Συνοδοιπόροι στον Ουρανό της Εκκλησίας μας.

Με την ευχή Του Θεού ακόμα μία ημέρα στον θεοβάδιστο δρόμο της Αγίας Τεσσαρακοστής...

Μια εικόνα χίλιες λέξεις η σημερινή....

Ξεκινούν το πρωί για να έλθουν στην εκκλησία..... Ένα βήμα και μια ευχή..

Άντε, Κύριε, βοήθα μοι να φθάσω και σήμερα.

Άλλο ένα βήμα με το μπαστουνάκι ακόμα μία ευχή.

Και εσύ Παναγία μου δώσε μου δύναμη..

Ανάμεσα ακούγεται και το Ωχ... Θεέ μου!!! αλλά ο πόνος του σώματος δεν νικά την επιθυμία του πνεύματος...Και συνεχίζουν.

Ένα βήμα ακόμα με ότι δυσκολία αντιμετωπίζουν και μια ευχή...

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με να φθάσω στο σπίτι σου.

Ακόμα μερικά βήματα με τις ίδιες ευχές και εντέλει...

Δόξα τω Θεώ και σήμερα τα καταφέραμε... 

Είτε 80 είτε 90 τα χρόνια που κουβαλούν τίποτα από αυτά ούτε τα μπαστούνια και τα πί δεν τις εμποδίζουν να είναι δίπλα στον Θεό.....

Κάποιοι πολύ νεότεροι μένουν εγκλωβισμένοι στο πάπλωμα, άλλοι πάλι βάζουν πρόφαση για να μην πάρουν απόφαση να έρθουν έστω ένα κεράκι να ανάψουν, λίγο να προσευχηθούν, να πάρουν την ευλογία Του Θεού και την ευχή της Παναγίας μας..

Αυτές οι συγκίπτουσες γυναίκες δείχνουν την απόφαση ώστε να κάνουν αγώνα για την Σωτηρία της ψυχής τους και γίνονται παράδειγμα στους νεότερους... Τυχερός που σήμερα πήρα την ευχή τους...

       - Ο Ανάξιος -