Μὲ τὴν πείρα ὁκτῶ δεκαετιῶν ἀγωνιστικῆς πορείας στὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου καὶ σχεδὸν τεσσάρων δεκαετιῶν εἰς τὴν ἀγγελικὴ Ἁγιορειτικὴ πολιτεία!
Γόνος τῆς Πιερικῆς γῆς ὁ Γέρων Λουκάς, πτυχιούχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου. Ψυχὴ σὲ βᾶθος καλλιεργημένη, μὲ πλοῦτο καὶ βᾶθος γνώσεως σὲ πλείστα ὅσα ἀντικείμενα τῆς θύραθεν σοφίας. Λόγιος, πολιὸς μοναχός, ἀπὸ ἐκείνους στοὺς ὁποίους ἀναδεικνύεται πανταχόθεν ὁλόκληρη ἡ τιμὴ καὶ δόξα καὶ μεγαλοπρέπεια καὶ αἴγλη τῆς Χάριτος τοῦ φέροντος ἀξίως τὸ Μεγάλο Ἀγγελικὸ μοναχικὸ σχῆμα!
Κατὰ τὰ χρόνια τῶν σπουδῶν του συνεδέθη καὶ μαθήτευσε κοντὰ στὸν σπουδαῖο λόγιο πατέρα Συμεὼν Κραγιόπουλο στὴν πόλη τῆς Θεσσαλονίκης καὶ ἀργότερα, ἐπισκεπτόμενος τὴν Ἀγιώνυμη Πολιτεία ἐλκύσθη ἀπὸ τὴ Χάρη τοῦ ἁγίου Γέροντος, τότε ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου. Ὁ τελευταῖος ἀπετέλεσε τὴν ἐλκτήριο δύναμη, ὥστε τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ νὰ ἀποταχθεῖ τὰ ἐγκόσμια καὶ νὰ ὁδηγηθεῖ στὸ Ἅγιον Ὄρος, μὲ πόθο νὰ ζήσει τὴ ζωὴ τῆς μετανοίας.
35 καὶ πλέον χρόνια ἀσκήθηκε στὴ Μονὴ τῆς μετανοίας του, ἀνερχόμενος μὲ ἀξιομίμητη ἐπιμέλεια τὴν κλίμακα τῶν ἀρετῶν, ἄχρι τῆς συναντήσεως μὲ τὸ Πεφιλημένο Πρόσωπο τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ ἐν καθαρότητι ἀπαθείας!
Ἔλαβε ἀπὸ τὸν Κύριο πλούσια καὶ ποικίλα χαρίσματα μὲ τὰ ὁποῖα διηκόνησε τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, προσφέροντας σὲ ὅλους ἅγιο παράδειγμα, διδάγματα, λόγο σοφίας, χαλύβδινη θαυματουργὴ προσευχή, ταπείνωση ἀγγελική, θυσιαστικὴ ὑπομονή, διάκριση λεπτή, ἀγάπη τελεία!
Ἀνέπνεε κάθε στιγμὴ τὴν εὐωδία τῆς Χάριτος ἐντός του καὶ Αὐτὴν ἀπέπνεε στὸν καθένα ποὺ πλησίαζε γιὰ νὰ ὠφεληθεῖ ἀπὸ τὸν πλοῦτο τῆς κατὰ Θεὸν σοφίας του.
Κοντά του ἀναπαύθηκαν μυριάδες ψυχές, εὑρίσκοντας βοήθεια στὶς δυσκολίες τους, ἁγία συμβουλή, στοργὴ Πατρική, Ἀγάπη πλούσια θυσιαστική, σωτηρία.
Εἴθε ὁ Πανάγαθος Θεός μας, ὁ Δωρεοδότης Κύριος ποὺ τὸν ἐπροίκισε γιὰ τὴν προαίρεσή του τὴν πανάγαθη καὶ τοὺς κόπους του γιὰ τὴν Ἀγάπη Του καὶ τὴν πρὸς τὸν πλησίον Διακονία, νὰ ἀνταποδώσει ὅλα τώρα, προσφέροντάς του θέση Ἀγίου εἰς τὴν Οὐράνιό Του Βασιλεία καὶ ἔναν νέο πρέσβη δυνατὸ γιὰ ἐμᾶς πρὸς Φώτιση, Βοήθεια καὶ Σωτηρία!
Γέροντα Λουκᾶ, σὲ εὐχαριστοῦμε ἐκ βάθους καρδίας γιὰ ὅ,τι θυσιαστικῶς μᾶς προσέφερες ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια!
Τελοῦμε χρεῶστες καὶ ἐς ἀεὶ εὐγνώμονες!
Εἴθε νὰ μᾶς ἀξιώσει ὁ Πανάγαθος Θεός, κάτι νὰ σοῦ ἀνταποδώσουμε γι' αὐτὴν τὴν μεγάλη θυσιαστική σου εὐεργεσία!
Καλὸν Παράδεισο!
Νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή σου!
Χαῖρε ἐν Κυρίῳ!
