Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Ας κρατήσουν οι χοροί

Tο βιντεοκλίπ της επετείου των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση


Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
 
 
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
 
 
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
 
 
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
 
 
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές
 
 
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
 
 
Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
 
 
Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
 
 
Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που 'χε βρει
 
 
Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
 
 
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν' ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
 
 
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

 

1 σχόλιο:

  1. Ήταν τότε
    -πριν 30 χρόνια-
    που οι αλκυωνίδες της
    Ρωμηοσύνης

    ζέσταναν τις καρδιές των Ελλήνων,

    πέρα από κομματικά πλαστικά σημαιάκια...

    όμως, ο χειμώνας
    επανέκαμψε βαρύς
    και με ευρωπαικές πιά προδιαγραφές

    και τότε οι ρηχές συνειδήσεις δεν
    βοήθησαν τον σπόρο να γίνει φυτό και να
    καρπίσει...

    Η ευκαιρία πάντως
    μάς εδόθηκε
    και όσοι το ζήσαμε μην
    καμωνόμαστε τον
    ανήξερο...

    ά ρε...ταλαίπωρε
    Νιόνιο...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή