Τα άγνωστα γονίδια του τσιγκούνη: Η φιλαργυρία είναι ψυχιατρική νόσος, ή ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή;

επιμέλεια Σοφία Ντρέκου 

Έχετε προσέξει πώς τρώει κάποιος που πάσχει από ψυχογενή βουλιμία; Μασάει γρήγορα. Καταπίνει βιαστικά. Δεν σταματάει μέχρι να αδειάσει το πιάτο του. Έχετε προσέξει πως αποθησαυρίζει τα λεφτά του ο σπαγκοραμμένος;

Ανεξαρτήτως ποσού και βιοποριστικής ανάγκης, εναποθηκεύει ό,τι έχει και δεν έχει σε κρυφούς λογαριασμούς, ώστε να είναι αόρατοι και απρόσβλητοι ακόμη και για τον ίδιο. Έχετε προσέξει την κοπέλα που πάσχει από νευρογενή ανορεξία; Βλέπει το φαγητό και της προκαλεί αηδία ενώ πεινάει. Μπορεί να ζυγίζει 40 κιλά ενώ έπρεπε να έχει το διπλάσιο βάρος. Η ανορεκτική βρίσκει το ισχνό κορμί της παχύ. Και ο σπαγκοραμμένος το παχύ του κομπόδεμα ισχνό.

Έχετε προσέξει κάποιον που είναι τζογαδόρος; Αναζητά μανιωδώς χρήματα για να τα παίξει στην πράσινη τσόχα ή στο ταμπλό του χρηματιστηρίου. Ο τζογαδόρος δεν διστάζει να συνεχίσει να παίζει μέχρι να χάσει όλα τα κέρδη του.

Τα πολλά λεφτά αυξάνουν την ένταση του ερεθίσματος. Είναι άπληστος με το παιχνίδι και όχι με το χρήμα. Αψηφά προκλητικά το χρήμα, αν και λόγω χρεών τόν κυνηγά η εφορία. Αγνοεί την πραγματικότητα.

Οι άλλοι τον αποκαλούν τρελό. Αυτός το θεωρεί «λεβεντιά». Το ίδιο τρελός είναι και εκείνος που ζει μια ζωή γεμάτη στερήσεις μόνον και μόνο για να «ταΐσει» τον τραπεζικό του λογαριασμό. Το ίδιο τρελή είναι η ανορεκτική που αποφεύγει το φαγητό μέχρι θανάτου, αλλά και ο παχύσαρκος βουλιμικός που πεθαίνει από εγκεφαλικό.

Ο ανορεκτικός και ο βουλιμικός δεν βλέπουν στο φαγητό θερμίδες ή βιταμίνες. Γι’ αυτούς έχει αποκτήσει εντελώς διαφορετικό νόημα. Δεν τρώνε για να ζήσουν. Τρώνε για να ανταμείψουν τον εαυτό τους έχοντας ως βάση προσωπικά αξιολογικά κριτήρια.

Τρως, αμείβεσαι. Πεινάς, τιμωρείσαι. Και αντίστροφα. Αναλόγως και ο τζογαδόρος και ο τσιγκούνης. Γι’ αυτούς το χρήμα είναι ερέθισμα εγκεφαλικού οργασμού. Κυνηγάνε πολλαπλούς οργασμούς. Οι άνθρωποι βλέπουν τα ίδια πράγματα, αλλά ο εγκέφαλός τους τα αντιλαμβάνεται πολύ διαφορετικά.

Τα μηνύματα που λαμβάνει ο εγκέφαλος με τη βοήθεια των πέντε αισθήσεων περνούν από επεξεργασία, αξιολογούνται σε ειδικά κέντρα του εγκεφάλου και ακολούθως αποστέλλονται στο φλοιό (του εγκεφάλου) προς επικύρωση και δράση.

