Υποκρισίας το ανάγνωσμα

 

Σε μια συνέντευξη με τον εκδότη της Corriere della Sera Luciano Fontana, ο ποντίφικας είπε μεταξύ άλλων, ότι «το γάβγισμα του ΝΑΤΟ στην πόρτα της Ρωσίας» οδήγησε τον Πούτιν να εξαπολύσει τη σύγκρουση".

Αυτό, είναι καταρχήν σωστό. Μόνο που από το στόμα του Πάπα Φραγκίσκου ακούγεται σα μια μισή αλήθεια, τραβηγμένη από τα δόντια, εφόσον ταυτόχρονα δεν καλεί ξεκάθαρα το ΝΑΤΟ να φύγει από την πόρτα της Ρωσίας. Πάντως, η δήλωση του είναι μια έμμεση αναγνώριση των αληθινών αιτιών της πολεμικής κρίσης. Πράγμα που δείχνει, ότι υπάρχει τώρα προβληματισμός σε διάφορους κύκλους της Δύσης.

 

Ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρθηκε επίσης στον Ρώσο Πατριάρχη Κύριλλο, τον οποίο συμβούλευσε να μην κάνει πολιτική, διότι "αυτοί" ως θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να εκφράζουν μόνο τον λόγο του Ιησού Χριστού.

Συμφωνώ απόλυτα με την θέση του Πάπα Φραγκίσκου, αρκεί να ακολουθούσε και ο ίδιος τη δική του συμβουλή. Διότι, αντίθετα με τον Πατριάρχη Κύριλλο, ο Πάπας Φραγκίσκος είναι ηγέτης ενός κράτους, που έχει εδαφικά όρια και διαθέτει πέρα από θρησκευτικές και πολιτικές δικαιοδοσίες. Ένα κράτος που έχει πρωθυπουργό, πρέσβεις και νούντσιους σε όλο τον κόσμο, που έχει στρατό (έστω και εθιμοτυπικό), που διαθέτει δική του Τράπεζα "Αγίου Πνεύματος" και που εν τέλει, ασκεί τεράστια (ακόμα και σήμερα) πολιτική επιρροή σε παγκόσμια κλίμακα μέσω των πιστών της Παπικής Εκκλησίας. Άρα είναι ο τελευταίος που θα έπρεπε να κατηγορήσει άλλους για πολιτική.

Ωστόσο ο Πάπας ενοχλήθηκε επειδή ο Κύριλλος υποστήριξε και "ευλόγησε" τις πολεμικές ενέργειες της πατρίδας του και του ζήτησε "να μη γίνει το παπαδοπαίδι του Πούτιν". Όμως ο Πάπας δεν ενοχλήθηκε διόλου, όταν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, σαν Τούρκος υπήκοος "ευλόγησε" τα τουρκικά όπλα και ευχήθηκε για τη νίκη της Τουρκίας στην εισβολή της στη Συρία με τον Κλάδο της Ελαίας. Η τουρκική εισβολή τότε, θα φάνηκε μάλλον "δίκαια" στον επιλεκτικό ανθρωπισμό του Φραγκίσκου. Οι Κούρδοι είχαν μικρότερη σημασία από τους Ουκρανούς.

Και αν ο Βαρθολομαίος έκανε αυτό υπέρ των Τούρκων, πόσο μάλλον ο Κύριλλος, ως Ρώσος, το έκανε υπέρ της δικής του πατρίδας. Πραγματικά, δεν γνωρίζω κανέναν θρησκευτικό ηγέτη στον κόσμο, που θα ήθελε να προκαλέσει διχασμό στην πατρίδα του σε μια δύσκολη στιγμή της. Που δεν στάθηκε δίπλα της, όταν χρειάστηκε, αλλά απέναντι της. Και το ίδιο θα ανέμενα να πράξει και ο Έλληνας Αρχιεπίσκοπος σε περίσταση εθνικής ανάγκης...

 Γ.Γ.Γ.