Όσο σκέφτομαι ότι οι παππούδες μας άντεξαν στην κατοχή κι εμείς δεν αντέχουμε την καραντίνα και γκρινιάζουμε σαν ανήλικα παιδιά μου 'ρχεται να μας φτύσω.
Λάθος τοποθέτηση φιλε ,τώρα μιλάμε για ολοκληρωτισμό ..θέλουν την ψυχή σου ,τότε οι ψυχές ήταν ελεύθερες και γιαυτο επαναστάτησαν οι παππούδες σου και έδιωξαν τον φασισμο ! Τωρα σε "επεισαν" οτι σε κλεινουν στα λοκνταουν για το κάλο σου ενω σε καταστρέφουν ! Τάσο δύσκολο τελικά ειναι να μην τρώμε κουτόχορτο;
Δυστυχώς υπάρχει μια διάχυτη τάση κατάκρισης και (αλληλο)κατηγορίας στην ελληνική κοινωνία. Έτσι το βλέπω εγώ. Όπως είδαμε τελευταία, με τη γιαγιά που της επιβλήθηκε πρόστιμο μετά από επιμονή μιας γυναίκας (!!) η οποία δεν έφευγε μέχρι να βάλει ο αστυνομικός πρόστιμο στη γιαγιά. Είναι η ίδια λογική των ανθρώπων που έξω ακόμα και από την εκκλησία, μετά τον εκκλησιασμό, όταν δουν έναν νέο ή μια νέα ζητιάνα, όχι μόνο δεν δίνουν κατι (δικαίωμά τους), αλλά τους απευθύνονται και ως εξής: "Να πας να δουλέψεις! Άιντε. Νέα είσαι!", και συνεχίζουν την κατηγορία και το σχολιασμό σε αυτό το ευγενέστατο μοτίβο, συνήθως με μια ένταση φωνής που ακούγεται ως το παρακάτω τετράγωνο.
Είναι οι Έλληνες που στην κρίση επιμένουν ότι "φταίμε", "ναι, τα φάγαμε" και συνήθως όταν το λένε αναφέρονται στους υπόλοιπους, και όχι στον εαυτό τους.
Είναι οι Έλληνες που έχουν μπερδέψει την παραδοσιακή αυστηρότητα με την κακία. Γιατί ναι, μάθαμε ότι πρέπει να ζεις με τρόπο αυστηρό, αλλά βολικά ξεχνάμε ότι: ο χριστιανός πρέπει να είναι αυστηρός με τον εαυτό του και επιεικής με τους άλλους. Τόσοι Πατέρες μας το δίδαξαν. Εμείς αντ'αυτού έχουμε μάθει να δείχνουμε με το δάχτυλο. Δυστυχώς τέτοιοι είμαστε.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν κρίση ή δυνατότητα διάκρισης των καταστάσεων και των περιπτώσεων. Σε γενικές γραμμές βέβαια, όλοι μας έχουμε σφάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση σε κάποια περίπτωση. Απλά κάποιοι το κάνουν κατά κόρον. Θα έλεγες ότι αυτή η συμπεριφορά είναι το δεύτερο όνομά τους... Σκληροί άνθρωποι, που το ενδιαφέρον τους είναι στραμμένο μονίμως στο τι κάνουν λάθος οι άλλοι. Έτσι, έχοντας λάθος κίνητρο, δυσκολεύονται να δουν την πραγματική εικόνα.
Λυπάμαι που δυστυχώς η γενιά των γονιών μας (αυτών γύρω στα 55-80), έχει αυτό το χαρακτηριστικό πολύ έντονα. Με έχει απασχολήσει πολύ το γιατί, και τελικά καταλήγω ότι οφείλεται καθαρά στα πάθη μας, που δε φροντίσαμε να εξαλείψουμε, ή στο γεγονός ότι δεν είμαστε στραμμένοι περισσότερο στον έσω άνθρωπο, που έχει τα δικά του μεγάλα προβλήματα να λύσει, αντί να ασχολείται με των άλλων. Η Αγία Σοφία της Κλεισούρας έλεγε: όταν μπαίνεις μέσα στην εκκλησία, να μην κοιτάς ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, να μη βλέπεις κανέναν! Το ίδιο ισχύει και στη ζωή.
Ένας ακόμα λόγος είναι ότι οι μεσήλικες αφού εξασφαλίσουν την επιβίωση, σταματούν την προσωπική αναζήτηση, μετεκπαίδευση, βελτίωση γιατί νομίζουν ότι τελείωσε η δουλειά τους, μπορούν να "αράξουν".
Τελικά έχει πολύ μεγάλη σημασία η σωστή εκπαίδευση και το ψήσιμο στη μάθηση. Ένας βαθμός ή ακόμα και μία υψηλή θέση δε σημαίνει ότι έγινες και καλός. Γηράσκω αεί διδασκόμενος λέει το ρητό.
