Γυρνώντας σε εκείνα που αγαπήσαμε.

Ακόμη μια φορά μας αξιώνει ο Θεός να γιορτάσουμε το χαρμόσυνο γεγονός του ερχομού του Χριστού. Αυτή η περιόδος των γιορτών ακούγεται πως είναι η γιορτή των παιδιών.

Κι όμως εγώ θα έλεγα πως αυτή η γιορτή είναι αποκλειστικά η γιορτή των μεγάλων. Πως θα χαρούν τα παιδιά αν οι μεγάλοι δεν είναι οι ίδιοι χαρούμενοι; Πως θα πείσεις για τον Χριστό αν δεν είσαι εσύ ένας μικρός Χριστός;

Σ’ αυτές λοιπόν τις γιορτές νομίζω πως ο Θεός μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε αυτά που πραγματικά αξίζουν να αγαπάς. Ειδικά φέτος μέσα από αυτή την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα μας χρειάζεται να γιορτάσουμε με περισσότερη πίστη και αγάπη όλες αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων ώστε αυτό να συνεχίσει και μετά τα Χριστούγεννα.

Ένα απλό χριστουγεννιάτικο τραπέζι που δεν θα ξεχνά και όσους δεν το χουν έστω και με την προσευχή μας, δυο ευχές αληθινές, καρδιακές που δεν θα κάνουν διάκριση, που θα χωρούν τους πάντες, δυο λόγια παρήγορα, μια προσπάθεια να βοηθήσουμε να χαρούν και άλλοι τα Χριστούγεννα, μια ώθηση στις ψυχές μας να ανέβει ένα σκαλάκι, να ευχαριστήσουμε το Θεό έστω και στο ελάχιστο.

Αν τα Χριστούγεννα σημαίνουν αγάπη τότε ο νέος χρόνος που ακολουθεί τη γιορτή αυτή δεν είναι τίποτα άλλο απ’ την αρχή της δικής μας προσπάθειας να αυξήσουμε την αγάπη μας, να μειώσουμε την αδράνεια μας, να εξαλείψουμε τον εγωισμό μας, να χαμηλώσουμε το κεφαλάκι μας, να ανοίξουμε την καρδιά μας, να μεγαλώσουμε την αγκαλιά μας, να μετριάσουμε τα λόγια μας,….

 π.Π.