Τι γνώριζαν οι γιαγιάδες μας και κατάφεραν να επιβιώσουν σε καιρό πολέμου ή απόλυτης φτώχειας; Τι θα πρέπει να είμαστε ικανοί να κάνουμε μόνοι μας;
Πώς “έτρεχαν” τα σπίτια τους οι παλιές νοικοκυρές, τότε που δεν υπήρχαν μισθοί, ασφάλιση και συντάξεις και που μόνο η καλή διαχείριση των πόρων έφερνε την ευημερία;
Πρέπει λοιπόν να μπορούμε τουλάχιστον…
Να φτιάχνουμε προζύμι και ψωμί.
Να αναγνωρίζουμε και να μαζεύουμε χόρτα.
Να ανοίγουμε φύλλο. Σκέτες αλευρόπιτες, χορτόπιτες με κάθε είδους χόρτο που μπορεί να φαγωθεί, μακαρονόπιτες και πίτες με ότι να ‘ναι, θα χορτάσουν πολλά στόματα.
Να φτιάχνουμε τραχανά και χυλοπίτες. Σε τέτοιες ποσότητες που να μας βγάζουν ένα έτος. Ο τραχανάς και το σπασμένο σιτάρι μπορούν να αντικαταστήσουν το ρύζι μια χαρά, οι χυλοπίτες τα μακαρόνια.
Να μαγειρεύουμε με ελάχιστα υλικά και να ανακυκλώνουμε τα περισσεύματα. Για παράδειγμα, μια μπριζόλα και μερικές πατάτες μας κάνουν μια κατσαρόλα γιαχνί για τέσσερις-πέντε νοματαίους. “Αυγατίστε” τη σάλτσα που θα μείνει για να χρησιμοποιηθεί για μακαρόνια ή ρύζι.
Κρατάτε κόκαλα για ζωμούς.
Ψάξτε για συνταγές για εύκολα γλυκά χωρίς βούτυρο και ακριβά υλικά.
Αχρείαστες να είναι, αν δεν είναι όμως, θα σας σώσουν.
Να ξέρουμε πώς να κονσερβοποιούμε κάθε τροφή, να παστώνουμε και να “καπνίζουμε” κρέατα και ψάρια. Όταν δεν θα έχουμε ρεύμα, ο καταψύκτης θα είναι εντελώς άχρηστη συσκευή.
Τα παραπάνω, αν συνδυαστούν με ένα μικρό λαχανόκηπο, θα σώσουν την οικογένειά μας από δύσκολες καταστάσεις…!
Να χρησιμοποιούμε σωστά μια απλή (όχι ενεργειακή που προϋποθέτει ηλεκτρισμό) σόμπα.
Να ανάβουμε σωστά και να μαγειρεύουμε σε φούρνο με ξύλα.
Να φτιάχνουμε αλισίβα και τα δικά μας σαπούνια και απορρυπαντικά.
Να φτιάχνουμε κεριά. Θα μας φωτίσουν τα βράδια και θα χρησιμοποιηθούν σαν προσανάμματα.
Να ξέρουμε πώς πλένουμε στο χέρι τα ρούχα μας.
Να είμαστε ικανοί να ράβουμε μόνοι τα ρούχα μας. Κρατήστε έτοιμα πατρόν που βρίσκετε σε περιοδικά από τώρα, για ρούχα που ράβονται απλά, σας ταιριάζουν και φοριούνται όλες τις εποχές. Ένα αμάνικο απλό φόρεμα θα φορεθεί το καλοκαίρι αλλά και το χειμώνα με μια μακρυμάνικη μπλούζα από μέσα.
Να ξέρουμε να πλέκουμε ζεστά ρούχα.
Να καθαρίζουμε πουλερικά και κυνήγι.
Να γνωρίζουμε τα βασικά θεραπευτικά βότανα, πότε και πώς συλλέγονται και πώς χρησιμοποιούνται για κάθε πάθηση. Καλύτερα, να τα καλλιεργούμε μόνοι μας, ακόμα και σε γλάστρες.
Να γνωρίζουμε τον κύκλο της βιοδυναμικής καλλιέργειας λαχανικών, από το στάδιο του σπορείου μέχρι τη συγκομιδή και την αποθήκευση νέων σπόρων.
Καλό είναι να προμηθευτούμε συσκευές που δεν απαιτούν ηλεκτρισμό για να λειτουργήσουν καθώς και τις πρώτες ύλες για την παρασκευή των παραπάνω. Σίδερα κάρβουνου (σοβαρολογώ, δοκίμασα της γιαγιάς μου -ένα βαρύ για τα χοντρά ρούχα κι ένα ελαφρύτερο για τα ευαίσθητα), λάμπες λαδιού, εργαλεία χειρός, κερί σε ικανοποιητικές ποσότητες (από συνεταιρισμούς γιατί είναι φθηνό) για φωτισμό και φάρμακα, φυτίλια, μπλέντερ χειρός, πλάστες, γουδιά, σκάφες, κόσκινα για αλεύρι και τραχανά καθώς και βασικό εξοπλισμό για κυνήγι και ψάρεμα και ένα πολύ μεγάλο δοχείο για συλλογή βρόχινου νερού.
Μια παλιά ραπτομηχανή ή ένα καλό σετ ραπτικής, μαλλί, φερμουάρ, κουμπιά και προμήθειες υφασμάτων. Στο κέντρο της Αθήνας, υπάρχει κατάστημα που πουλάει μια χαρά υφάσματα με ένα ευρώ το μέτρο. Με λίγα ευρώ, θα μπορείτε να ράψετε για την οικογένειά σας και για το σπίτι σας ότι θα χρειαστείτε τα επόμενα χρόνια.
Στην αποθήκη μας, θα πρέπει να έχουμε καυστική ποτάσα ή σόδα, μαγειρική σόδα με το κιλό για άπειρες χρήσεις, βόρακα, αιθέρια έλαια, αλεύρι (ή ακόμα καλύτερα ένα χειροκίνητο μύλο και σιτάρι σε σακιά που λήγει μετά από είκοσι χρόνια), μέλι, ζάχαρη, αλάτι, λάδι, βάζα και καπάκια για κονσέρβες.
Και σπόρους, για όσους έχουν ένα κομμάτι γης. Κι αν δεν έχετε, μπορείτε να φυτέψετε σχεδόν τα πάντα σε γλάστρες, στο μπαλκόνι ή την ταράτσα. Όρεξη να υπάρχει.
Τα είδη υγιεινής μιας χρήσης των βρεφών και των γυναικών μπορούν να αντικατασταθούν από τώρα με υφασμάτινα που πλένονται και ξαναχρησιμοποιούνται. Προμηθευτείτε, όσο ακόμα υπάρχουν, αρκετά θερμόμετρα υδράργυρου.
Πιστεύω ότι δε χρειάζεται μια φορτωμένη αποθήκη με αποθέματα που πρόκειται να λήξουν ή να εξαντληθούν.
Στέγη, θέρμανση, τροφή, ρουχισμός και φάρμακα είναι όλα όσα χρειαζόμαστε.
Άλλωστε, πολλά από τα παραπάνω θα μας ωφελήσουν σε καιρούς που το χρήμα δε θα έχει αξία, η ανταλλαγή και η προσφορά όμως γνώσεων, σπόρων, φαρμάκων και ρούχων θα έχουν αξία ανεκτίμητη.
Αυτά που γράφει δεν γίνονται γιατί δεν μας έφτιαξε έτσι ο Θεός. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι ο καταμερισμός της εργασίας γιατί ο Απόστολος Παύλος γράφει πως όλοι είμαστε μέλη του σώματος, δεν μπορούμε να είμαστε όλοι μάτια ή αυτιά. Οπότε σε κάποιους αρέσει ο κήπος, σε άλλους τα γλυκά, η ραπτική, τα ζώα, τα βότανα κτλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλύτερο πρόβλημα μας είναι η αμαρτία, δηλαδή η ανικανότητα να αγαπήσουμε τον Θεό και όλους τους ανθρώπους. Αν έρθει πείνα, ή άλλη καταστροφή, το πρόβλημα θα είναι η συνεργασία των ανθρώπων, η διχόνοια μέσα στην οικογένεια, ανάμεσα σε συγγενείς, γείτονες κτλ. που μπορεί να φτάσει και ως τον θάνατο, πχ έμφραγμα από θυμό ή κάτι χειρότερο.
Το ιδανικό είναι να αλλάζουν τα πράγματα αργά για να προσαρμοστούμε ευκολότερα στην νέα κατάσταση, πχ μετακίνηση στο χωριό όσο υπάρχουν καύσιμα, γνωριμία με γείτονες, υιοθετήσει ρόλου στην νέα κοινότητα(αγρότης, κτηνοτρόφους, μάστορας, ράφτης, δάσκαλος, security, μεταφορές), χρόνο για μετάνοια και εξομολόγηση, προσευχή για να μας οδηγήσει ο Θεός εκεί που πρέπει και όχι εκεί που νομίζουμε....
Το άρθρο θυμίζει το άρθρο "Γέρων Αιμιλιανός. Ο γάμος - η εκλογή συντρόφου" όπου έχει τόσες πολλές προϋποθέσεις που είναι αδύνατον να βρεις τέτοιον σύντροφο. Ούτε όσοι είναι παντρεμένοι 30-40 χρόνια δεν έχουν τα προσόντα, αλλά εξακολουθούν να είναι μαζί γιατί αγαπιούνται αναγνωρίζοντας πως εκτός από τον Χρήστο, κανένας άλλος δεν είναι τέλειος.