Οι Άγιοι μας τα είπαν.

 

Εμείς τα γράφουμε και τα λέμε μπας και συνέλθουμε και έρθουμε σε μετάνοια αλλά φευ... Για όσους αμφισβήτησαν, όχι εμάς, αλλά τους Αγίους μας, θα τα ξαναγράψουμε γιατί και μια ψυχή να ωφεληθεί, μεγάλο το κέρδος

Α, και για τους φίλους μας τους Γερμανούς που εδώ και χρόνια πίνουν ξανά το ελληνικό αίμα, τους λέμε να συνέλθουν γιατί άρχισε να χτυπά η καμπάνα....

—Γέροντα θά ζήσουμε ανώμαλες καταστάσεις στην Ελλάδα; Μήπως χρειάζεται νά φροντίσουμε να έχουμε προμήθειες; Πολλοί από εμάς ανησυχούμε κυρίως για τα παιδιά μας και ήδη ακούγονται πολλά.

—Άκουσε παιδί μου Μάρκο. Ή εποχή πού διανύουμε έχει ώς χαρακτηριστικό γνώρισμα τήν αποστασία του άνθρώπου άπό τόν Τριαδικό Θεό. Έπαψε ό ’Ιησούς Χριστός νά αποτελεί προτεραιότητα στή ζωή μας.

Νοιαζόμαστε γιά έφήμερα πράγματα καί δεν κατανοούμε ότι πατρίδα μας είναι ό ουρανός.

Ώς έκ τούτου είναι φυσικό άπό τή μία νά εκδηλώνεται αυτή ή άνησυχία, ή όποια προδίδει στήν ουσία τήν έλλειψη πίστης, τήν έλλειψη εμπιστοσύνης στόν Χριστό καί τήν Παναγιά. Κι άπό τήν άλλη είναι φυσικό ο καλός Θεός νά επιτρέπει μερικά τρανταγματάκια γιά νά συνέλθουμε άπό τό γενικό λήθαργο.

Τέτοιου είδους τραντάγματα περιγράφονται λεπτομερώς στήν Αγία Γραφή σε χρονικά διαστήματα πού ό παλαιός ‘Ισραήλ έφευγε μακρυά άπό τό Θεό.

’Επιθέσεις άπό γειτονικούς λαούς, αιχμαλωσίες, σεισμοί, πείνες, επιδημίες, φυσικές καταστροφές άποτελούσαν μέσα επιστροφής τού παλαιού ’Ισραήλ στήν όδό της μετάνοιας.

Εμείς τί λέτε,

ώς νέος ’Ισραήλ,

ώς μέλη της ‘Εκκλησίας τού Χριστού μας,

θά άποτελέσουμε εξαίρεση του κανόνα;

–- Δηλαδή νά ετοιμαζόμαστε γιά άκόμη πιό δύσκολες καταστάσεις; Μας λέτε ότι θά έρθουν δεινά;

— Κοίταξε Καλλιοπίτσα μου. Ή άλήθεια είναι ότι ό λαός μας ιδιαίτερα τά τελευταία χρόνια έχει άνοίξει διάπλατα τις πόρτες καί τά παράθυρα στόν Άντίδικο καί τά ταγκαλάκια του άλωνίζουν. Γύρισε τήν πλάτη του στό Θεό.

Καί όχι μόνο τού γύρισε τήν πλάτη άλλά άρχισε νά τόν βλασφημεί καί νά τόν εκδιώκει άπό τή ζωή του. Προτιμά νά ζεί σέ πνευματικά σκοτάδια καί πνευματική πενία.

Ή πνευματική ξηρασία πού βιώνει ό λαός μας θά φέρει ώς φυσικές συνέπειες μεγάλο καταστρεπτικό σεισμό, επιδημίες, εμφυλίους πολέμους.

Θά δείτε τίς πολυκατοικίες στήν Αθήνα νά συγκρούονται σάν τά κριάρια μεταξύ τους καί στίς τρείς, ή μία νά μένει όρθια!

Θά δείτε τούς καρπούς άπό τά χωράφια σας νά τούς τρώνε σύννεφα άπό ακρίδες καί τά άγρια πουλιά. Θά δείτε ο λαός μας ότι έξ αίτιας αυτών που μας κουβαλήσανε οί Αμερικανοί, δηλαδή των ξένων (ρέμπελου=λαθρομεταναστατών) νά διχάζεται.

Θά γίνει εμφύλιος, μ’ αυτούς πού φέρανε εδώ τους ξένους, θα έχουμε μπερδέματα, θα χυθεί αίμα, θα την πληρώσουν άνθρωποι που δεν θα φταίνε.

Και μετά θα έρθει δυστυχία, φτώχεια, πείνα, αρρώστιες.

Θα δουλεύετε για να πάρετε ένα κομμάτι ψωμί, όλη την ημέρα, ίσα-ίσα το μεροκάματο θα φτάνει.

Σε αυτό το σημείο ο Γέροντας βλέποντας τι θα εξελισσόταν στον ευλογημένο αυτό τόπο ,άρχισε να κλαίει…

Στο σαλόνι επικρατούσε μία περίεργη βουβαμάρα. Κάποιοι άρχισαν να κλαίνε μαζί του. Δεν μιλούσε κανείς.. Όλοι κρέμονταν από τα χείλη του.

Ο Γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης σκούπισε με το μαντηλάκι του, τα δάκρυά του.

—Με συγχωρείτε, με συγχωρείτε παιδιά μου. Θυμάστε τι σας είπα πριν από 5 χρόνια,όταν ξεκινούσε η οικονομική κρίση. Και τότε με ρωτήσατε αν θα έπρεπε να έχουμε προμήθειες σε περίπτωση ανώμαλης κατάστασης.

—Ναι γέροντα, εγώ σας είχα ρωτήσει, είπε τότε ο Σταύρος.

—Τότε καλέ μου Σταύρο σας προέτρεψα νά κάνετε άποθήκες πνευματικών τροφών καί όχι βρώσιμων άγαθών, δηλαδή άγαθά τα οποία καταστρέφονται με τα μικρόβια, με το νερό, με το σεισμό κ.λ.π.

Νά έχετε αποθήκες πνευματικών αγαθών -σάς είχα τονίσει -γιά να μπορέσετε νά άντέξετε.

Νά μάθετε τη νηστεία, γιατί θά έρθουν δύσκολοι καιροί, μάθετε νά επιβιώνετε με τα αγαθά της γης, νά καλλιεργείτε τήν γη ακόμη κι αν έχετε μόνο ένα μέτρο…

–- Θυμάμαι γέροντα, πού μάς είπατε τότε σχολιάζοντας μία πράξη φιλανθρωπίας άπό τά παιδιά πώς τώρα έχετε καί δίνετε. Αύριο δέν θά έχετε γιά νά δίνετε. Καί όποιος έχει γιά νά ζήσει νά μήν ξεχνά νά δίνει καί νά βοηθάει τά άδέλφια. Μήπως έφθασε ή εποχή αυτή πού περιγράψατε σήμερα, συμπλήρωσε ό Σταύρος.

—Βλέπω σύντομα νά μάς άνακατεύουν αύτοί οί άτιμοι οί Αμερικανοί καί οί Γερμανοί.

Έγώ δέν θά ζώ, άλλά έσείς θά ζείτε.

Θά δείτε πώς θά γίνουν όλα ξαφνικά.

Θά κοιμηθείτε ελεύθεροι καί θά ξυπνήσετε σκλαβωμένοι.

Όταν θα δείτε και ξεκινήσουν τα γεγονότα μην βγείτε από το σπίτι ούτε για ψωμί.

Κλείστε τα παράθυρα και τα παντζούρια.

Μην αφήσετε τίποτα ανοικτό.

Και περιμένετε.

Λίγο θα κρατήσει, στα δάκτυλα του ενός χεριού θα είναι οι ημέρες (μιλούσε για τον εμφύλιο… )

Πιό πολύ θα υποφέρουν στην Αθήνα,στην Κρήτη και στην Πάτρα..

Στη Θεσσαλονίκη και τις άλλες μεγάλεις πόλεις τα πράγματα θα είναι πιό ήπια. Θα επέμβει η Παναγία.

Και στο σημείο αυτό, διακρίνοντας την αγωνία στα πρόσωπά μας ο Γέροντας Βασίλειος μας είπε:

—Καλό είναι να ετομάσετε κάποιες προμήθειες για να μην σας βρουν τα δεινά απροετοίμαστους.

Τα πρώτα και κύρια είναι το νερό, γιατί πρώτα θα κτυπήσουν τις δεξαμενές του νερού.. Καλό είναι να έχετα νερό στην άκρη.

Και επειδή ο Θεός γνωρίζει πότε ακριβώς θα γίνει,

να ανανεώνονται τα πράγματα.

Τα τρόφιμα που αποθηκεύονται να φροντίζουμε να έχουν διάρκεια ζωής και να καλύπτουν κατά το δυνατόν τις ανάγκες μας.

Το επόμενο μετά το νερό είναι το σιτάρι και το αλεύρι.

Σιτάρι να έχουμε για να σπείρουμε την κατάλληλη εποχή.

Μετά λάδι, αλάτι χοντρό και ψιλό.

Χοντρό για να παστώνουμε κρέατα, ψάρια, τουρσιά κλπ.

Ζάχαρι, μέλι, ελιές, ρύζι, όσπρια.

Δηλαδή φασόλια, ρεβύθια, φακές, φάβα, μακαρόνια, γάλα κυρίως σέ σκόνη καί συμπυκνωμένο, καφέ, τσάι καί κονσέρβες.

Τυριά σέ δοχεία, μυζήθρα σέ κεφάλια, άποξηραμένα φρούτα καί ξηρούς καρπούς.

Απαραίτητα είναι κάποια φάρμακα πρός άποφυγή μολύνσεων, παυσίπονα, αντιβιοτικά, άναλγητικά κυρίως σέ κάψουλες.

Γιά λοιμώξεις παιδιών πού απασχολούν, άντιβηχικά ή σιρόπια γιά μόλυνση τού φάρυγγα. Χάπια γιά τίς διάρροιες κ.λ.π.

Ακόμη καλό θά είναι νά άποθηκεύετε είδη πρώτων βοηθειών, οινόπνευμα, ιώδια, γάζες, έπιδέσμους, σουλφαμιδόσκονη, πρόπολη μέλισσας, ή καλύτερη φυσική αντιβίωση.

Καλό είναι νά κρατάμε καί λίγους σπόρους πρός αναπαραγωγή, όπως λ. χ. ντομάτες, πιπεριές, φασόλια, φακές, ρεβίθια.

—Γέροντα, μέ τήν άρχή τής οικονομικής κρίσης κάναμε κάποιες προμήθειες. Φοβηθήκαμε τότε καί τρέξαμε καί αγοράσαμε μακαρόνια, γάλατα, όσπρια.

Κυκλοφορούσαν καί φήμες περί μεγάλης πείνας, σύμφωνα μέ προφητείες άγιων γερόντων, όπως του άγιου Κοσμά καί του γέροντα (νυν άγιου) Παϊσίου.

Πέρασαν τά χρόνια καί δέν έγινε τίποτε καί πολλά άπό τά τρόφιμα τά πετάξαμε.

–- Ακούσε Απόστολε, καμιά προφητεία δέν καθορίζει συγκεκριμένο χρόνο, γιατί ό χρόνος είναι του Θεού. ‘

Ωστόσο, τά σημάδια τών καιρών πού προμηνύουν τό τί έρχεται είναι πλέον ολοφάνερα.

Καί το πιό σημαντικό σημάδι από όλα είναι ή πνευματική ξηρασία, πού επικρατεί καί που φανερώνει τήν άποστασία μας άπό τό νόμο του Θεού.

Αλλά βρέ ευλογημένε έπρεπε άπό τά άποθηκευμένα νά τρώτε, έτσι ώστε νά άνανεώνεται η κατάσταση.

Αν οί άνθρωποι είχαμε γεμάτες τίς πνευματικές άποθήκες μας δέν θά χρειαζόταν τίποτε άπό αύτά πού σάς είπα.

Αλλά ή άδύναμη πίστη μάς προκαλεϊ τό φόβο. Γιατί ό άληθινά πιστός χριστιανός δέν σκιάζεται άκόμη καί όταν περνάει μεγάλες θλίψεις, όπως λ. χ. αυτή.

Ξεχάσαμε τόν ψαλμό τοΰ προφητάναξ Δαυίδ πού λέγει:

«Ό Θεός ημών καταφυγή καί δύναμις, βοηθός έν θλίψεσι ταίς εύρούσαις ημάς σφόδρα.

Διά τούτο ού φοβηθησόμεθα έν τω ταράσσεσθαι τήν γήν καί μετατίθεσθαι όρη έν καρδίαις θαλασσών. ..

έταράχθησαν έθνη,

έκλιναν βασιλείαι έδωκε φωνήν αυτού,

έσαλεύθη ή γή.

Κύριος τών δυνάμεων μέθ ημών, άντιλήπτωρ ημών ό Θεός Ιακώβ, δεύτε καί ΐδετε τά έργα τού Θεού, ά έθετο τέρατα έπί τής γής.

άνταναιρών πολέμους μέχρι τών περάτων τής γής τόξον συντρίψει καί συνθλάσει όπλον καί θυρεούς κατακαύσει έν πυρί. σχολάσατε

καί γνώτε ότι έγώ είμι ό Θεός ύψωθήσομαι έν τοΐς έθνεσιν, ύψωθήσομαι έν τή γή. Κύριος τών δυνάμεων μέθ’ ημών, άντιλήπτωρ ήμών ο Θεός ’Ιακώβ».

—Γέροντα μάς λέτε νά έχουμε αλεύρι άλλά πώς νά τό διατηρήσουμε;

—Πρέπει νά προσέχουμε στό πώς θά συντηρούμε καί σέ τί μέρος νά φιλάμε τά αποθηκευμένα τρόφιμα. Οί παππούδες μας, τά δίδαξαν άλλά έμείς τά λησμονήσαμε. Νά είναι σκιερό μέρος, νά μήν έχει ύγρασία καί όχι υψηλές θερμοκρασίες.

Το άλεύρι μπορούμε νά τό βάζουμε σέ μεγάλα δοχεία πού βάζουμε τή φέτα, δηλαδή τενεκέ μέ στρογγυλό καπάκι τόν όποιο γεμίζουμε μέχρι πάνω.

( σσ. Βάζουμε ξερό βασιλικό απλωμένο στην κορυφή, σφραγίζουμε το καπάκι και περνάμε σιλικόνη με θερμοπίστολο γύρω από τα χείλη του καπακιού.

Δοκιμασμένη μέθοδος διατήρησης στα 10 – 15 χρόνια ).

Επίσης να κρατάμε στο σπίτι αγιασμό και αντίδωρο.

+Γέροντας Βασίλειος Καυσοκαλυβίτης