Ἀνοικτή ἐπιστολή στόν Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου καί Αστυπάλαιας

Δεσπότη μου,

Διαβάζω στό διαδίκτυο γιά τά κατορθώματά σας, ἀλλά δέν ἤθελα, δέν εἶχα σκοπό νά γράψω κάτι γι’αὐτά. Ὥσπου, ἡ φήμη σας ἔφθασε καί στήν τηλοψία. Τό μεγάλο σας κατόρθωμα ἔγινε εἴδηση στούς τηλεοπτικούς σταθμούς τῆς χώρας. Σᾶς ἔκαναν τήν μεγίστη τιμή, οἱ περίφημοι δημοσιογράφοι τῶν τηλεοπτικῶν σταθμῶν τῆς χώρας μας, νά ἐξάρουν τίς ἐνέργειές σας. Ὁποίᾳ τιμῆ! Ποιό ἄραγε, τό κατόρθωμά σας;

Ὄχι, ἄς μήν περιμένουν οἱ πιστοί νά ἀκούσουν ὅτι κατακεραυνώσατε τούς παπικούς, τούς προτεστᾶντες, τούς ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ καί γενικότερα τούς πάσης φύσεως αἱρετικούς. Οὔτε πάλι ὅτι μιλήσατε γιά τό ἀληθινό Ἰσλάμ, τί αὐτό πρεσβεύει καί πού σκοπεύει ὁ λαθρεποικισμός τῆς χώρας μας. Φυσικά, δέν θά πρέπει νά περιμένουν ὅτι μιλήσατε μέ τή γλώσσα τῆς ἀληθείας γιά τό τί κρύβεται πίσω ἀπό τά ὑπερβολικά μέτρα πού ἐπιβάλλονται ἀπό τούς πολιτικούς γιά τόν κορωνοϊό, γιά τόν ἐγκλεισμό τοῦ πληρώματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς σας καί τά ἀμέτρητα ψυχικά καί πνευματικά προβλήματα πού ἔχουν δημιουργηθεῖ. Ἐπίσης, δέν πρέπει νά βάλουν μέ τό νοῦ τους ὅτι διαμαρτυρηθήκατε γιά τόν πόλεμο κατά τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε ὅτι ἀφορίσατε τούς βλάσφημους πολιτικούς, ἐπιστήμονες ἤ δημοσιογράφους πού καταφέρονται κατά τῆς Πίστεώς μας καί εἰδικότερα κατά τῆς Θείας Κοινωνίας. Ἐσεῖς δέν κάνετε τέτοια, εἶστε ἕνας σεμνός Ἱεράρχης.

Ποιά εἶναι τελικά αὐτή ἡ πράξη πού προκάλεσε τόν ἔπαινο τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστης μας; Μά, τιμωρήσατε μέ τόν ἀπαραίτητο «πόνο ψυχῆς», Ἱερέα τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς σας, μέ «δίμηνο ἀργία» καί κλείσατε τόν Ἱερό Ναό πού διακονεῖ, «ἐπ’ἀόριστον». Τόν τιμωρήσατε γιά τό φοβερό του ἔγκλημα, νά μή θεωρεῖ τόν Ἱερό Ναό ὡς τόπο μολυσμοῦ, ὅπως τόν θεωρεῖ τό κράτος καί φυσικά ἐσεῖς. Σᾶς ἀξίζουν πραγματικά, συγχαρητήρια!

Προσπαθῶ νά φανταστῶ τό βάθος τοῦ πόνου πού νοιώσατε καί νοιώθετε, γιά νά προβεῖτε σέ τέτοια πράξη: νά στερήσετε ἀπό ἕναν Ἱερέα τοῦ Ὑψίστου τήν διακονία του στόν Βασιλιά τῶν Ὅλων! Νά στερήσετε τόν πιστό λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς σας ἀπό τόν «Ἄρτο ζωῆς αἰωνιζούσης». Θά πονέσατε ἀφάνταστα. Ἀναγκαστήκατε νά τιμωρήσετε τόν Ἱερέα, λόγῳ τῆς ἀπείθειάς του, «νά ὑπακούσει στούς Νόμους τούς Κράτους»!

Ἀναρωτιέμαι, ὅμως Δέσποτά μου, πόσο μπορεῖ νά πονᾶ κάποιος, πού ναί μέν εἶναι πιστός στούς νόμους τοῦ κράτους, καταπατᾶ δέ τούς Νόμους τοῦ Θεοῦ; Π.χ., ὅταν συμπροσεύχεται μέ αἱρετικούς, παρόντων ὅλων τῶν «καλῶν παιδιῶν» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; 

 

 

Πόσο δέ περισσότερο, ὅταν αὐτός εἶναι Ἀρχιερέας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ Ὁποία εἶναι ἡ «μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν», σύμφωνα μέ τό Σύμβολο τῆς Πίστεώς μας;

Ἀλγεινή ἐντύπωση προκαλεῖ τό γεγονός τῆς παράδοσης τοῦ τιμωρητικοῦ ἐγγράφου, ἀπό τήν ἀστυνομία. Θά μοῦ πεῖτε γιά πρακτικούς λόγους. Ὅποιος ὅμως πονᾶ, δέ στέλνει τό «ποινικό ἀναγγελτήριο» μέ τά ὄργανα τοῦ Καίσαρα. «Καί εὐθέως ἐπί τό πρωΐ ὁ ἀρχιερεύς μετά τῶν πρεσβυτέρων καί τῶν γραμματέων (ἀφοῦ δέν διαμαρτυρήθηκε κανείς) τιμωρήσαντες τόν ταπεινόν Ἱερέα τοῦ Ὑψίστου καί παρέδωκαν αὐτῷ τῷ Πιλάτῳ»!

 Πορφυρίτης