Έτσι, παρέμεινε στη ζωή του ''αφανής'' (ο Άγιος Σιλουανός).

Χωρίς αμφιβολία αυτό ήταν όχι μόνο το Θέλημα του Θεού γι’ αυτόν, αλλά και η δική του επιθυμία, που την αποδέχτηκε και την εκπλήρωσε ο Θεός, κρύβοντάς τον ακόμη και από τους πατέρες του Αγίου Όρους. Όχι, όμως, μέχρι τέλους. Μερικοί, μοναχοί και μη, άνθρωποι που επισκέφθηκαν τον Άθωνα ή αλληλογραφούσαν με τον Γέροντα τον εκτίμησαν και τον αγάπησαν βαθιά, ανάμεσα σε αυτούς και Επίσκοποι και Ιερείς με ανώτερη θεολογική μόρφωση και ευσεβείς κοσμικοί. Θυμόμαστε το εξής γεγονός: Στη Μονή φιλοξενήθηκε για πολύν καιρό ένας ξένος Ορθόδοξος, στον οποίο η συνάντηση με τον Γέροντα προκάλεσε βαθειά εντύπωση. Αγάπησε τον Γέροντα και συχνά τον επισκεπτόταν. Αυτό το έμαθαν οι μοναχοί. Μία μέρα τον συνάντησε στους διαδρόμους της Μονής ο Ιερομόναχος Ν., από τα πιο δυναμικά μέλη του ηγουμενοσυμβουλίου, και του είπε:

- Δεν ξέρω γιατί εσείς, ένας πολυμαθής θεολόγος, επισκέπτεστε τον πατέρα Σιλουανό, έναν αγράμματο χωρικό. Δεν υπάρχει άραγε κανείς ευφυέστερος από αυτόν;

- Για να καταλάβει κάποιος τον Γέροντα Σιλουανό, πρέπει να είναι ''πολυμαθής'', απήντησε ο φιλοξενούμενος με πόνο ψυχής.

 

Όσιος Σωφρόνιος , Βιογράφος του Αγίου Σιλουανού.

24 Σεπτεμβρίου μνήμη Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτη.