Καιρός νά ξυπνήσουμε απο το φάσκιωμα και το νανούρισμα που μας έχουν κάνει οι πνευματικοί μέ τα συγγνωστά αμαρτήματα ,αλλά την αδόκιμη πνευματική πατρότητα .
Τα τσιτάτα π ρ ο σ ε υ χ ή ! ά κ τ ι σ τ ο ν φ ω ς ! παρήλθον πλέον ! Το " άκτιστον φώς " ήταν μιά μπογιά που ξεθώριασε και γελοιοποιήθηκε . Καιρός νά διδαχτούμε απο την Ιερά Παράδοση της εκκλησίας , η οποία απέρριψε πρακτικές εσωτερίκευσης της ομολογίας όπως π.χ. " εγώ ομολογώ μέ την καρδιά μου , αλλά ρίχνω δύο καρβουνάκια στον βωμό " ή σήμερα το πιό έξυπνο : είμαι απασχολημένος μέ θείες ενοράσεις ! Περί αυτού καμμία αμφιβολία , οτι η φαλάκρα σου αντανακλά και το άκτιστον και το κτιστόν φώς !
Στην εκκλησιαστική ιστορία η ομολογία και η αντιμετώπιση εκκλησιαστικών θεμάτων , όταν χρειαζόταν , έπαιρνε δυναμική μορφή μαζικής διαμαρτυρίας . Παραδείγματα η πρό ολίγου αναφερθείσα υποδοχή μέ "παλούκια " στην Κων/πολη της αντιπροσωπείας της συνόδου Φερράρας - Φλωρεντίας . Άλλο παράδειγμα η επανάστάση των μαθητών του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου , η οποία παρεξέκλινε του " ορθού " και έφθασε σε βιαιότητες. Και πλήθος άλλων παραδειγμάτων ακόμα και πρόσφατα στον αιώνα μας . Τα Ευαγγελικά οδήγησαν στην ανάσχεση της αλλοίωσης των εκκλησιαστικών κειμένων δια των μεταφράσεων και στην απαγόρευση των μεταφράσεων δια του σχετικού άρθρου του Συντάγματος .
Σήμερα η διανοητικότητά μας επινοεί τρόπους ανώδυνους και ατσαλάκωτους του αστικού καθωσπρεπισμού . Η δυναμική ομολογία συκοφαντείται ως "ακτιβισμός"!
Ποιό είναι ακτιβισμός καλέ ? Όχι μόνο απλοικοί άνθρωποι , αλλά ακόμα και επιστήμονες ρωτούν , τί σημαίνει ακτιβισμός . Μέ τις φιλοσοφικές ίντριγγες μπερδεύουμε τους ανθρώπους .
Το νά καθήσουμε έξω απο τον ναό 50 , 100, 200 άνθρωποι και νά απαιτήσουμε νά ανοίξουν την πόρτα των ναών , νά τελούν κανονικά τις Ακολουθείες και νά ανοίξουν τα μεγάφωνα , είναι ακτιβισμός ?
Τόση παρανόηση ! Ακτιβισμός είναι η επίδειξη φιλανθρωπίας ή οικολογικής ευαισθησίας κ.τ.λ. χωρισμένης απο το ορθόδοξο βίωμα , μέ δόλο πρός εξαπάτησιν και υποκλοπή των εντυπώσεων, όπως κάνουν οι μασώνοι δια της διεισδύσεως σε φιλανθρωπικά ιδρύματα , ακόμα και εκκλησιαστικά .
Έχουμε πρόσφατο πατέρα της εκκλησίας , τον π. Αθανάσιο Μυτιληναίο του οποίου η διδασκαλία είναι σαφής περί του θέματος . Δεν παρέλειπε πάντα νά τονίζει : " εμείς οι κληρικοί σας προδώσαμε , κοιτάξτε τί θα κάνετε εσείς " . Το ίδιο και ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος .
Είναι σεβαστά τα όρια του κάθε κληρικού , που διαχειρίζεται την διαποίμανση μιάς κοινωνίας προσώπων . Όμως η εκκλησία έχει τα δικά της απόλυτα όρια . Τα όρια της εκκλησίας πρέπει νά τα βλέπουμε στην δυνητική τους διάσταση πρός την αγιότητα . Η προσωπολατρεία δεν περνά στην εκκλησία .
Ο Μόρφου δεν είπε στους ανθρώπους πάτε νά κρυφτείτε στις κατακόμβες και εγώ θα σας κάνω πλάτες . Η στάση του είναι ομολογιακή . Αν κάποιος τον ρωτούσε δεν νομίζω οτι δεν θα ενέκρινε την λαική αντίδραση στο κλείσιμο των ναών μέ τον πρακτικό τρόπο που προαναφέραμε και όχι μόνο μέ άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο .
Κατά το φιλότιμό μας
ΑπάντησηΔιαγραφήνα την κάνουμε
α δ ι α μ α ρ τ ή ρ η τ α
την όποια ομολογία μας
καθημερινά
κι απέναντι σε όλους τους καιρούς
-σ υ ν Θ ε ώ-
γιατί
κάποτε οι ρόλοι
αντιστρέφονται...
και μαρτυρούν
τα παιδιά μας
στά χέρια μας
μην θέλοντας να παίξουν
το ρολάκι τους...
των καλών χριστιανόπουλων...
και χαλάνε την ωραία μας
εικόνα..."εκκλησιαστικού"
καθωσπρεπισμού...
