Υπήρχε ένας οικογενειάρχης στα Φιλιατρά, ο οποίος είχε 7 κορίτσια. Τον ”έπνιξε” το χωριό, για το πώς θα μεγάλωνε και το πως θα εξασφάλιζε το μέλλον των κοριτσιών του.
Τα κορίτσια μεγάλωσαν όλα και είχαν φτάσει σε ηλικία παντρειάς.
Αλλά ούτε χρήματα υπήρχαν, αλλά ούτε και γαμπροί υπήρχαν.
Μια μέρα, ο πατέρας πήγε στην Εκκλησία. Εκεί γονάτισε μπροστά στην εικόνα του Χριστού και Του λέει τα εξής:
Χριστέ μου, με έδωσες το πρώτο παιδί και είπα: ”Δόξα σοι ο Θεός”. Με έδωσες το δεύτερο παιδί και είπα, ”Δοξασμένο το όνομά Σου”. Με έδωσες, με έδωσες…. με έδωσες 7 κορίτσια Κύριε!
Εσύ Κύριε, που με τα έδωσες, να τα αναλάβεις.
Εγώ δεν είπα όχι, αφού Εσύ με τα έδωσες.
Δεν έβαλα την λογική και την δικιά μου δύναμη, αλλά αφέθηκα ελεύθερος Σε Σένα. Τακτοποίησε Κύριε, σε παρακαλώ, τα παιδιά Μου!
Το αποτέλεσμα:
Μέσα σε ένα χρόνο, παντρευτήκανε και τακτοποιήθηκαν, όλα του τα κορίτσια και τα 7, χωρίς να δώσει ούτε μια δεκάρα!
+Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας
Όπου βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξης, και όπου νικάται της φύσεως η τάξης, η λογική του κόσμου τούτου εξατμίζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό μου το έλεγε η γιαγιά μου που είχε 5 κορίτσια, έκανε προσευχή..... και τα 5 παντρεύτηκαν μέσα στο χωριό... χωρίς πρικα...
ΑπάντησηΔιαγραφή