(Βρέθηκε στο αρχείο του μετά την κοίμηση του)
1. Δεν αγαπώ το Θεό με όλη μου την ψύχη, την καρδιά και την διάνοια. Δεν έχω υπακοή στις εντολές του Κυρίου και δεν φυλάγω τις υποσχέσεις που έδωσα στο Βάπτισμα και στην κουρά μου ενώπιων του Θεού, των Αγγέλων , των Αγίων και των ανθρώπων.
2. Δεν προσεύχομαι και δεν μελετώ με προσοχή. Στις ιερές Ακολουθίες και αγρυπνίες, ακόμη και την ώρα της Θειας Λειτουργίας, παρίσταμαι στο Ναό χωρίς φόβο, προσοχή και ευλάβεια. Πολλές φορές έχω απρεπείς, αισχρούς, ακάθαρτους και βλάσφημους λογισμούς.
3. Δεν έχω μετάνοια αληθινή, ούτε πένθος ούτε δάκρια. Δεν εξομολογούμαι καθαρά και με συντριβή καρδιάς• ούτε έχω αίσθηση ότι η εξομολόγησή μου γίνεται ενώπιων του Παντογνώστη Θεού, που είναι πανταχού πάρων και γνωρίζει τα πάντα, και τους λογισμούς και τα βάθη της καρδιάς μου.
4. Στο μυστήριο της Θ. Κοινωνίας προσέρχομαι αναξίως, χωρίς την πρέπουσα ετοιμασία, χωρίς φόβο Θεού, πίστη και αγάπη.
5. Δεν αγαπώ τον πλησίον όπως τον εαυτό μου.
6. Δεν έχω αγάπη ούτε τον πρέποντα σεβασμό στον πνευματικό μου πατέρα και στους προεστώτες του Μοναστηριού. Δεν έχω τέλεια υπακοή και εγκοπή του θελήματός μου.
7. Είμαι υπερήφανος, αντίλογος, κενόδοξος, αθρωπάρεσκος, φίλαυτος, φλύαρος• αργολογώ, πολυλογώ, αστεΐζομαι και γελώ για ανόητα πράγματα, καταλαλώ, κατακρίνω, κατηγορώ, ψεύδομαι, συκοφαντώ, θυμώνω, οργίζομαι και μνησικακώ.
8. Δεν έχω εγκράτεια, υπομονή, πραότητα, ταπείνωση. Είμαι κοιλιόδουλος, γαστρίμαργος, λαθροφάγος, ιδιόρρυθμος, ακατάστατος.
9. Αμαρτάνω με όλες μου τις αισθήσεις (όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση και αφή)
10. Αμαρτάνω με λόγια και έργα, με τη θέληση μου και χωρίς αυτή, με γνώση ή άγνοια, με το νου μου και τη διάνοια• είμαι αμελής και οκνηρός και για αυτό έχω πολλές φορές κακές και αισχρές επιθυμίες, άτοπους, αισχρούς ακάθαρτους, υπερήφανους λογισμούς.
Για αυτές τις αμαρτίες που εξομολογήθηκα, πάτερ, ενώπιον του Θεού και ενώπιόν σου, και για άλλες αναρίθμητες που από λήθη ή άγνοια παρέλειψα να εξομολογηθώ ζητώ από το Θεό συγχώρηση.
πηγή(Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου,Διδαχές πατρικές σελ.265-266)
Εἴκοσιν καὶ πέντε καὶ ἑκατόν, ἔσωσας Παρίους, ἐκ τῆς μήνιος Γερμανῶν· σὺ γὰρ τὴν ψυχήν σου, ὑπὲρ τοῦ σοῦ ποιμνίου, τελείᾳ προαιρέσει, Ὅσιε ἔθηκας.
ΑπάντησηΔιαγραφήἬθλησας νομίμως καὶ εὐσεβῶς· ὅθεν νῦν πρεσβεύεις, τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ πασῶν, ψυχῶν φιλοθέων, Φιλόθεε παμμάκαρ, Πακίων μέγα κλέος, Παρίων καύχημα.
Φίλος ἀναδέδειξαι τοῦ Θεοῦ, καὶ πιστῶν προστάτης, δι' ἀγῶνος πνευματικοῦ, κρήνη ἰαμάτων, Φιλόθεε θεόπτα, σεπτὲ οὐρανοδρόμε, Πάρου ἀγλάισμα.
Χεῖράς μου ἱκέτιδας ἀνυψῶ, καὶ ἐν κατανύξει, τῆς ψυχῆς μου ἐκλιπαρῶ, σοῦ τὴν μεσιτείαν, Φιλόθεε θεόφρον, ὑπὲρ τῆς σωτηρίας, παντὸς τοῦ οἴκου μου.
Ἦχος β´. Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ.
Ἄγγελον ἐν σαρκί, Φιλόθεον ὑμνοῦμεν, τῆς Πάρου τὸν προστάτην, θυσίας δὲ ἁγίας, τελείαν ὑποτύπωσιν.
Φίλος ὢν τοῦ Θεοῦ, Φιλόθεε παμμάκαρ, αὐτὸν ἐν παῤῥησίᾳ, ἱκέτευε ἀπαύστως, ὑπὲρ τῶν
ἀνυμνούντων σε.
Νόσων σε ἰατρόν, γινώσκομεν σωμάτων, ψυχῶν τε ἀλγηδόνων, καὶ στῦλον Ἐκκλησίας, Φιλόθεε ἀκλόνητον.
Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἁμαρτίας ἔλεγχον, καὶ ἀσεβείας, ὀρθοδόξου δόγματος, καὶ παραδόσεως φρουρόν, τὸν θεοφόρον Φιλόθεον, ἐν ἐγκωμίοις, τιμήσωμεν ἅπαντες.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Πιστῶν ἀντιλήπτορα, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, τῆς Πάρου ἀγλάισμα, καὶ Λακωνίας ὁμοῦ, τιμῶμεν Φιλόθεον· οὗτος γὰρ ἀγαπήσει, τῆς Τριάδος τελείᾳ, σκεύει ἐν ὀστρακίνῳ, ἰσαγγέλως βιώσας, τὸν θεῖον τῆς ἀφθαρσίας, στέφανον δέδεκται.
Ἦχος γ´. Θείας πίστεως.
Κλέος ἄφθιτον, Παροναξίας, μέγαν πρόμαχον, Ὀρθοδοξίας, ἀνυμνήσωμεν τὸν θεῖον Φιλόθεον, σημειοφόρων πατέρων ἀκρώρειαν, καλοῦ ποιμένος δὲ τύπον κραυγάζοντες· Ταῖς πρὸς Κύριον λιταῖς σου ἡμᾶς ἀξίωσον, Σιὼν ἐπουρανίου οὐρανόπεμπτε.