Φεγγαράκι μου λεμπρό

Φεγγαράκι μου λεμπρό
φέγγε μου να περπατώ
να πηγαίνω στο σχολειό
να μαθαίνω γράμματα
γράμματα σπουδάματα
του θεού τα πράγματα
Και περνά ο βασιλιάς
με τα δώδεκα σπαθιά και λέει
Ποιανού είναι τούτο το παιδί;
που τραγουδεί του παπά του Κωσταντή
που γυρίζει στα σοκάκια
και φιλά τα κοριτσάκια!!!!

Δεν το μπορείς του φεγγαριού
να βρεις ένα ψεγάδι
γιατί σκορπά την ομορφιά
στην πλάση κάθε βράδυ!

Ζηλεύω του του φεγγαριού
που πάντα σεργιανίζει
γιατί θωρεί την π’ αγαπώ
τη νύχτα σαν πορίζει!

Του Γενάρη το φεγγάρι
παρολίγο μέρα μοιάζει!

Κόψε ξύλο το Γενάρη
και μην καρτερείς φεγγάρι!

Του Γεναριού το φεγγάρι
είναι σαν του αλωνάρη!

Γενάρη μήνα κλάδευε
φεγγάρι μην κοιτάζεις!

Απ όλα τ’ άστρα του ουρανού
ένα ‘ ναι που σου μοιάζει
που βγαίνει μεσάνυχτα
και όλα τα σκοτεινιάζει!

Αν είχα μόνο μια ευχή
θα ήταν να μπορούσα
σαν το φεγγάρι στα ψηλά
παντοτινάνα ζούσα!

Νέφαλα μαύρα εβγήκανε
στον ουρανό και πάλι
και κρύψανε τηνομορφιά
που χεις εσύ φεγγάρι!

Φεγγάρι μου χαμήλωσε
και πάρε την καρδιά μου
πήγαινε την στην αγάπημου
που είναι μακρυά μου!

Το φεγγαράκι το λαμπρό
της νύχτας το καμάρι
πάει ζερβά πάει δεξά
το δρόμο του δεν χάνει!