«Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν» (Μτ. ΚΓ΄, 14)!

Θρασύτατα ζητοῦν «μαρτύριον αἵματος» γιὰ «εὐαγγελιζόμενα παρ' ἅ παρελάβομεν»!

 

Ποιό ἀκριβῶς ρίσκο παίρνει ἐν προκειμένῳ μία Σύνοδος, καὶ δὴ «εὐαγγελιζομένη παρ' ὅ παρελάβομεν»; 

 

Τὸ ρίσκο γιὰ τὴν ἐδῶ ζωή, ἀνασταίνοντας ὅποιον ἐξ αἰτίας τοῦ ἐμβολίου πεθάνει;

 

 Ἤ τὸ ρίσκο γιὰ τὴν αἰώνια μακαριότητα, σώζοντας ὅποιον ὁ Θεὸς δὲν σώσει;

 

Καὶ ποιά «εὐλογία» θὰ λάβει καὶ γιὰ ποιὰ Ἐκκλησία θὰ πεθάνει ὅποιος καταλήξει ἐξ αἰτίας παρενεργειῶν ἀπὸ τὸ ἐμβόλιο; 

 

Ἀλογία θὰ λάβει, ἐνῶ θὰ πεθάνει γιὰ μία Σύνοδο μονοπωλοῦσα αἱρετικῶς καὶ βλασφήμως τὸν ὅρο «Ἐκκλησία» καὶ «εὐαγγελιζομένη παρ' ὅ παρελάβομεν» καὶ ὄχι γιὰ τὴν Νύμφη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία! 

 

Γιὰ τὸν διάβολο θὰ πεθάνει, ὄχι γιὰ τὸν Χριστό!

 

Μωρὲ καὶ τυφλέ, αἱρετικὲ ἄνθρωπε, ὑποκρίνεσαι ὅτι δὲν γνωρίζεις, πὼς κάθε Χριστιανὸς Ὀρθόδοξος φέρει προσωπικὴ εὐθύνη, ὅταν κάνει ὑπακοὴ σὲ μεταστρέφουσα τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ διδασκαλία μίας «εὐαγγελιζομένης παρ' ὅ παρελάβομεν» Συνόδου κι ὅτι κανένας -πόσῳ μᾶλλον μία τέτοια αἱρετικὴ Σύνοδος- δὲν τὸν σώζει, παρὰ μόνον ἡ μετάνοιά του καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ;

 

«Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν» (Ἠσ. Ε΄, 20)!

 Δημήτρης Ι. Παπαδημόπουλος