Οι άνθρωποι δεν αντιδρούν το ίδιο ούτε απέναντι στα δύο βασικά ένστικτα, τροφή - σεξ. Μπορεί κάποιος να υποτιμά τη μεταγευματική ευτυχία. Ένας άλλος την ευδαιμονία που προσφέρει το σεξ. Ενώ ένας τρίτος την αξία του πλέον ανταλλάξιμου μέσου της κοινωνίας, του χρήματος.

Το χρήμα, λειτουργικά, είναι εργαλείο - μέσο, άυλος ύλη. Εύκολα μετουσιώνεται σε όπλο. Ευκολότερα σε πάθος. Εξασφαλίζει τροφή και σεξ. Εξαγοράζει ανθρώπους. Υποδουλώνει ισόβια τον φιλάργυρο. Οδηγεί στην καταστροφή τον τζογαδόρο του χρηματιστηρίου. Και οι δύο βρίσκονται στα άκρα, αλλά μόνον έτσι νιώθει ο καθένας «πλήρης». Ποιοι μηχανισμοί δίνουν στον άνθρωπο τη γεύση της ζωής; Ο εγκέφαλος ζει μόνον όταν συγκινείται.

Πόσα χρήματα κληρονόμησαν ο Γκέιτς και Μπάφετ; Απολύτως τίποτε. Έγιναν πάμπλουτοι. Τώρα επιστρέφουν τα λεφτά τους με δωρεές. Αυτοί οι άνθρωποι δούλεψαν ποτέ για το χρήμα; Πόση δόξα και «αραλίκι» απολάμβαναν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι όταν κυριαρχούσαν στην Ευρώπη; Προτίμησαν, όμως, να ξεκινήσουν πόλεμο για την ηδονή του ρίσκου. Ποιος στρατηγός ανοίγει ταυτόχρονα δύο μέτωπα πολέμου -και στην Αφρική και στη Ρωσία; Κανείς, εκτός αν είναι παίκτης. Τρόπαιο του πολέμου δεν είναι η νίκη. Είναι η διέγερση της καθημερινής μάχης.

Το χρήμα, λειτουργικά, είναι εργαλείο - μέσο, άυλος ύλη. Εύκολα μετουσιώνεται σε όπλο. Ευκολότερα σε πάθος. Εξασφαλίζει τροφή και σεξ. Εξαγοράζει ανθρώπους.

Δεν υπάρχει «χρήμα». Δεν υπάρχει «γλυκό». Δεν υπάρχει έπαθλο. Υπάρχει ένα άλλο συναίσθημα στον εγκέφαλο των ανθρώπων. Τι προκαλεί, όμως, αυτά τα συναισθήματα; Η Ιατρική γνωρίζει ότι τα συναισθήματα γεννιούνται όταν το ένα κύτταρο πληροφορεί το άλλο για το αποτέλεσμα της επεξεργασίας της αρχικής πληροφορίας που έλαβε. Οι πληροφορίες στον εγκέφαλο βρίσκονται σε υγρή μορφή. Δηλαδή, μια ουσία εκκρίνεται από το ένα κύτταρο μεταδίδοντας στο άλλο την επεξεργασμένη πλέον πληροφορία. Οι άντρες πριν από 100 χρόνια ερωτεύονταν αφρατούλες. Σήμερα ο αντρικός εγκέφαλος, λόγω νέων προτύπων, ερωτεύεται γυναίκες τύπου Κέιτ Μος.

Οι μέχρι σήμερα γνωστές ουσίες, που λειτουργούν ως «μεταφορείς πληροφοριών», είναι λιγοστές και ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχαν στα ιατρικά βιβλία. Οι σημερινές «βεντέτες» που πυροδοτούν συναισθήματα και τινάζουν χρηματιστήρια στον αέρα λέγονται ντοπαμίνη και σεροτονίνη.

Εκκρίνονται στο τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται ιππόκαμπος. Κοντά τους συλλειτουργούν οι εγκεφαλικές ενδορφίνες και οι φερομόνες. Η αδρεναλίνη και η κορτιζόνη εκκρίνονται κυρίως από τα επινεφρίδια και οργανώνουν την άμυνα. Σε αυτήν τη μαγική «πανστρατιά» συμπαρατάσσονται η θυροξίνη και η τεστοστερόνη, που διαμορφώνουν -κατόπιν εντολών της κεντρικής διοίκησης- περισσότερο την ανθρώπινη επιθετικότητα. Αυτή η «χημεία χυμών» παράγει την πλέον σημαντική, αλλά και αφηρημένη έννοια της ανθρωπότητας, την προσωπικότητα του ατόμου.

Το χρήμα εξαγοράζει συγκινήσεις. Όχι υλικά αγαθά. Διαφθείρει συνειδήσεις. Εμβολίζει ψυχικά κάστρα. Μας «αναγκάζει» να χάνουμε τον αυτοσεβασμό μας όντας ανίκανοι να το κατακτήσουμε. Να πιστεύουμε ότι ουδείς φτωχός δικαιούται να κάνει τον έξυπνο σε κάποιον πλούσιο. Ακόμη και αν δεκάδες ιατρικές έρευνες αποδεικνύουν ότι οι πλουσιότεροι δεν υπήρξαν οι ευφυέστεροι της γενιάς τους. Άτομα με υψηλό I.Q. δημιουργούν ευτυχισμένες οικογένειες. Και όχι οικονομικές αυτοκρατορίες, όπου οι «αυτοκράτορες» παίρνουν εκδίκηση λόγω ανασφαλειών παιδικής ηλικίας.

Πολλοί πεθαίνουν πάμπλουτοι ενώ έζησαν πάμπτωχοι. Ο λαός τους αποκαλεί τσιγκούνηδες. Είναι η φιλαργυρία γονίδιο; Είναι η τσιγκουνιά ψυχιατρική νόσος, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή η ψυχολογικού τύπου ιδιομορφία;

Ενώ τα γονίδια του αλκοολικού και του παχύσαρκου είναι γνωστά, τα γονίδια του τσιγκούνη είναι άγνωστα. Η Ψυχιατρική αγνοεί τη φιλαργυρία. Αυτή δεν υπάγεται στις ιδεοψυχαναγκαστικές νευρώσεις. Αν παρουσιάζετε τάση να τραβάτε τις τρίχες από το κεφάλι σας, πάσχετε από τριχοτιλομανία, που είναι ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Αν, όμως, αντί να τραβάτε τις τρίχες του κεφαλιού σας σε στιγμές αμηχανίας, έχετε τη συνήθεια να μην «τραβάτε» ποτέ χρήματα από τον τραπεζικό σας λογαριασμό, οι ειδικοί λένε ότι είστε απλά μια ιδιάζουσα προσωπικότητα.

Φιλάργυρος, αλλά όχι ψυχικά διαταραγμένος. Είναι, όμως, τα πράγματα τόσο απλά; Ο τσιγκούνης και ο τζογαδόρος πάσχουν. Και μαζί τους και οι γύρω τους. Η «ιδιομορφία» αυτή στιγματίζει τη ζωή τους, όπως το ποτό τον αλκοολικό και η βουλιμία τον παχύσαρκο.

Η βουλιμική φιλαργυρία και η τζογαδόρικη τοξικομανία κάνουν τον ίδιο άνθρωπο θύτη και θύμα. Και η Ιατρική φαίνεται αδύναμη να συνδράμει. Ενώ κανείς δεν ζητά βοήθεια, αφού για αυτούς δεν υφίσταται πάθηση. Ο τσιγκούνης θεωρεί τον εαυτό του αιτιολογημένα συντηρητικό, προνοητικό και αυτοελεγχόμενο. Ούτε η μοναξιά του τον ωθεί να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Και όμως, η απομόνωση εμπλουτίζει μόνο με πίκρα τη χρυσοποίκιλτη φυλακή του.

Ο άνθρωπος κτίζει το κάστρο της ψυχικής του άμυνας πάνω σε 4 πυλώνες: Ένστικτα (ανάγκες), πραγματικότητα (περιβάλλον), σημαντικά πρόσωπα (πρότυπα μίμησης) και προσωπικότητα (το αποτέλεσμα της διαχείρισης των ερεθισμάτων που έλαβε). Η ζωή απαιτεί ικανή διαχείριση. Όπως το αραβικό άλογο, αναβάτη. Αν δεν υπάρχει προσωπικότητα, το άλογο οδηγεί τον αναβάτη. Το χρήμα σήμερα, λόγω έκπτωσης των ηθικών αξιών, λειτουργεί ως μαστίγιο ή χαλινάρι στο χέρι του αναβάτη. Το χρήμα λειτουργεί ως ασπίδα στον τσιγκούνη.

Ως δόρυ στον τζογαδόρο. Και οι δύο αγαλλιάζουν μόνο με την υπέρβαση: Είμαι ισχυρός όταν νικώ ή αδιαφορώ πλήρως για κάτι. Η αδρεναλίνη, που μετουσιώνεται σε δύναμη πάνω στη μάχη, τους δίνει την υπέρτατη αίσθηση της ζωής. Γι’ αυτό νικητές και ηττημένοι επαναλαμβάνονται σταθερά. Τα pit bulls στο ταμπλό. Ο χαρτοπαίκτης στην τσόχα. Ο τσιγκούνης στη θυρίδα. Ο βουλιμικός στο ψυγείο. Η ανορεκτική στο γυμναστήριο. Η προσωπικότητα τους, όμως, πικραίνει και τους δικούς τους. Όπως το γλυκό αφήνει στυφή γεύση στην ανορεκτική. Γιατί η ψυχή μετουσιώνει το γλυκό σε πικρό, τον πλούτο σε ένδεια, τη χαρά σε χάος;

  Ο  Στέφανος Καραγιαννόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά. Το 1956 τέλειωσε την Πρότυπο Ιωνίδειο Σχολή Πειραιώς. Το 1962 πήρε το πτυχίο της ιατρικής με άριστα. Από το 1963 μέχρι το 1966 υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυποσμηναγός ιατρός στην ελληνική αεροπορία. Το 1967 απέκτησε την ειδικότητα της παθολογίας απ' το πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 1986 είναι διευθυντής της Α Παθολογικής Κλινικής του Τζάνειου Νοσοκομείου Πειραιά. 

Γονίδια καθορίζουν τσιγκουνιά και γενναιοδωρία

μελέτη στο περιοδικό νευροεπιστήμης 

«Social Cognitive and Affective Neuroscience»

Το γονίδιο είναι γνωστό ότι επιδρά στην χημεία του εγκεφάλου και οι ερευνητές ήθελαν να εξακριβώσουν κατά πόσο αυτή η επίδραση έχει ως συνέπεια να κάνει ένα άνθρωπο περισσότερο ή λιγότερο τσιγκούνη.

Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο -σε δύο παραλλαγές- που κάνει τους ανθρώπους λιγότερο ή περισσότερο «σφιχτούς» με τα χρήματά τους και γενναιόδωρους. Υπολογίζουν ότι περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους φέρει στο DNA του αυτόν τον γενετικό παράγοντα, τον οποίο έχει κληρονομήσει από τους γονείς του.

Οι ερευνητές του τμήματος ψυχολογίας του πανεπιστημίου της Βόννης, υπό τον Μάρτιν Ρόιτερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό νευροεπιστήμης «Social Cognitive and Affective Neuroscience», σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», διαπίστωσαν ότι άνθρωποι που διαθέτουν την «τσιγκούνικη» γενετική παραλλαγή, γενικά δίνουν λιγότερα χρήματα σε δωρεές και φιλανθρωπίες, «κάνουν τράκες» τσιγάρων αντί να αγοράζουν τα δικά τους, δανείζονται χρήματα ή πράγματα που ξεχνούν μετά να επιστρέψουν, επιμένουν να πληρώνει στο εστιατόριο ο καθένας ακριβώς ό,τι έχει φάει, αντί να μοιράζεται ο λογαριασμός σε ίσα μερίδια κλπ.

Οι γερμανοί επιστήμονες πήραν δείγματα κυττάρων από το στόμα 101 νεαρών ανδρών και γυναικών και μελέτησαν την επίδραση ενός συγκεκριμένου γονιδίου, του COMT, το οποίο υπάρχει σε δύο παραλλαγές (A και G). Το γονίδιο είναι γνωστό ότι επιδρά στην χημεία του εγκεφάλου και οι ερευνητές ήθελαν να εξακριβώσουν κατά πόσο αυτή η επίδραση έχει ως συνέπεια να κάνει ένα άνθρωπο περισσότερο ή λιγότερο τσιγκούνη.

Οι εθελοντές κλήθηκαν να παίξουν ένα χαρτοπαικτικό παιγνίδι στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και στη συνέχεια να δωρίσουν ένα μέρος από τα κέρδη τους σε ένα φτωχό παιδί στο Περού.

Η παραλλαγή (A ή G) του γονιδίου δεν επηρέασε πόσο κέρδισε κάθε παίκτης στο παιγνίδι, όμως επηρέασε σημαντικά πόσο χρήματα δώρισε κατόπιν. Έτσι, πάνω από το 20% των εθελοντών με την παραλλαγή G του γονιδίου COMT έδωσαν στο παιδάκι όλα τα χρήματα που είχαν κερδίσει, αλλά λιγότερο από το 2% όσων είχαν την παραλλαγή Α του γονιδίου, ήσαν εξίσου γενναιόδωροι. Κατά μέσο όρο, όσοι διέθεταν την «τσιγκούνικη» εκδοχή του γονιδίου, έδωσαν λιγότερα από τα μισά κέρδη τους σε φιλανθρωπίες.

Προηγούμενες πάντως έρευνες έχουν δείξει ότι η τάση για τσιγκουνιά ή γενναιοδωρία εν μέρει μόνο εξηγείται από τα γονίδια, καθώς παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, όπως η ανατροφή, η εκπαίδευση, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις κ.α.

Από την άλλη, όπως επισημαίνουν και οι Γερμανοί ερευνητές στην μελέτη τους, υπάρχει μεγάλη διαμάχη μεταξύ των επιστημόνων διεθνώς κατά πόσο υπάρχει αληθινός αλτρουισμός, καθώς ορισμένοι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι από τη στιγμή που ο φιλάνθρωπος παίρνει -για διάφορους λόγους- ικανοποίηση από την πράξη του, στην ουσία νοιάζεται περισσότερο να ευχαριστήσει τον εαυτό του παρά τους άλλους.

Οι συνέπειες από την παθολογική τσιγκουνιά

Η οικονομική δυνατότητα ενός ανθρώπου δεν έχει να κάνει με το αν εκείνος είναι ή όχι τσιγκούνης. Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση, όπου δεν έχει τίποτα να κάνει με το να είσαι οικονόμος και λογικά επιφυλακτικός απέναντι σε σπατάλες.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός τσιγκούνη;

Ο τσιγκούνης άνθρωπος είναι ένας τύπος προσωπικότητας που διακατέχεται από έντονη ανάγκη για έλεγχο των χρημάτων του, σε τέτοιον βαθμό που όλη του η κοινωνική, επαγγελματική και προσωπική ζωή πάσχουν.

Είναι σαν να διακατέχεται από μία μόνιμη ιδεοληψία, όπου και μόνο η σκέψη ότι θα ξοδέψει ή θα χάσει τον έλεγχο των κεκτημένων του μπορεί να του επιφέρει ταραχή και να τον κάνει ψυχαναγκαστικά να μαζεύει περαιτέρω τα χρήματά του.

