Άγιος Αμβρόσιος

Η διαφορά του εκκλησιαστικού προφήτη από τον επαναστάτη του κόσμου. (Ο άγιος Αμβρόσιος και οι ...καρικατούρες του).

Τὸ φθαρτὸν Ἀμβρόσιος ἐκδὺς σαρκίον, 

Θείας μετέσχεν ἀμβροσίας ἀξίως. 

Ἑβδόμῃ Ἀμβρόσιος ποτὶ ἄμβροτον ἤλυθεν οὖδας.

Στις 7 Δεκεμβρίου εορτάζει ο άγιος Αμβρόσιος επίσκοπος Μεδιολάνων (Μιλάνου). Είναι αυτός ο άγιος πού από κατηχούμενος και δημόσιος αξιωματούχος, αναδείχθηκε αθρόον επίσκοπος με λαϊκή απαίτηση και εντολή, πού σχεδόν ισοδυναμεί με θείο χρίσμα. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση των αρειανών.

Αργότερα, είχε το θάρρος να πετάξει τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο εκτός του ιερού βήματος και να τον επιτιμήσει να επιστρέψει μετανοών με σάκκο και σποδό στην Εκκλησία, πράγμα πού ο αυτοκράτορας έκαμε με υπακοή. 

Αυτό το ιερατικό ήθος σπανίζει σήμερα. Συνήθως φοβόμαστε και υπολογίζουμε τους ισχυρούς της γής και σιωπούμε μπροστά στα διάφορα δημόσια εγκλήματα. Και όταν τουλάχιστον δεν σιωπούμε δεν τα εντοπίζουμε δημόσια και ενώπιον τους μήπως και μεταστραφούν. 

Αυτό δεν αποτελεί μόνον δειλία και ίσως συγκατάβαση με την πραγματικότητα πού ποτέ δεν ήταν και δεν είναι ρόδινη, αλλά και ασπλαχνία για την ψυχή τους. Γιατί και οι πλούσιοι και οι ισχυροί έχουν ανάγκη μεταστροφής. Και τις περισσότερες φορές είναι κυρίως αυτοί που έχουν.

Αυτή είναι και η διαφορά του προφητικού(ποιμαντικού) ελέγχου με κάθε είδους επανάσταση. 

Η επανάσταση σκοπεύει στην διεκδίκηση και την αντικατάσταση της εξουσίας. Τις περισσότερες φορές από τον ίδιο τον επαναστατημένο ή από τον χειραγωγό όσων επαναστατούν. 

Ο προφητικός έλεγχος όμως δεν διεκδικεί ούτε την εξουσία, ούτε τον εξουσιασμό. Απλά την μεταστροφή και μετάνοια του αδίκου. Και πάντα με αποκατάσταση των αδικιών πού σημαίνει έμπρακτη μετάνοια. 

Οι πρώτοι ασκούν διεκδίκηση και ανατροπή. 

Οι δεύτεροι πάσχουν να διασώσουν τον άνθρωπο στο πρόσωπο του εξουσιαστή και την ψυχή του. 

Οι πρώτοι χρησιμοποιούν μάχαιραν αντί μάχαιρας. 

Οι δεύτεροι βάζουν το κεφάλι τους κάτω από την μάχαιρα προκειμένου να σώσουν ένα άνθρωπο πού αποκτηνώθηκε. 

Οι μεν θέλουν να σταυρώσουν. 

Αλλά οι δε σταυρώνονται.

* * *

Να είσαι διοικητής της αστυνομίας σε μια μεγαλούπολη και να μην τολμάς ακόμα να γίνεις χριστιανός, λόγω συστολής και ταπείνωσης. Ξαφνικά, ενώ βρίσκεσαι σε έναν χώρο για να επιβάλεις την τάξη ανάμεσα στους ανθρώπους, να σε αρπάζουν κυριολεκτικά και ομόφωνα να σε εκλέγουν επίσκοπο τους, από το πουθενά! Και συ να ανεβαίνεις στο άλογο και να φεύγεις γεμάτος φόβο και συντριβή για το αξίωμα. Όμως ο Θεός σε έχει κρατημένο από τα μαλλιά και δεν μπορείς να του ξεφύγεις! 

Και ο πρώην δημόσιος λειτουργός, ο άνθρωπος της αγοράς, ο επί μακράν κατηχούμενος, ο συνεσταλμένος, να εξελίσσεται σε έναν από τους πιό θαρραλέους και γεμάτους παρρησία και πίστη επισκόπους του αρχαίου χριστιανικού κόσμου! 

Ποτέ δεν ξέρεις την περιπέτεια πού σου έταξε ο Θεός στην ζωή σου. Το ξημέρωμα κάθε μέρας δεν ξέρεις ποτέ αν θα σε καταστήσει άγιο ή απολολώτα. Βάθη ανεξιχνίαστα και έλεος κριμάτων του Υψίστου! 

Αυτή είναι η ιστορία του αγίου Αμβροσίου. Ενός επισκόπου, πού στάθηκε απέναντι σε έναν δολοφόνο αυτοκράτορα αργότερα και του απαγόρευσε την είσοδο στο βήμα των ιερέων, αλλά και στον ναό του Θεού. Ενός ανθρώπου πού φοβήθηκε το επισκοπικό αξίωμα, αλλά όχι τους ανθρώπους της πορφύρας και του σκήπτρου.

Ας έχουμε τις πρεσβείες του.

 π. Παντελεήμων Κρούσκος