Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων.

 

 

«Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία, ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο και η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο. Γι' αυτό καταφεύγουμε σε Κείνη που την είπανε οι πατεράδες μας: "Καταφυγή", "Σκέπη του κόσμου", "Γοργοεπήκοο", "Γρηγορούσα", "Οξεία αντίληψη", "Ελεούσα", "Οδηγήτρια", "Παρηγορίτισσα" και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές, που πιστεύανε και που πονούσανε».

 

κυρ Φώτης Κόντογλου