Εκ των πραγμάτων, η τσιγκουνιά μολύνει και τις συναισθηματικές και διαπροσωπικές δυνατότητες ενός ατόμου, καθώς ο φόβος για την απώλεια ελέγχου πάνω σε αυτά και ο βαθύς φόβος εκμετάλλευσης από τους άλλους τον στοιχειώνει κάθε στιγμή. Η απομόνωση είναι μια συχνή παρενέργεια της τσιγκουνιάς.

Η οικονομική δυνατότητα ενός ανθρώπου δεν έχει να κάνει με το αν εκείνος είναι ή όχι τσιγκούνης. Πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση, όπου δεν έχει τίποτα να κάνει με το να είσαι οικονόμος και λογικά επιφυλακτικός απέναντι σε σπατάλες.

Ο προγραμματισμός των εξόδων, η πρακτική σκέψη όταν πρόκειται να γίνει ένα μεγάλο έξοδο, στα πλαίσια μιας γενικότερης γενναιοδωρίας ως στάση ζωής, είναι χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ατόμου που δεν εμπίπτει στην παθολογία της τσιγκουνιάς.

Ποια τα αίτια πίσω από αυτή την προσωπικότητα;

Σύμφωνα με τον Φρόιντ, ο τσιγκούνης άνθρωπος έχει υποστεί καθήλωση στο πρωκτικό ψυχοσεξουαλικό στάδιο κατά την πρώιμη παιδική ηλικία - το στάδιο αυτό όπου το μικρό παιδί μαθαίνει να ελέγχει τους σφιγκτήρες του.

Τα πρωκτικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας αναπτύσσονται όταν το παιδί δεν καταφέρνει να διαχειριστεί και να ξεπεράσει επιτυχώς το στάδιο αυτό και αυτά περιλαμβάνουν τον νοσηρό έλεγχο, την προσήλωση στη συσσώρευση υλικών αγαθών, την ψυχαναγκαστική ανάγκη για τάξη και ασφάλεια, τη δυσπιστία, τον φόβο θυματοποίησης του εαυτού του και την επακόλουθη επιφυλακτικότητα.

Το περιβάλλον ενός τσιγκούνη ανθρώπου συνήθως υποφέρει από την παθολογική του εγκράτεια και όταν τον φέρνει αντιμέτωπο με το πρόβλημά του, είναι πιθανόν εκείνος να αντιδράσει με εκλογικευτικές άμυνες, δηλαδή με ορθή επιχειρηματολογία και ταυτόχρονα έλλειψη εναισθησίας στο βαθύ του πρόβλημα.

Αυτό αποτελεί και ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην εμπλοκή ενός ατόμου με αυτά τα χαρακτηριστικά σε ψυχοθεραπεία, αφενός μεν λόγω της άρνησής του ότι πάσχει, αφετέρου λόγω της έντονης δυσπιστίας του στο πρόσωπο του θεραπευτή και ταυτόχρονα της δυσκολίας του να δώσει χρήματα σε αυτή τη διαδικασία.

Ο τσιγκούνης δεν είναι απλά προσεκτικός και επιφυλακτικός με τις δαπάνες του, για κάποιο χρονικό διάστημα, λόγω προγραμματισμένων υποχρεώσεων ή στόχων, αλλά εκείνος που έχει μια στάση ζωής στην καθημερινότητά του που χαρακτηρίζεται από εγκράτεια σε οικονομικό και συναισθηματικό επίπεδο ταυτόχρονα.

Για να γίνει πιο κατανοητό, ο οικονόμος έναντι του τσιγκούνη περιορίζει τα έξοδά του για κάποιον σκοπό, αλλά η γενναιοδωρία του φαίνεται με άλλους τρόπους. Για παράδειγμα, στην φιλοξενία του, στο μοίρασμα των συναισθημάτων του, στο πόσο ανοιχτόκαρδα ανοίγει το σπίτι του και ενδιαφέρεται για τις ανάγκες των γύρω του.

