Εκεί θα μέναμε κατόπιν παρακλήσεώς μας προς τους Πατέρες για 2 ημέρες . Έτσι γύρω στο μεσημεράκι της Τρίτης , ανεβαίναμε το τελευταίο ανηφόρι πριν την πύλη για την αετοφωλιά που σκιάζει όσο καμιά άλλη ο Άθωνας .
Στο αρχονταρίκι όπως συνήθως μας συγκινούν οι φωτογραφίες του Αγιοπαυλίτικου παρελθόντος.
Ζωντανεύουν τούτες οι μορφές κάθε φορά που τις κοιτάς .
Τόσο οικείες σου φαίνονται αφού ο επόμενος μοναχός που βλέπεις μπροστά σου θαρρείς πως από εκεί ξεπήδησε για να σε συναντήσει !
Φιλευόμαστε λουκούμι , παγωμένο νερό και τσίπουρο που ήδη υπάρχουν στο μεγάλο τραπέζι .Ένας ευγενέστατος Ρωσικής καταγωγής Μοναχός μας οδηγεί σε δωμάτιο στο βορινό τμήμα του πρώτου ορόφου .
Ξεκουραζόμαστε ως τις 3 οπότε και κατεβαίνουμε στο καθολικό για τις ακολουθίες .
Σε όλες τις λειτουργικές συνάξεις της διήμερης παραμονής μας παρίστατο ο Γέροντας Παρθένιος .
Πλέον μεγάλος στα χρόνια μα παιδί στον τρόπο του και στο φέρσιμό του .
Και τα παιδιά πάντα λένε την αλήθεια ! Εξήντα και πλέον έτη σε τούτον τον τόπο !
Από μικρός τον ονειρεύτηκε στην πατρίδα του την ιδιαίτερη τα Χαβριάτα της Κεφαλονιάς !
Μεγαλωμένος σε οικογένεια φτωχή με 8 παιδιά από πολύ μικρός εργάστηκε ιδίαις χερσί για να στηρίξει το σπιτικό τους !
Νωρίς είχε την θεία κλήση .
Δεκαπέντε χρονών , ως στρουθίον μονάζον επί δώματος, ξεκίνησε μόνος του ο νέος να νηστεύει τις Τετάρτες , τις Παρασκευές και τις Σαρακοστές, να επισκέπτεται συχνά τα κοντινά μοναστήρια να διαβάζει αγιωτικά βιβλία σαν το Αμαρτωλών Σωτηρία .
Παραξενεύτηκαν οι γονείς του και κάποτε ο πατέρας του τον αγρίεψε με μια βέργα από αγριελιά να του πεί τι ακριβώς συμβαίνει !
Μόλις του είπε τον πόθο του τον αληθινό , να ασκητέψει στο Άγιο Όρος εκείνος τα έχασε !
Άρχισε να κλαίει! Θα του έδινε όμως του είπε την ευχή του !
Τον παρακάλεσε μόνο να μείνει για λίγα χρόνια , μέχρι να γυρίσει ο μεγάλος ο γιός από τον Στρατό μιας και αν έφευγε εκείνη την στιγμή που τόσο τους βοηθούσε με την εργατικότητά του , θα αναγκάζονταν να σταματήσουν το σχολείο και τις τέχνες τα άλλα αδέλφια του που ήταν μακριά .
Έτσι έκανε υπακοή στον Πατέρα του και για κάποια χρόνια καρτερούσε την στιγμή που θα αξιωνόταν να πατήσει στο περιβόλι της Μυροβλήτισσάς Του !
Άκουσε κάποτε καθαρά την γλυκύτατη φωνή της : «Παιδί μου, να πας να γίνεις καλόγερος!». Και ένα βράδυ ονειρεύτηκε ολοζώντανα τον Άθωνα !
Ταξίδεψαν λέει στο καράβι με τον πνευματικό του τον παπά Δανιήλ από την Κεφαλονιά ! Μόλις φτάσαν στο μουράγιο εκείνος του είπε : Τώρα θα σε αφήσω γιατί πρέπει να γυρίσω στον τόπο μας ! Του έδειξε το μονοπάτι ! Στο βάθος κάτω από ένα μεγάλο βουνό έβλεπε ένα καστρομονάστηρο !
Αξημέρωτα έφτασε στην πόρτα της Παύλου ! Όλα διάπλατα , όλα ανοιχτά ! Ανοιχτό και το καθολικό ! Μπήκε μέσα ο νέος ! Προσκύνησε τις εικόνες !
Στάθηκε μπροστά στα προσκυνητάρια του Αη Γιωργιού και της Μυροβλήτισσας και θαύμαζε !
Ψυχή δεν υπήρχε άλλη ! Ξαφνικά αντιλήφθηκε την παρουσία ενός τρομακτικού στην όψη που τον ακολούθησε σαν βγήκε έξω και στεκόμενος στην μεγάλη σκάλα ατένιζε το κωδονοστάσιο ! Τον πλησίασε εκείνος με την άγρια μορφή !
–Τι θες εδώ εσύ, τι κοιτάς ; - Ό,τι θέλω βλέπω , να μην σε νοιάζει ! Θέλεις να έρθεις εδώ έτσι ; Έλα και θα σου κάνω λαχτάρες που δεν θα περιμένεις ! Πέρασαν τα λίγα χρόνια της υπομονής !
Και αξιώθηκε ο νέος να έρθει πρώτη φορά στην μονή της μετανοίας του ! Και ήταν όλα ακριβώς όπως τα είχε δει στο όνειρο με την δύναμη του Θεού ! Όχι μόνο ο αρσανάς , το μονοπάτι , το Μοναστήρι , οι αυλές , το καθολικό , μα και οι …λαχτάρες και τα εμπόδια που του είχε αποφασίσει ο εχθρός !
Από την πρώτη του κιόλας βραδιά , ανήμερα των Θεοφανείων στο δωμάτιο 4 κοντά στο αρχονταρίκι! Ποδοβολητά και άγριες φωνές ! Μπήκαν μέσα και τον σήκωσαν να τον πετάξουν έξω οι δαίμονες ! Φώναζε εκείνος με κλάματα την Παναγία και τον Χριστό να τον σώσουν ! Έλεγε τις προσευχές που ήξερε συνέχεια ! Δεν κοιμήθηκε λεπτό από την τρομάρα , μα θυμήθηκε ύστερα και την φωνή της Παναγιάς και αναθάρρησε !
Και τα κατάφερε να μείνει με την διαβεβαίωσή της ! Να γίνει Αγιοπαυλίτης παπάς και ύστερα να διαδεχθεί τον μακαριστό Γέροντά του τον Ανδρέα, στην ηγουμενία και στην πνευματική καθοδήγηση ψυχών ων ουκ έστιν αριθμός εντός και εκτός του Αγίου Όρους !
Σαραπέντε χρόνια πέρασαν από την ενθρόνισή του !
Ο πιο απλός και πιο επιβλητικός ηγούμενος που έχουμε ποτέ μας συναντήσει , στέκεται όρθιος συνέχεια στον εσπερινό !
Ουρά σχηματίζουμε μόλις ο πρώτος κάνει την αρχή να πάρουμε την ευχή του !
Μας αγκαλιάζει το στοργικό του βλέμμα .
Δεν τον έχω δεί ποτέ μου να χαμογελάει μα διόλου αυτό δεν αφαιρεί από την μειλιχιότητά του .
Το κατοστάρι κομποσχοίνι στο αριστερό του χέρι του , συνέχεια δουλεύεται απελαύνοντας το άγριο που μόνο να απειλεί γνωρίζει και να τρομάζει ζητά ...
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από :
Όσο ανασαίνω θα διψώ!
Άγιος Ηγούμενος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω συγκινηθεί πραγματικά και δακρύζω,να έχουμε την ευχή του Γέροντα ο Θεός να τον φυλάει.Ο Άγιος Παίσιος είχε πει για τον Γέροντα, ηγούμενοι υπάρχουν πολλοί, Παρθένιος μόνο ένας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν μερικά χρόνια, ένας φίλος μου πνευματικό παιδί του Γέροντος ήταν στην Αγίου Παύλου. Γνωρίζοντας πόσο πολύ (από τις δικές του αφηγήσεις) είχα αγαπήσει τον Γέροντα, μου έκανε την εξής έκπληξη: Τηλεφώνησε και μου τον έδωσε στο τηλέφωνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κόπηκαν τα πόδια....Ούτε ξέρω ακριβώς τί είπα αλλά θυμάμαι πως έλεγα ανακατεμένα " ευλογείτε", "την ευχή" και άλλα τινά....
Στο τέλος τον ρώτησα αν είναι ευλογημένο να λέω στην Παναγία μας όταν προσεύχομαι "με την ευχή του Γέροντος Παρθενίου" και μου απάντησε "Καλό πράγμα είναι αυτό".
Από τότε όταν τον χρησιμοποιώ ως ...."μέσον" η Κυρά μας η Παναγιά (όπως την αποκαλεί κι' εκείνος) χατήρι δεν μου χαλάει.