Αξίζει για Προβληματισμό. Σοφό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
Όσο σκέφτομαι ότι οι παππούδες μας άντεξαν στην κατοχή κι εμείς δεν αντέχουμε την καραντίνα και γκρινιάζουμε σαν ανήλικα παιδιά μου 'ρχεται να μας φτύσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνοι πολέμησαν ,εσύ;
ΔιαγραφήΛάθος τοποθέτηση φιλε ,τώρα μιλάμε για ολοκληρωτισμό ..θέλουν την ψυχή σου ,τότε οι ψυχές ήταν ελεύθερες και γιαυτο επαναστάτησαν οι παππούδες σου και έδιωξαν τον φασισμο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα σε "επεισαν" οτι σε κλεινουν στα λοκνταουν για το κάλο σου ενω σε καταστρέφουν ! Τάσο δύσκολο τελικά ειναι να μην τρώμε κουτόχορτο;
τρελε δεν φταιει ο κοσμακης ειναι τοση η πλύση εγκεφάλου που δεν έχουμε δει ακόμη τα χειρότερα..μην την ψάχνεις ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ψάχνουμε τίποτα ,απλα αναρωτιόμαστε γιατι την ποιότητα κάποιων αναγνωστών μας, Θλίψη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα Αδελφέ ας μην απελπιζωμαστε πότε δε ενοιωσα σε καραντίνα γιατί απλά ΔΕΝ έστειλα ποτέ εσ εμ ες.Ο νοων ....
ΔιαγραφήΜην στεναχωριέσαι Τρελο-Γιαννη....το γράφεις και στην αρχή ...διεγελα τα παντα,γελωτος ορων αξια......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχόλιο στο 8:45 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς υπάρχει μια διάχυτη τάση κατάκρισης και (αλληλο)κατηγορίας στην ελληνική κοινωνία. Έτσι το βλέπω εγώ. Όπως είδαμε τελευταία, με τη γιαγιά που της επιβλήθηκε πρόστιμο μετά από επιμονή μιας γυναίκας (!!) η οποία δεν έφευγε μέχρι να βάλει ο αστυνομικός πρόστιμο στη γιαγιά. Είναι η ίδια λογική των ανθρώπων που έξω ακόμα και από την εκκλησία, μετά τον εκκλησιασμό, όταν δουν έναν νέο ή μια νέα ζητιάνα, όχι μόνο δεν δίνουν κατι (δικαίωμά τους), αλλά τους απευθύνονται και ως εξής: "Να πας να δουλέψεις! Άιντε. Νέα είσαι!", και συνεχίζουν την κατηγορία και το σχολιασμό σε αυτό το ευγενέστατο μοτίβο, συνήθως με μια ένταση φωνής που ακούγεται ως το παρακάτω τετράγωνο.
Είναι οι Έλληνες που στην κρίση επιμένουν ότι "φταίμε", "ναι, τα φάγαμε" και συνήθως όταν το λένε αναφέρονται στους υπόλοιπους, και όχι στον εαυτό τους.
Είναι οι Έλληνες που έχουν μπερδέψει την παραδοσιακή αυστηρότητα με την κακία.
Γιατί ναι, μάθαμε ότι πρέπει να ζεις με τρόπο αυστηρό, αλλά βολικά ξεχνάμε ότι: ο χριστιανός πρέπει να είναι αυστηρός με τον εαυτό του και επιεικής με τους άλλους. Τόσοι Πατέρες μας το δίδαξαν. Εμείς αντ'αυτού έχουμε μάθει να δείχνουμε με το δάχτυλο. Δυστυχώς τέτοιοι είμαστε.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν κρίση ή δυνατότητα διάκρισης των καταστάσεων και των περιπτώσεων. Σε γενικές γραμμές βέβαια, όλοι μας έχουμε σφάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση σε κάποια περίπτωση. Απλά κάποιοι το κάνουν κατά κόρον. Θα έλεγες ότι αυτή η συμπεριφορά είναι το δεύτερο όνομά τους... Σκληροί άνθρωποι, που το ενδιαφέρον τους είναι στραμμένο μονίμως στο τι κάνουν λάθος οι άλλοι. Έτσι, έχοντας λάθος κίνητρο, δυσκολεύονται να δουν την πραγματική εικόνα.
Λυπάμαι που δυστυχώς η γενιά των γονιών μας (αυτών γύρω στα 55-80), έχει αυτό το χαρακτηριστικό πολύ έντονα. Με έχει απασχολήσει πολύ το γιατί, και τελικά καταλήγω ότι οφείλεται καθαρά στα πάθη μας, που δε φροντίσαμε να εξαλείψουμε, ή στο γεγονός ότι δεν είμαστε στραμμένοι περισσότερο στον έσω άνθρωπο, που έχει τα δικά του μεγάλα προβλήματα να λύσει, αντί να ασχολείται με των άλλων. Η Αγία Σοφία της Κλεισούρας έλεγε: όταν μπαίνεις μέσα στην εκκλησία, να μην κοιτάς ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, να μη βλέπεις κανέναν! Το ίδιο ισχύει και στη ζωή.
Ένας ακόμα λόγος είναι ότι οι μεσήλικες αφού εξασφαλίσουν την επιβίωση, σταματούν την προσωπική αναζήτηση, μετεκπαίδευση, βελτίωση γιατί νομίζουν ότι τελείωσε η δουλειά τους, μπορούν να "αράξουν".
Τελικά έχει πολύ μεγάλη σημασία η σωστή εκπαίδευση και το ψήσιμο στη μάθηση. Ένας βαθμός ή ακόμα και μία υψηλή θέση δε σημαίνει ότι έγινες και καλός. Γηράσκω αεί διδασκόμενος λέει το ρητό.