Το προφίλ του τσιγκούνη απ' την άλλη, εμπεριέχει απληστία, εγωισμό και μιζέρια. Κάνοντας παρέα με έναν τσιγκούνη σίγουρα δεν θα περάσετε και πολύ όμορφα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η τσιγκουνιά πλήττει την κοινωνική και προσωπική ζωή του ατόμου, με αποτέλεσμα είτε να κάνει προβληματικές σχέσεις, είτε οι σχέσεις που συνάπτει να μην διατηρούνται στον χρόνο.

Σύμφωνα με τον Freud, η τσιγκουνιά συνδέεται με την καθήλωση στο πρωκτικό σεξουαλικό στάδιο (το 2ο αναπτυξιακό στάδιο του ανθρώπου). Συγκεκριμένα, όπως ένα μωρό ελέγχει τους σφιγκτήρες του και μέσω αυτών επικοινωνεί με το γονεϊκό του περιβάλλον και διαχειρίζεται τα συναισθήματα άγχους που το κατακλύζουν, έτσι και ο τσιγκούνης μέσω του ελέγχου των χρημάτων του θέλει να ελέγξει τα συναισθήματά του.

Πίσω από έναν τσιγκούνη άνθρωπο τις περισσότερες φορές κρύβεται ένα φοβισμένο μωρό που δυσκολεύεται να αφεθεί συναισθηματικά.

Ένας τσιγκούνης άνθρωπος δεν βρίσκει ασφάλεια και ηρεμία στις στενές σχέσεις με τους συνανθρώπους του, αλλά στην σχέση με τα χρήματα.

Θεωρεί ασυνείδητα ότι ελέγχοντας τα χρήματα που ξοδεύει χειραγωγεί τα συναισθήματά των κοντινών του, άρα και τους ίδιους. Για τον λόγο αυτό θα διαπιστώσετε ότι οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι είναι συνήθως και οι πιο "σφιχτοί" στο οικονομικό (πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις φυσικά).

Φοβούνται να εμπιστευτούν, να επενδύσουν σε αξίες, όπως η συντροφικότητα και η φιλία, και όλα στρέφονται γύρω απ' τα χρήματα. Αυτοπροσδιορίζονται και βασίζουν την αυτοεκτίμησή τους εκεί.

Κάποιες φορές συναντάμε τον τσιγκούνη να φέρεται με μιζέρια μόνο στους γύρω του και στον εαυτό του με απληστία. Σε κάθε περίπτωση ο άνθρωπος που στερείται γενναιοδωρίας στις διαπροσωπικές του σχέσεις κάποια στιγμή θα οδηγηθεί σε έναν ψυχικό μαρασμό, αφού αυτή η στάση του ολοένα και θα τον απομονώνει συναισθηματικά.

Η τσιγκουνιά, λοιπόν, δεν είναι απλά μια επιλογή διαχείρισης χρημάτων, αλλά ένα σύμπτωμα το οποίο κρύβει πολύ πιο βαθιά αίτια και μπορεί να θεραπευτεί, αρκεί να καταλάβει ο ίδιος άνθρωπος, που την έχει ως χαρακτηριστικό, το πρόβλημά του. Αν αυτό δεν συμβεί, δυστυχώς με το πέρασμα του χρόνου η κατάσταση και η μιζέρια του επιδεινώνεται και η χαρά της ζωής χάνεται. Γι' αυτό, όσοι από εσάς έχετε έναν αγαπημένο φίλο, συνεργάτη ή σύντροφο τσιγκούνη, μπορείτε να τον βοηθήσετε μόνο με αγάπη και ειλικρίνεια για αυτό που βλέπετε, χωρίς κατάκριση. Και φυσικά... με μεγάλη γενναιοδωρία!

πηγή