Αφιερωμένη η ανάρτηση σε όσους ηλιθιωδώς κυρίως από τον εκκλησιαστικό χώρο διακηρύττουν ότι πρέπει τυφλά να έχουμε εμπιστοσύνη στους στρατευμένους γιατρούς.
“20.679 γιατροί συνιστούν ότι τα τσιγάρα της Lucky Strike ερεθίζουν λιγότερο τον λαιμό. Η προστασία σας από τον βήχα και κάθε ενόχληση”, έγραφε το 1930 η διαφήμιση της εταιρείας καπνού British American Tobacco, που έφτιαχνε τα τσιγάρα Lucky Strike.
Κατά τη δεκαετία του ΄30, δεν είχε τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι το κάπνισμα είναι επιβλαβές για την υγεία και ότι μπορεί να προκαλέσει καρκίνο του πνεύμονα. Παρόλο που τα κρούσματα αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο, κανένας δεν είχε συνδέσει τον καρκίνο με τον καπνό.
Έτσι, οι καπνοβιομηχανίες χρησιμοποιούσαν στις διαφημίσεις γιατρούς για να προωθήσουν τα τσιγάρα τους ως πιο “υγιεινά και ελαφριά”. Προσέφευγαν στην επιστημονική αυθεντία για να πείσουν το κοινό να τους προτιμήσει. Δεν απέρριπταν το γεγονός ότι το κάπνισμα προκαλούσε βήχα και ενόχληση στον λαιμό, αλλά ισχυρίζονταν ότι τα δικά τους τσιγάρα είναι λιγότερο “κακά”, με στόχο να επικρατήσουν έναντι των ανταγωνιστών.
Η πρώτη εταιρία που εφήρμοσε αυτή την τακτική ήταν η American Tobacco που παρήγαγε τα Lucky Strike. Η εταιρία έστειλε σε χιλιάδες γιατρούς μερικά πακέτα με τσιγάρα Lucky Strike. Τους ζήτησε να τα δοκιμάσουν για ένα διάστημα και μετά να εκφράσουν γραπτώς τη γνώμη τους για το αν ερεθίζουν λιγότερο τον λαιμό από τα άλλα τσιγάρα. Η εταιρία κατηύθυνε κατά κάποιο τρόπο τους γιατρούς, καθώς τους είπε ότι “ήδη πολλοί καπνιστές τα θεωρούσαν πιο ελαφριά από τα υπόλοιπα”. Όπως ήταν αναμενόμενο, 20.679 γιατροί απάντησαν θετικά και η εταιρία χρησιμοποίησε τις απαντήσεις τους για να δείξει ότι τα τσιγάρα της είναι καλύτερα.
Το 1937 την ίδια ιδέα χρησιμοποίησε η εταιρία Philip Morris. Η διαφήμισή της έλεγε ότι γιατροί διεξήγαγαν μια έρευνα, η οποία έδειξε ότι “όταν οι καπνιστές σταμάτησαν να καπνίζουν τα τσιγάρα από τις άλλες εταιρίες και έκαναν μόνο της Philip Morris, ο λαιμός τους καθάρισε”. Όμως, αυτό που δεν ανέφερε ήταν ότι η εταιρία είχε χρηματοδοτήσει αυτούς τους γιατρούς.
Λίγο αργότερα, μπήκε στο “παιχνίδι” και η Reynolds Tobacco Company. Το 1946 η εταιρία λάνσαρε μια καμπάνια με σλόγκαν: “Οι περισσότεροι γιατροί προτιμούν τα Camel από τα άλλα τσιγάρα”. Πράγματι, πολλοί γιατροί κάπνιζαν Camel εκείνη την περίοδο. Και αυτό γιατί η εταιρία τους είχε προσφέρει δωρεάν πακέτα.
Όμως, στα μέσα της δεκαετίας του ΄50 τα πράγματα άλλαξαν. Άρχισαν να δημοσιεύονται έρευνες που έδειχναν ότι ο καρκίνος του πνεύμονα μπορούσε να προκληθεί από το κάπνισμα. Ωστόσο, οι έρευνες βασίζονταν στις συνήθειες που είχαν όσοι ήδη έπασχαν από καρκίνο του πνεύμονα συγκριτικά με υγιείς ανθρώπους. Τα αποτελέσματα των ερευνών δεν θεωρούνταν ασφαλή, καθώς οι ερευνητές έπρεπε να παρακολουθήσουν τη ζωή υγιών ατόμων και να δουν σε βάθος χρόνου ποιοι από αυτούς πέθαιναν από καρκίνο και ποιοι όχι.
Ρε μα όλη η «επιστήμη» τζιαι οι γιατροί σύστηναν να τσιαρίζεις ως φάρμακο του λαιμού; Πως τζιαι δεν εκαταλάβαιναν οτι εν μέρος μιας διαφήμισης μιας τεράστιας βιομηχανιάς; Έχουμε κανένα διάσημο «ειδικό» γιατρό που τούτους τότε, που να εφκενε στοδως α]κυριως απο τον εκκλησιαστκο χωρο δακυρητουν τυφλη εμπιστοσυνη στην α κανάλια να λέει ότι οποίος δεν καπνίζει εν αρνητής του βήχα;
ΑπάντησηΔιαγραφή