Καταδεικνύεται ότι η τέχνη της Ορθόδοξης Αγιογραφίας είναι μυστηριακή, διότι βλέπουμε το πως διασώζεται και πόσο ομοιάζει με τις εικόνες του, η μορφή του Αγίου.
20 Μαίου του 1087, τα ιερά λείψανα τού Αγίου, φθάνουν στην πόλη Βάρη (Bari) της Ιταλίας, διαρπασμένα από τους Λατίνους, με το πρόσχημα ότι οι Τούρκοι κατέλαβαν τα Μύρα της Λυκίας.
Ο Άγιος, σταματά να μυροβλύζει.
Μέχρι το έτος ( ; ) που είχαν την ιδέα να τον ντύσουν,
αντί με Λατινικά άμφια που τον έντυναν κάθε χρόνο,
με Ορθόδοξα.
Ο Άγιος άρχισε και πάλι την μυροβλυσία, η οποία πιστοποιήθηκε και από τον καθηγητή της ανατομίας στο πανεπιστήμιο του Μπάρι, Λουΐτζι Μαρτίνο, και τον βοηθό του, ιατρό, Αλφρέντο Ρουγγέρι.
...................................................................................................
Αφιερωμένα όλα αυτά, σε όσους δεν θα πιστέψουν τίποτα·
με την υπόμνηση πως βρίσκονται σε καλό δρόμο· διότι όπως λέει ο Χριστός ...σε θέλω ή ψυχρό ή ζεστό... τους χλιαρούς, θα τους εμέσω (θα τους κάνω εμετό!)
Αποκάλυψη 3:15-19
[εις επίρρωσιν των παραπάνω στοιχείων:
σχολιο: Αυτή η αναπαράσταση μας οδηγει σε ένα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ συμπέρασμα... Ο Άγιος Νικόλαος είναι ένας από τους παλαιότερους Αγίους του 3ου αιώνα. Κοιμήθηκε το 330 μΧ... Οι περισσότερες αγιογραφίες του είναι 9 - 10 αιώνων μεταγενέστερες και βρίσκονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Σε ανατολή και δύση - βορρά και νότο. Και διαπιστώνουμε ότι όλες είναι ΠΙΣΤΟΤΑΤΕΣ στην πραγματική μορφή του! Τι σημαίνει αυτό; Ότι η αγιογραφική παράδοση είναι πολύ αυστηρή. 'Εχει αξία τεκμηρίου. Αυτό νομίζω ότι λέει πολλά γενικότερα για την παράδοση... πηγή
...ἐντάξει...
ΑπάντησηΔιαγραφήἀλλά... ἀς σοβαρευτοῦμε λιγάκι...!