Η Χαναναία φωνάζει και ακούεται (από το Θεό) (Ματθ. 15:22-28). Η αιμορροούσα σωπαίνει και μακαρίζεται (Μαρκ. 5:25-34). ο τελώνης δεν ανοίγει καν το στόμα του και εισακούεται. Και ο Φαρισαίος κραυγάζει και κατακρίνεται (Λούκ.18:9-14).
Είπε ο Αββάς Ποιμήν, ότι για τούτο βρισκόμαστε σε τόσους πειρασμούς, για το ότι τα ονόματά μας και την τάξη δεν φυλάμε. Καθώς και η Γραφή λέγει. Δεν βλέπουμε τη γυναίκα τη Χαναναία όπου αποδέχθηκε το όνομά της και την ανέπαυσε ο Σωτήρ; Πάλι την Αβιγαία, όπου είπε στον Δαυίδ, ότι σ΄ εμένα είναι η αμαρτία και την άκουσε και την αγάπησε; Η Αβιγαία εκπροσωπεί την ψυχή και ο Δαυίδ τη θεότητα. Αν λοιπόν η ψυχή μεμφθή τον εαυτό της ενώπιον του Κυρίου, την αγαπά ο Κύριος.
(Είπε Γέρων, Το Γεροντικόν εκδ. Αστήρ, Αθήνα 1996)
Ὁ Άγιος Ἀββᾶς (πατέρας) Κασσιανός: Γιά τό πνεῦμα τῆς ὑπερηφανίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.imaik.gr/?p=3524
* * *
Μικρὸς Εὐεργετινός. (Από τους βίους των Οσίων της Εκκλησίας):
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/gerontikon/mikros_eyergetinos.htm