Ἀπόσπασμα διδαχῶν Γέροντα Λουκᾶ Φιλοθεΐτου
- Μέσῳ τοῦ πόνου νὰ γινόμαστε κοινωνοὶ τοῦ πόνου τῶν συνανθρώπων μας. Ὁ πόνος, ἡ δυστυχία κτλ. ἀνοίγει τὴν καρδιὰ καὶ γίνεται ἔτσι πιὸ εὔκολο νὰ ἁπλωθεῖ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο. Ὁ Θεὸς δὲν ἐπέρχεται ὡς τιμωρὸς πρὸς τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἀλλὰ μακροθυμεῖ περιμένοντας τὴν εἰλικρινῆ μετάνοιά τους.
– Τὸ πᾶν στὴν πνευματικὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ καλὸς λογισμός, ὅπως τὸ καλὸ προζύμι κάνει τὸ καλὸ ψωμί. Οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι, μιμούμενοι τὸν Χριστό, παίρνουν τὰ βάρη τῶν ἄλλων πάνω τους. Αὐτὸν ποὺ σκέφτεται τὸν ἑαυτό του, δὲν τὸν σκέφτεται ὁ Χριστός. Ὁ ἐγωιστὴς φορτώνει τὰ βάρη του στοὺς ἄλλους, ὁ ταπεινὸς παίρνει τὰ βάρη τῶν ἄλλων πάνω του. Ὅσο δικαιώνεις τὸν ἑαυτό σου, τόσο βαραίνει ἡ ψυχὴ μέσα σου. Ὅταν δὲν δικαιώνεις τὸν ἑαυτό σου, ἔρχεται μέσα σου ἡ χαρὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ κόσμου.
– Ὁ καθένας πρέπει νὰ προσφέρει τὸν ἑαυτό του στὸ καλό. Ἡ κακότητα ἑνὸς ἀνθρώπου προσβάλλει τὸ σύνολο. Ἐκεῖνοι ποὺ ἀναρριχῶνται στὰ ἀξιώματα, πολιτικὰ ἢ ἐκκλησιαστικά, μὲ δόλιο τρόπο δὲν εἶναι ἱκανοὶ γιὰ τίποτε καλό. Ὁ ἄρχων ποὺ ἔξουσιάζει, ὅσο πιὸ ὑψηλὸ ἀξίωμα κατέχει, τόσο πιὸ ψηλὰ πρέπει νὰ βρίσκεται καὶ ὡς πρὸς τὴν ἀρετή του.
– Ὁ ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας δὲν πορεύεται ὅπως ὁ κόσμος, ἀλλὰ ὅπως θέλει ἡ θεία Χάρις. Ἐκεῖνον ποὺ βλέπει ὁ Θεὸς νὰ ἑτοιμάζεται γιὰ τὸν καλὸν ἀγῶνα, τοῦ τὰ ἑτοιμάζει ὅλα Ἐκεῖνος. Αὐτὸς θὰ ἔχει πάντοτε βοηθό του τὸν Θεό, ὅ,τι κι ἄν τοῦ συμβεῖ. Σ’ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους δίνει ὁ Θεὸς τὴν δύναμη νὰ πράττουν τὰ “ὑπὲρ δύναμιν”.
– Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ ὁρατὸς Παράδεισος ἐπὶ τῆς γῆς. Ὅ,τι ὁ κόσμος γεννᾶ, ὁ Χριστὸς διὰ τῆς Ἐκκλησίας Του τὸ ἀναγεννᾶ. Ὅποιος τὸ ἐπιθυμεῖ καὶ θέλει νὰ τηρεῖ τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου μετέχοντας στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας Του, μπορεῖ νὰ περπατάει ἀπὸ τώρα στὸν οὐρανό, ἄν καὶ βρίσκεται ἀκόμη ἐπὶ τῆς γῆς. Ἀπόθανε κατὰ τὴν ἁμαρτία, ὥστε νὰ ζήσεις κατὰ Θεόν. Ἕνας ἅγιος “ανεβαίνοντας” διὰ τῆς ἀρετῆς του, ἀνεβάζει ὅλη τὴν Κτίση. Ἕνας ἁμαρτωλὸς "κατεβαίνοντας" διὰ τῆς ἁμαρτίας του, “κατεβάζει” ὅλη τὴν Κτίση.
– Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δὲν προχωράει ἀπὸ τὴν θεωρία στὴν πράξη, ἀλλὰ ἀπ’ τὴν πράξη στὴν θεωρία. Γι’ αὐτὸ ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δὲν μαθαίνει, ἀλλὰ παθαίνει τὰ θεία. Αὐτὸ τὸ “παθαίνει” σημαίνει ὅτι τὰ βάζει μὲ τὰ πάθη του. Ἐκεῖνος ποὺ πράττει τὰ θεία, γίνεται εὐεργέτης τῶν συνανθρώπων του.
Ἡ Παράδοσή μας διδάσκει ὅτι οἱ γενναῖοι, οἱ πιστοί, βαστάζουν τὶς ἀδυναμίες τῶν πολλῶν.
Ὅσο πιὸ πολὺ πεθαίνουμε μέσα μας κατὰ τὴν ἁμαρτία, τόσο πιὸ πολὺ ζοῦμε (πάλι μέσα μας) τὶς ἀνταύγειες τοῦ Οὐρανοῦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου