20 χρόνια από την κοίμηση του σημαντικότερου θεολόγου της Ορθοδόξου Εκκλησίας του 20ου αιώνα, π. Ιωάννη Ρωμανίδη.
+π.Ιωάννης Ρωμανίδης
«Θα ήθελα πρώτα να σημειώσω ότι ο τρόπος με τον οποίο πάντοτε εργαζόμουνα, δηλαδή στις μελέτες μου, στις έρευνες, ουδέποτε υπήρξε απλώς μια προσπάθεια υπεράσπισης της Ορθοδοξίας κλπ. διότι από μικρά παιδιά στο σχολείο έχουμε μάθει ότι πρέπει κανείς τα πάντα να ακούει και από αυτά που ακούει να μην δέχεται τίποτα, ούτε να απορρίπτει τίποτα, απλώς να σημειώνει μέσα στα αρχεία της σκέψης, της μνήμης, και όταν βρεθούν τα κριτήρια τα κατάλληλα να δέχεται και να απορρίπτει. Είναι μια νοοτροπία αμερικάνικη. Και το δεύτερο σημείο είναι ότι, ότι οδηγεί στην επιτυχία είναι αληθινό και ότι δεν οδηγεί στην επιτυχία δεν είναι αληθινό. Αυτό είναι ένα σημείο το οποίο αποτελούσε αποτέλεσμα της Γαλλικής Επανάστασης, που εκτός από την πολιτική της πλευρά, ήταν και μια επανάσταση εναντίον της μεταφυσικής, εναντίον εκείνης της πλευράς της Θεολογίας που ισχυριζόταν ότι φιλοσοφούσε.
Οπότε τα θεμέλια της λατινικής θεολογικής παράδοσης ήταν η μεταφυσική την οποία άντλησαν οι Φράγκοι από τον Πλατωνα και κυρίως τον Αριστοτέλη. Με τη Γαλλική Επανάσταση έχουμε μία κατάσταση κατά την οποία κανείς δέχεται αυτό που αποδεικνύεται με την εμπειρική έρευνα και απορρίπτει το αφηρημένο διότι δεν μπορεί να εξακριβώσει εάν το αφηρημένο υπάρχει καν, πόσο μάλλον αν είναι σωστό. Διότι αν δεν υπάρχει πού να ξέρουμε αν είναι σωστό. Αν δεν υπάρχει ασφαλώς δεν είναι και σωστό. Οπότε ο πραγματισμός των Αμερικανών οδηγεί στην αρχή ότι το να βλέπει κανείς είναι και το να πιστεύει. Αν δεν το δεις να μη το πιστεύεις δηλαδή, διότι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κάτι που δεν βλέπεις. Αυτό είναι το θεμέλιο της μοντέρνας ευρωπαϊκής και της αμερικανικής σκέψης.
Γι’ αυτό επαναλαμβάνω ότι ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει έρευνα, είναι υποχρεωμένος να σημειώνει τα πάντα, ότι ακούσει, χωρίς να απορρίπτει τίποτε, ούτε όμως και να αποδέχεται τίποτα, εκτός αν βρει τα κριτήρια με τα οποία επιστημονικά μπορεί να αποδεχθεί ή να απορρίψει. Αυτό είναι το θεμέλιο των ερευνών που έχω κάνει αρκετά χρόνια τώρα.»
«Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβρ. 11,1)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ορθοδοξία φίλε δέν στηρίζεται σ΄αυτά πού βλέπουν τά ματάκια μας τά δυό.
Ο Ρωμανίδης, το έλεγε αυτό
ΑπάντησηΔιαγραφήσε μία άλλη συνάφεια,
προσπαθώντας δηλαδή
να αντιμετωπίσει, την ριζωμένη αντίληψη τών δυτικών
-που είχε μεταφερθεί και στα καθ'ημάς-
πώς ο Θεός, δεν ασχολείται τάχα με την...πεζή μας καθημερινότητα...
και άρα... πρέπει να τα βγάζουμε πέρα... μόνοι μας...
κάτι που οι "απλοϊκοί" λεγόμενοι άνθρωποι, ήξεραν πώς δεν ισχύει
αφού εμπειρία τους ήταν...
η καθημερινή φιλάνθρωπη επέμβαση τού Θεού στην ζωή τους...!
Ποιό αυτό έλεγε σέ μιά άλλη συνάφεια;
ΑπάντησηΔιαγραφή