...τόσο...σίκ
στην υποκριτική εποχή μας...
...
ή παρατημένα, σε κάθε μοντερνιά
που μας κάνει να φαινόμαστε
...σύγχρονοι γονείς...
...
αφού τα ευαίσθητα γονατάκια μας
δεν έχουν μάθει
τα... σπόρ... πού
οι γιαγιάδες και μανάδες μας
χρόνια επιδόθηκαν
γιά να μάς γλυτώσουν
από κάθε κακοτοπιά...
Τώρα λοιπόν...σειρά μας...!
(Μή μασάμε...)
Καιρός νά ξυπνήσουμε απο το φάσκιωμα και το νανούρισμα που μας έχουν κάνει οι πνευματικοί μέ τα συγγνωστά αμαρτήματα ,αλλά την αδόκιμη πνευματική πατρότητα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τσιτάτα π ρ ο σ ε υ χ ή ! ά κ τ ι σ τ ο ν φ ω ς ! παρήλθον πλέον ! Το " άκτιστον φώς " ήταν μιά μπογιά που ξεθώριασε και γελοιοποιήθηκε . Καιρός νά διδαχτούμε απο την Ιερά Παράδοση της εκκλησίας , η οποία απέρριψε πρακτικές εσωτερίκευσης της ομολογίας όπως π.χ. " εγώ ομολογώ μέ την καρδιά μου , αλλά ρίχνω δύο καρβουνάκια στον βωμό " ή σήμερα το πιό έξυπνο : είμαι απασχολημένος μέ θείες ενοράσεις ! Περί αυτού καμμία αμφιβολία , οτι η φαλάκρα σου αντανακλά και το άκτιστον και το κτιστόν φώς !
Στην εκκλησιαστική ιστορία η ομολογία και η αντιμετώπιση εκκλησιαστικών θεμάτων , όταν χρειαζόταν , έπαιρνε δυναμική μορφή μαζικής διαμαρτυρίας . Παραδείγματα η πρό ολίγου αναφερθείσα υποδοχή μέ "παλούκια " στην Κων/πολη της αντιπροσωπείας της συνόδου Φερράρας - Φλωρεντίας . Άλλο παράδειγμα η επανάστάση των μαθητών του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου , η οποία παρεξέκλινε του " ορθού " και έφθασε σε βιαιότητες. Και πλήθος άλλων παραδειγμάτων ακόμα και πρόσφατα στον αιώνα μας . Τα Ευαγγελικά οδήγησαν στην ανάσχεση της αλλοίωσης των εκκλησιαστικών κειμένων δια των μεταφράσεων και στην απαγόρευση των μεταφράσεων δια του σχετικού άρθρου του Συντάγματος .
Σήμερα η διανοητικότητά μας επινοεί τρόπους ανώδυνους και ατσαλάκωτους του αστικού καθωσπρεπισμού . Η δυναμική ομολογία συκοφαντείται ως "ακτιβισμός"!
Ποιό είναι ακτιβισμός καλέ ? Όχι μόνο απλοικοί άνθρωποι , αλλά ακόμα και επιστήμονες ρωτούν , τί σημαίνει ακτιβισμός . Μέ τις φιλοσοφικές ίντριγγες μπερδεύουμε τους ανθρώπους .
Το νά καθήσουμε έξω απο τον ναό 50 , 100, 200 άνθρωποι και νά απαιτήσουμε νά ανοίξουν την πόρτα των ναών , νά τελούν κανονικά τις Ακολουθείες και νά ανοίξουν τα μεγάφωνα , είναι ακτιβισμός ?
Τόση παρανόηση ! Ακτιβισμός είναι η επίδειξη φιλανθρωπίας ή οικολογικής ευαισθησίας κ.τ.λ. χωρισμένης απο το ορθόδοξο βίωμα , μέ δόλο πρός εξαπάτησιν και υποκλοπή των εντυπώσεων, όπως κάνουν οι μασώνοι δια της διεισδύσεως σε φιλανθρωπικά ιδρύματα , ακόμα και εκκλησιαστικά .
Έχουμε πρόσφατο πατέρα της εκκλησίας , τον π. Αθανάσιο Μυτιληναίο του οποίου η διδασκαλία είναι σαφής περί του θέματος . Δεν παρέλειπε πάντα νά τονίζει : " εμείς οι κληρικοί σας προδώσαμε , κοιτάξτε τί θα κάνετε εσείς " . Το ίδιο και ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος .
Είναι σεβαστά τα όρια του κάθε κληρικού , που διαχειρίζεται την διαποίμανση μιάς κοινωνίας προσώπων . Όμως η εκκλησία έχει τα δικά της απόλυτα όρια . Τα όρια της εκκλησίας πρέπει νά τα βλέπουμε στην δυνητική τους διάσταση πρός την αγιότητα . Η προσωπολατρεία δεν περνά στην εκκλησία .
Ο Μόρφου δεν είπε στους ανθρώπους πάτε νά κρυφτείτε στις κατακόμβες και εγώ θα σας κάνω πλάτες . Η στάση του είναι ομολογιακή . Αν κάποιος τον ρωτούσε δεν νομίζω οτι δεν θα ενέκρινε την λαική αντίδραση στο κλείσιμο των ναών μέ τον πρακτικό τρόπο που προαναφέραμε και όχι μόνο μέ άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο .