Άμα είμαστε λιγονούσηδες, ραγιάδες και ωχαδερφιστές, κανένας Θεός δεν μας φταίει.

Χθες που ήμουν στην εκκλησία, τελειώνοντας η λειτουργία, κάναμε, ως συνήθως, πηγαδάκια μεταξύ μας και συζητούσαμε τα τεκταινόμενα.

Με αφορμή, λοιπόν, τα νέα μέτρα, οι περισσότεροι έλεγαν: "Θα κάνω το τεστ την Παρασκευή, να μου κρατάει δυο μέρες, να έρχομαι και στην εκκλησία την Κυριακή"

Και δεν αναφέρομαι στους δημοσίους υπαλλήλους, που αυτοί έτσι κι αλλιώς κάνουν. Αναφέρομαι στους άλλους, που δεν αναγκάζονται να κάνουν τεστ για κάποιο λόγο. Αλλά για τον εκκλησιασμό της Κυριακής θα το κάνουν. Κι αναρωτιέμαι τώρα εγώ.

"Μα καλά, δεν έχετε καθόλου νου; Αυτή η απαγόρευση που κάνουν, δεν σας ενοχλεί καθόλου; Καμία αντίδραση; τίποτα; Δηλαδή κι αν κάποια στιμή δεν έχετε χρήματα να κάνετε το τεστ και δεν θα μπορέσετε να πάτε στο ναό, δεν θα σας πειράξει που θα είστε απέξω; Και οι αδερφοί που δεν μπορούν να πληρώνουν για να μπαίνουν, δεν σας νοιάζουν; Και τι θα γίνει, τότε, που θα κάνουν υποχρεωτικό το εμβόλιο; Θα το κάνετε λοιπόν; Και για όλα όσα έρχονται, θα τα κάνετε για την κυριακάτικη λειτουργία; Γιατί, όλα έρχονται σιγά σιγά. Από τις μάσκες, πήγαμε στο τεστ, τώρα ετοιμάζεται και το εμβόλιο. Τι θα κάνετε; Σε όλα ναι; "

Λαός που δεν αντιδρά, αυτά παθαίνει. Καθήστε, λοιπόν, όλοι στην υπακοή, λίγο-λίγο μας φέρνουν κι άλλα. Και πείτε εσείς μετά "ήταν θέλημα Θεού, οι αμαρτίες μας φταίνε, τι να κάνουμε τώρα;" Λες κι όταν επαναστατούσαν παλαιότερα οι άνθρωποι, δεν είχαν καμία αμαρτία. Τέλειοι ήταν όλοι.

Άμα είμαστε λιγονούσηδες, ραγιάδες και ωχαδερφιστές, κανένας Θεός δεν μας φταίει.

 Λένα Σεπτέμβρη