Ένας απλός θνητός που "προσπαθεί" είμαι....

 

Κάποιοι δαιμονίζονται

όταν κάνω κάποιες εκτιμήσεις

για το πότε περίπου περιμένω να γίνει τι.

Λένε πως "οι γέροντες" γενικά δηλαδή

λένε πως "δεν πρέπει".

Ακούστε λοιπόν την οπτική μου.

Όλοι κυκλοφορούμε στους δρόμους.

Η μάνα μας από μικρά μας έλεγε

"να προσέχεις πριν περάσεις απέναντι".

Να κοιτάς με προσοχή δεξιά αριστερά.

Να είσαι "έτοιμος" κάθε στιγμή, δηλαδή.

Αλλά να μην έχεις την "εμμονή" του κινδύνου

για όσο προχωράς στο πεζοδρόμιο.

Να κοιτάς ο δρόμος σου να είναι καθαρός.

Αυτό λένε οι γέροντες.

Εγώ είμαι ένας απλός αμαρτωλός κοσμικός.

Είμαι το παιδί που περνάει το δρόμο.

Είμαι από αυτούς που έχουν αίσθηση

πως ήδη διανύουμε καθέτως

μια μεγάλη εθνική οδό.

Νύχτα βράδυ, πίσσα.

Αν έρχεται μια νταλίκα από μακριά

κάποιοι την αντιλαμβάνονται από μακριά

και κάποιοι λίγο αργότερα.

Εγώ έχω τις δικές μου αισθήσεις.

Έχω δει τα αχνά φώτα της νταλίκας

να έρχονται προς τα πάνω μου από νωρίς,

έχω αισθανθεί τους κραδασμούς στο έδαφος,

έχω ακούσει τους τριγμούς.

Αυτό το διαισθάνθηκαν πολλοί.

Ο καθένας σε διαφορετική στιγμή.

Αλλά μέχρι να το δούνε

είμαι γι' αυτούς "ο τρελός του χωριού".

Εγώ είμαι άνθρωπος

που όταν βρίσκομαι σε τέτοια κατάσταση

κάνω εκτιμήσεις. Δεν περιμένω να με τυφλώσουν τα φώτα.

Υπολογίζω κάθε στοιχείο. Κάθε μεταβλητή.

Υπολογίζω στο περίπου και την ταχύτητα της νταλίκας.

Δεν τζογάρω, ούτε το παίζω προφήτης,

απλά έτσι είμαι. Μαθηματική γκλάβα.

Μπορεί να κάνω λάθος; Μα φυσικά μπορεί.

Η νταλίκα μπορεί να αλλάξει ταχύτητα.

Αν κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι "άνθρωποι του Θεού"

ενοχλούνται, δεν είμαι εγώ υπεύθυνος.

Ας απευθυνθούνε στον "πνευματικό" τους

για τις δικές τους αμαρτίες, όταν με κακολογούν.

Εγώ κουβαλάω τον δικό μου σταυρό.

Δεν είπα ποτέ πως είμαι άνθρωπος "του Θεού".

Δεν αξίζω να το λέω αυτό.

Ένας απλός θνητός που "προσπαθεί" είμαι.

 

 Yannis Bakman