Ερωτήματα στη χούντα που αλαλιάζει την κοινωνία

Στη λεγόμενη δημοκρατία που ζούμε “ειδικοί” και κυβερνητικοί αποφασίζουν για τη ζωή μας και διατάσσουν, χωρίς πουθενά να ακουστεί κιχ. Τα ΜΜΕ είναι – όπως πάντα – μπουκωμένα, η κοινωνία άλαλη, το κομματικό σύστημα ελεγχόμενο, το Διαδίκτυο λογοκριμένο… 

 

Τα διατυπώνουμε λοιπόν εδώ:

Με ποια επιστημονικά δεδομένα τα λεγόμενα κρούσματα τα οποία είναι εξαπλωμένα σε όλον τον πληθυσμό, δηλαδή ακόμα και σε ανθρώπους με υποκείμενα νοσήματα, όπως στο αρχικό κύμα της εξάπλωσης, είναι επικίνδυνα σήμερα; 

Γιατί πρέπει να πάρουμε μέτρα που αποδεδειγμένα στρεσάρουν την κοινωνία μας κοινωνικά και οικονομικά, φοβούμενοι ένα φάντασμα; Εφόσον η μέχρι τώρα εμπειρία μας λέει πως καμία πανδημία δεν είχε δεύτερο κύμα και τα λεγόμενα δεύτερα (όταν εμφανίζονται, όπως του Η1Ν1) κύματα είναι πάντα αδύναμα. 

 

Επίσης γιατί ενώ έχουμε άδειες τις ΜΕΘ δεν ενθαρρύνουμε την ελεγχόμενη εξάπλωση του ιού στον πληθυσμό, εφόσον ο αρχικός στόχος ήταν όχι η (ανέφικτη) εξάλειψη του ιού αλλά η αργή μετάδοσή του και το σταδιακό χτίσιμο της ανοσίας αγέλης; 

 

Γιατί παίρνουμε μέτρα καταστροφικά για την κοινωνία μας φοβούμενοι κρούσματα που ούτε καν εμφανίζουν συμπτώματα της ασθένειας; Αν αυτά τα κρούσματα δεν είναι μοιραία σήμερα, με ποιά λογική όταν αυτά πολλαπλασιαστούν θα απειλήσουν υγειονομικά τον γενικό πληθυσμό; 

 

Και τέλος, ποια είναι η επίσημη θέση των Ελλήνων αρμοδίων σχετικά με την υδροξυχλωροκίνη που αποδεικνύεται αποτελεσματικότατη θεραπεία σε τόσες εφαρμογές της και έρευνες ανά τον κόσμο;

 πηγή