Μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Ιωσήφ του Ησυχαστού.

-Τι είναι γι εσάς παράδοση;

-Παράδοση είναι να αναπνέεις τον αέρα που εκπνέουν οι άγιοι στο διάβα των αιώνων. Στην πρώτη μου επίσκεψη στον τάφο του Οσίου Ιωσήφ, κουρασμένος από τις ανηφοριές, συνάντησα έναν καλόγερο ελαφρό τρόπον τινά ως ξωτικό στο δρόμο. Ασπαστήκαμε αλλήλους και με ρώτησε αν είμαι παπάς. Όταν του είπα ναι, μου λέει με ένταση σαν να ξέχασα το αυτονόητο: "Σταύρωσε με! Να σταυρώνεις τον κόσμο και την πλάση. Αυτή είναι η μόνη δουλειά σου, να αγιάζεις για να αγιάζεσαι".

Χαράσσοντας το σημείο του Σταυρού στο κεφάλι του συνέχισα με την σκέψη: "...αυτό είναι το μήνυμα που ο ίδιος ο Όσιος μου είπε. Άλλωστε της ιδίας εμπειρίας μέτοχοι είναι και το καλογερο-ξωτικο και ο Ησυχαστής". Από τότε υπακούοντας στη φωνή του οσίου δι εταίρου στόματος σταυρώνω μηχανικά μέχρι και τα λιθάρια.

Ιεραποστολή στην Επισκοπή Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης