, ηθελημένα και εκ προαιρέσεως και εν ψυχρώ, πού η θρηνωδία και ο ολοφυρμός; Πού η κήρυξη εθνικού πένθους; Πού η συλλογική καταδίκη τους από την υποκριτική και φαρισαϊκή κοινωνία; Αυτά γιατί να στερηθούν βίαια τη χαρά της ζωής; Δεν είναι πλάσματα του Θεού; Δεν είναι άνθρωποι σαν και μας; Δεν βρίσκουν τραγικό και βίαιο θάνατο; Και θάνατο σχεδιασμένο και υπολογισμένο εκ των προτέρων;

Ο λίαν προσφάτως και ένεκα του πολύνεκρου δυστυχήματος παραιτηθείς υπουργός Κώστας Αχιλλέα Καραμανλής προ καιρού είχε διατάξει δίκην Πέρσου μονάρχου το κατέβασμα αφισών στο μετρό της Αθήνας που διεκήρυτταν την προάσπιση της ανθρώπινης ζωής από τη λαίλαπα των αμβλώσεων. Αυτό είναι το άθλιο κράτος μας και αυτοί οι πολιτικοί που μας κυβερνούν. Και αυτή είναι η άθλια κοινωνία που επευλογεί και «συνευδοκεί τοις πράσσουσιν». Υποκρισία και φαρισαϊσμός στη νιοστή. Και έχουν το δυσθεώρητο θράσος να αποκαλούν φαρισαίους και υποκριτές εκείνους που ελέγχουν αυτό το φαρισαϊσμό και την απύθμενη υποκρισία τους …

«Εγενήθητέ μοι εις πλησμονήν», θα μας πει ο Κύριος, ένεκα της απύθμενης υποκρισίας μας. Γίναμε ικανοί να εξαντλήσουμε και τη μακροθυμία του Θεού.