Οι γιαγιάδες μαςκαλούνταν να...χορέψουν(μίαν εν χορώ δηλαδή όρχησιν)κρατώνταςη μία το χέρι τής άλληςσαν ένα σώμα(ίνα πάντες ώσιν έν...)φορώντας τα βαρύτιμανυφιάτικα,τα υφασμένα ιδίαις χερσίν-στολές(!)...τις λέμε τώρα- ί σ ι ε ς σάν λαμπάδεςμε κινήσεις αρχοντικέςσχεδόν ιερατικέςκαιμε τίς ζυγιές τωνμουσικών να παίζουνμ'έναν τρόπο βαρύκαι μυσταγωγικόαφού ο χορός αυτός-στην αυλή τής εκκλησιάς-αποτελούσε σημαντικό στοιχείοπ α ι δ α γ ω γ ί α ς στο ύψιστο αγαθό,μιάς ζωής,κοντά στον πλησίονπου γίνεται αδερφός.........έκτοτε απ ότι φαίνεται...πολλά έχουν αλλάξεικι ο μοναχός ο άνθρωποςγύρω από μιά...καρέκλα...να χτυπιέται αλλόκοταμε την ύψιστή του ελπίδα...στό......κι αν σού...κάτσει...;
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ η ! ! !
Οι γιαγιάδες μας
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλούνταν να...
χορέψουν
(μίαν εν χορώ δηλαδή όρχησιν)
κρατώντας
η μία το χέρι τής άλλης
σαν ένα σώμα
(ίνα πάντες ώσιν έν...)
φορώντας τα βαρύτιμα
νυφιάτικα,
τα υφασμένα ιδίαις χερσίν
-στολές(!)...τις λέμε τώρα-
ί σ ι ε ς σάν λαμπάδες
με κινήσεις αρχοντικές
σχεδόν ιερατικές
και
με τίς ζυγιές των
μουσικών να παίζουν
μ'έναν τρόπο βαρύ
και μυσταγωγικό
αφού ο χορός αυτός
-στην αυλή τής εκκλησιάς-
αποτελούσε σημαντικό στοιχείο
π α ι δ α γ ω γ ί α ς
στο ύψιστο αγαθό,
μιάς ζωής,
κοντά στον πλησίον
που γίνεται αδερφός...
...
...έκτοτε απ ότι φαίνεται
...πολλά έχουν αλλάξει
κι ο μοναχός ο άνθρωπος
γύρω από μιά...καρέκλα
...να χτυπιέται αλλόκοτα
με την ύψιστή του ελπίδα...
στό...
...κι αν σού...κάτσει...;
Κ α τ α π λ η κ τ ι κ η ! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφή