ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ ΜΕ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΚΟΙΝΩΝΗΣΙΑΣ

 

Συμπληρώθηκαν ἤδη τέσσερα ἔτη ἀπό τίς τραγικές ἐκεῖνες ἀποφάσεις τοῦ Φαναρίου(11/10/2018) πού δημιούργησαν τό Οὐκρανικό ἐκκλησιαστικό ζήτημα καί προκάλεσαν τή
διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μέ τό ΠατριαρχεῖοΚωνσταντινουπόλεως [1], στό ὁποῖο ὑπάγονται καί οἱ Ἁγιορεῖτες. Ἐνδεικτική τῆς ἀνησυχίας πού
προξενεῖ ἡ παράταση τοῦ ὅλου ζητήματος εἶναι καί ἡ ἐπιστολή πού παρατίθεται κατωτέρω.

Τήν ἔγραψε κάποιος Ἁγιορείτης πού ἁπλά δέν καταλαβαίνει τό γιατί πρέπει ὅλοι οἱ Ἁγιορεῖτες (πλήν Ρωσικοῦ) νά θεωρούμαστε ἀκοινώνητοι ἀπό ἑκατοντάδες ἐπισκόπους καί πολλές δεκάδες
ἑκατομμύρια πιστούς τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, μόνο καί μόνο γιά νά μή διαχωρίσουμε φανερά τή θέση μας ἀπό αὐτή τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου στό συγκεκριμένο ζήτημα (καί μάλιστα ἀφοῦ
ὁρισμένες μονές καί ἡγούμενοι δέν δίστασαν νά ταυτιστοῦν ἀπόλυτα μαζί του, συλλειτουργώνταςμέ τούς σχισματικούς καί ἐκθέτοντας ἔτσι καί ἐμᾶς τούς ὑπολοίπους).

Τό νά θεωρεῖται κάποιος δικαιολογημένα ἀκοινώνητος, ἔστω καί ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, ἔστω καί γιά λίγο καιρό, δέν εἶναι ἀσήμαντο πράγμα – πόσο μᾶλλον ὅταν θεωρεῖται ἀκοινώνητος ἀπό
ἑκατομμύρια πιστούς καί ἐπί σειρά ἐτῶν. «Πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου» (εἰς τὸν Θεόν), λέει ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλλιο (Ματ. ε΄ 23-26). Καί
πάλι, «Ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸσκάνδαλον ἔρχεται» (Ματ. ιη΄ 7). 

Ἄραγε, ὅσοι Ἁγιορεῖτες σιωποῦν ἀκόμη ὕστερα ἀπό τόσον
καιρό, καί δέν διαχωρίζουν κατά κάποιο τρόπο τή θέση τους ἀπό αὐτή τοῦ Φαναρίου, δέν ἐμφανίζονται ἔτσι ὡς ἀκόλουθοι τῶν πρωταιτίων τοῦ σκανδάλου καί δυνητικά συγκοινωνοί τῶν
σχισματικῶν, καί ἑπομένως δικαιολογημένα θεωροῦνται ἀκοινώνητοι ἀπό τό πατριαρχεῖο Μόσχας ;
Γράφει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος σχετικά: «Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχὴν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε ποιοῦντας, καὶ ἐκκλίνατε ἀπ᾿
αὐτῶν» (Ρωμ. ιστ΄ 17). Τὸ νὰ διαχωρίσει κανείς φανερά τή θέση του στό συγκεκριμένο θέμα, δηλώνοντας ἐπισήμως ὅτι ἀρνεῖται νά συγκοινωνήσει μέ τούς σχισματικούς, εἶναι ἄραγε ἕνας
περιττός θόρυβος, ὅπως εἶπαν μερικοί; Πάντως, τό «ἐκκλίνατε ἀπ᾿ αὐτῶν» τοῦ Ἀποστόλου δύσκολα μπορεῖ νά ἑρμηνευτεῖ «μήν κάνετε τίποτα, καί μόνο ἀποφεύγετε τίς πολλές σχέσεις μαζί
τους».
Τό ὑπόδειγμα ἐπιστολῆς πού ἀκολουθεῖ εἶναι γιά ὅσους σάν καί ἐμένα θά ἤθελαν νά ἀποτινάξουν ἀπό πάνω τους τήν ὅποια εὐθύνη γιά τή διαίρεση καί τήν ἀκοινωνησία μέ τή Ρωσική Ἐκκλησία καί νομίζω ὅτι ἡ χρήση του εἶναι παράλληλα ἕνας ἤπιος τρόπος συμμόρφωσηςμέ τήν παραπάνω ἀποστολική προσταγή.

Ἕνας ἀνάξιος Ἁγιορείτης

 
[1] βλ. τό ἀνακοινωθέν τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας γιά τήν διακοπή κοινωνίας στήν ἠλ.
διεύθυνση: romfea.gr/patriarxeia-ts/patriarxeio-mosxas/24446

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Θέμα: Αἴτηση ἐξαιρέσεως Ἁγιορειτῶν ἀπό τήν ἐπιβληθεῖσα ἀκοινωνησία ὑπό τοῦ
Πατριαρχείου Μόσχας.
Διεύθυνση παραλήπτη:
The Russian Orthodox Church
Department for External Church Relations
115191, Moscow,
22th, Danilovskiy Val street
ovcs@patriarchia.ru

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ / /22

Πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας.
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς,
Τέσσερα ἔτη πέρασαν ἤδη ἀπό τίς τραγικές ἐκεῖνες ἀποφάσεις τοῦ Πατριαρχείου
Κωνσταντινουπόλεως (11/10/2018) καί τήν συνακόλουθη διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς
κοινωνίας τοῦ Πατριαρχείου σας μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί τούς ὑπ᾿ αὐτόν
κληρικούς, ἐξαιτίας τῆς ἐμπράκτου ἤ ἐν δυνάμει συγκοινωνίας αὐτῶν μέ τίς σχισματικές
ὁμάδες τῶν καθηρημένων καί ἀχειροτονήτων ρασοφόρων τῆς Οὐκρανίας.
Ἐπειδή, λοιπόν, οἱ κάτωθι ὑπογεγραμμένοι, καί ὑπαγόμενοι ὡς Ἁγιορεῖτες στόν κλῆρο
τοῦ Πατριαρχείου Κων/πόλεως, δέν ἐπιθυμοῦμε νά θεωρούμαστε ἀκοινώνητοι, καί
μάλιστα ἐπί τόσο χρόνο καί ἀπό ἕνα τόσο μεγάλο πλῆθος Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν μας
(δηλαδή ἀπό τό σύνολο τῶν πιστῶν τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας), ἀλλά οὔτε καί συνένοχοι
τῶν ἐπισκόπων καί λοιπῶν κληρικῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πού
συγκοινωνοῦν μέ τούς σχισματικούς, δηλώνουμε εὐθαρσῶς διά τῆς παρούσης
ἐπιστολῆς μας, καί ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας Μητρός
Του, ὅτι δέν θά συμμετάσχουμε καί δέν θά παρευρεθοῦμε σέ λειτουργίες ἤ ἄλλες
ἀκολουθίες στίς ὁποῖες θά ἱερουργῆ ἔστω καί ἕνας «ἱερεύς» ἤ «διάκονος» ἐκ τῶν
σχισματικῶν τῆς Οὐκρανίας, ἤ θά μνημονεύεται ὁ ἐπικεφαλῆς τῶν σχισματικῶν
Ἐπιφάνιος, μέχρι τῆς εὐκταίας κανονικῆς ἐντάξεως αὐτῶν στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω διαβεβαιώσεων, σᾶς παρακαλοῦμε θερμῶς καί νομίζουμε ὅτι
δίκαιον εἶναι νά μᾶς ἀντιμετωπίζετε πλέον ὡς καί τούς κληρικούς τῶν ἄλλων
αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν πού δέν ἀναγνώρισαν τίς ἀντικανονικές ἐνέργειες τοῦ
Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἤ καί ὡς τούς πατέρες τῆς Ἱ. Μονῆς τοῦ Ἁγίου
Παντελεήμονος (Ρωσικοῦ), μέ τούς ὁποίους ὅλους διατηρεῖτε ἐκκλησιαστική κοινωνία,
καί νά μᾶς ἐξαιρέσετε ἀπό τήν ἐπιβληθεῖσα ἀκοινωνησία ὥστε νά μήν ζημιωνόμαστε
πνευματικά καί νά μήν ἐπιχαίρη ὁ κοινός ἐχθρός μας διάβολος ἀπό τήν γενομένη
διαίρεση.
Ἐλπίζοντες ὅτι ἡ παροῦσα ἐπιστολή μας θά τύχη ἀνταποκρίσεως καί τό δίκαιο
(νομίζουμε) αἴτημά μας θά ἱκανοποιηθῆ ἀπό ἐσᾶς συντόμως, διατελοῦμε εὐχόμενοι ὑπέρ
εἰρηνεύσεως τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς κατά Θεόν ἑνώσεως τῶν διεστώτων, αἰτούμενοι
εὐλαβῶς καί τίς θεοφιλεῖς εὐχές σας ὑπέρ ἡμῶν.

Μετά σεβασμοῦ,
Οἱ δηλοῦντες καί αἰτούμενοι,