*** Αν ζούσε σήμερα ο Σεφέρης ***

Ως γνωστόν, στις 28 Μαρτίου 1969 ο Γιώργος Σεφέρης μαγνητοφώνησε μια δήλωση κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Η δήλωσή του αυτή μεταδόθηκε την ίδια ημέρα από την Ελληνική Υπηρεσία του BBC και αναμεταδόθηκε από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς των Παρισίων και της “Deutsche Welle”.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να φανταστούμε τι θα έγραφε ο Σεφέρης κατά της σημερινής, ιδιότυπης χούντας όχι των συνταγματαρχών, αλλά των περίφημων “ειδικών” και πάσης φύσεως διαχειριστών της υγειονομικής κρίσης (όπου αστερίσκοι, εκεί οι λιγοστές επεμβάσεις στο πρωτότυπο – κατά τα λοιπά μεταφέρονται αυτολεξεί τα αυθεντικά λόγια του Γ.Σ.): 

 

«Πάει καιρός που πήρα την απόφαση να κρατηθώ έξω από τα πολιτικά του τόπου. Προσπάθησα άλλοτε να το εξηγήσω, αυτό δε σημαίνει διόλου πως μου είναι αδιάφορη η πολιτική ζωή μας. Έτσι, από τα χρόνια εκείνα ώς τώρα τελευταία έπαψα κατά κανόνα ν’ αγγίζω τέτοια θέματα. Εξ άλλου τα όσα δημοσίευσα ως τις αρχές του *2020* και η κατοπινή στάση μου (δεν έχω δημοσιεύσει τίποτε στην Ελλάδα από τότε που φιμώθηκε η ελευθερία) έδειχναν, μου φαίνεται, αρκετά καθαρά τη σκέψη μου.

Μολαταύτα, μήνες τώρα, αισθάνομαι μέσα μου και γύρω μου, ολοένα πιο επιτακτικά το χρέος να πω ένα λόγο για τη σημερινή κατάστασή μας. Με όλη τη δυνατή συντομία, να τι θα έλεγα:

Κλείν*ει παραπάνω από ένας χρόνος πανδημίας*, που μας έχει επιβληθεί ένα καθεστώς ολωσδιόλου αντίθετο με τα ιδεώδη για τα οποία πολέμησε ο κόσμος μας και τόσο περίλαμπρα ο λαός μας στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο.

Είναι μια κατάσταση *υποχρεωτικών ή εκβιαστικών ιατρικών πράξεων αλλά και μια κατάσταση* υποχρεωτικής νάρκης όπου, όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές, με πόνους και με κόπους, πάνε κι αυτές να καταποντισθούν μέσα στα ελώδη στεκάμενα νερά. Δε θα μου ήταν δύσκολο να καταλάβω πως τέτοιες ζημιές δεν λογαριάζουν παρά πολύ για ορισμένους *μισ*ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτόν τον κίνδυνο.

Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις *–είτε οι δικτάτορες φορούν στρατιωτική στολή είτε ιατρική ρόμπα–*, η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος. Το δράμα αυτού του τέλους μάς βασανίζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, όπως στους παμπάλαιους χορούς του Αισχύλου. Όσο μένει η ανωμαλία *της Νέας Τάξης Πραγμάτων*, τόσο προχωρεί το κακό.

Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανέναν απολύτως πολιτικό δεσμό, και, μπορώ να το πω, μιλώ χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τον γκρεμό όπου μας οδηγεί η καταπίεση που κάλυψε τον τόπο *στην εποχή της υγειονομικής τυραννίας*. Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει. Είναι Εθνική αλλά και παγκόσμια επιταγή.

Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου. Παρακαλώ το Θεό να μη με φέρει άλλη φορά σε παρόμοια ανάγκη να ξαναμιλήσω».

 

Μετά την δήλωση αυτή, η χούντα της 21ης Απριλίου χαρακτήρισε τον Σεφέρη “κρυφοκομμουνιστή” και “μίσθαρνο όργανο ξένων κυβερνήσεων”. 

 

Η σημερινή χούντα του 2021 θα τον χαρακτήριζε “αρνητή”, “ψεκασμένο” και “συνωμοσιολόγο” και θα υποκινούσε κάποιον εισαγγελέα να του ασκήσει ποινική δίωξη για διέγερση σε ανυπακοή.

 

Έτσι θα επαληθευόταν η περίφημη ρήση ενός άλλου λογοτέχνη, ο οποίος είχε φυλακιστεί κατά την διάρκεια της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου. Πρόκειται για τον Ασημάκη Πανσέληνο, ο οποίος στο Σημειωματάριό του (εκδ. Κέδρος, 1984, σελ. 51) έγραφε:

«Η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας στην Ελλάδα ανοιγοκλείνει σα φυσαρμόνικα που την παίζει η Διοίκηση».

Κωνσταντίνος Βαθιώτης