Η σειρά με τίτλο "Οι Λυράρηδες του Αιγαίου" αποτελείται από 16 επεισόδια. Κάθε επεισόδιο είναι αυτόνομο και η διάρκεια του είναι 30 λεπτά. Όλα τα θέματα έχουν επιλεχτεί μέσα από τη ζωή της ακριτικής υπαίθρου. Ένα σχόλιο πάνω στην αχλαδόσχημη λύρα και την σχέση της με τους ανθρώπους του κάθε τόπου.
Για κάποιο περίεργο λόγο, τον ήχο της αχλαδόσχημης λύρας τον συναντά κανείς μόνο στην ακριτική γραμμή της χώρας. Η Θράκη, η Λήμνος, η Κάσος και η Κάρπαθος, η Ρόδος, η Τήλος, η Χάλκη καθώς και η Κρήτη, δημιουργούν ένα οχυρό απέναντι στην επέλαση του ήχου που επιβάλει η μουσική βιομηχανία. Το κάθε μέρος από τα προαναφερθέντα δημιουργεί μια δικιά του μουσική σχολή στη λύρα. Το μουσικό ύφος της κάθε σχολής εξαρτάται πολύ από τα δρώμενα που λαμβάνουν χώρα στον κάθε τόπο και που τις περισσότερες φορές είναι αρχέγονα. Η λύρα όμως είναι ο καταλύτης για τη πραγματοποίηση τους.
Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές είναι οι λυράρηδες του Αιγαίου, αυτοί που λειτουργούν το όργανο με δεξιοτεχνία, με έμπνευση αλλά και αυτοσχεδιασμό. Λύρα και λυράρης θα συνοδεύσουν την πορεία των κατοίκων του χωριού από την Όλυμπο έως την σπηλιά του A'ι Γιάννη στην Βρουκούντα.
Η λύρα του Γιάννη Στρίκου θα κάνει τους αναστενάρηδες της Μαυρολεύκης να πατήσουν τη φωτιά. Ο Ψαραντώνης στον Ψηλορείτη θα παίζει και θα διασκεδάζει τους καλεσμένους του στον Aγιο Φανούρη. Ο Αεράκης και ο Σκουλάς στα Ανώγεια. Ο Σάββας Περσελής, 92 χρόνων, στην Κάσσο, δημιουργεί μια φαμίλια, τους Περσελήδες, που για πέντε γενεές θα είναι οι λυράρηδες της Κάσσου. Ο αδελφός του ο Ηλίας Περσελής. Ο Παυλίδης και ο Κλαδάκης στη Ρόδο, οι Σπυρόπουλοι στη Χάλκη, και ο Κοτσιναδέλης στη Λήμνο, ο Πετράκης μαζί με το Σγουρό και το Βάρδα στο Λασίθι, ο Κλωστράκης και ο Βακάκης στα Χανιά, είναι τα πρόσωπα που συμπληρώνουν αυτή τη νοητή ακριτική γραμμή, δημιουργώντας όλοι μαζί έναν ήχο μυστηριακό, τον ήχο της λύρας.
Αρχέγονος πράγματι ήχος
ΑπάντησηΔιαγραφήαψύς...
(σαν τα σκίτσα με
μελάνι του
Κόντογλου)
που αντιστέκεται
-ακόμα-
στο στενό μαρκάρισμα του...
φολκλόρ...!
Τους αιώνες της τουρκικής
ΑπάντησηΔιαγραφήκατάκτησης
πολλοί, μην αντέχοντας...
πέρασαν από την άλλη μεριά...
Έτσι το γένος μας, φιλτραρίστηκε τρόπον τινά
και μόνον ο ανθός, έμεινε
πιστός στην αλήθεια ...
Οι άλλοι, τουρκεύοντας,
χάθηκαν από τη Ρωμηοσύνη,
μπολιάζοντας τον εχθρό
με ο,τι... χλιαρό και... εμέσιμο...
Αυτής της διαδικασίας
...φιλτραρίσματος...
λείψανα τιμημένα και
επιβιώσεις, είναι η δημοτική μας μουσική, που
επιβίωσε ως σήμερα στην
πιό καθαρή της μορφή
στι πιο απόμερες και δύσβατες περιοχές
(αλλά και στα μέρη που
ο δυσσεβής και βάρβαρος
κατακτητής καθυστέρησε να
...ξεκουμπιστεί...).
Δυστυχώς, ο συγχρωτισμός
με τους αλλοιωμένους...
μισοχριστιανούς της δύσης
έφερε πρώτα το μικρόβιο
του ορθολογισμού
που γκρέμισε και κατέσκαψε την Ρωμηοσύνη
γιά χάρη ενός νόθου, ρομαντικής εμπνεύσεως
ελληνισμού
και το κακό ολοκληρώνεται
στις μέρες μας, με την...
ρομαντική αναβίωση...
κάθε ημιπαγανιστικής
ημισαμανιστικής,
τάχα...
οικολογικής ευαισθησίας...
που προσπαθούν να... φωλιάσουν...
σε όσες εστίες παράδοσης
ξέφυγαν από
τον εκσυγχρονισμό...
-που κουβαλήθηκε με
τ'αδερφάκια του, τον ορθολογισμό και τον
ουμανισμό...
και κινδυνεύει πλεον η
πατρίδα μας να βυθιστεί
σε μιά καινούρια, πλαστή,
...ψευτοπαραδοσιακή...
θολοκουλτούρα...
όπου ...
..."και έσεται η έσχατη πλάνη
χείρον της πρώτης"...
κατα τον λόγο της Γραφής!