Κάποιος Γέροντας πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια, εἶχε
ταλαιπωρηθεῖ πολὺ ἀπὸ ἀρρώστιες καὶ τελικὰ πέθανε, χωρὶς νὰ γογγύσει καθόλου.Μετὰ ἀπὸ λίγο διάστημα ἀρρώστησε καὶ ὁ ὑποτακτικὸς του καί, ἐπειδὴ δὲν εἶχε ξαναρρωστήσει, εἶχε πανικοβληθεῖ καὶ ἑτοιμάσθηκε νὰ πάει στὸν κόσμο σὲ γιατροὺς, γιὰ νὰ θεραπευθεῖ. Τὸ βράδυ ὅμως βλέπει στὸν ὕπνο του τὸν Γέροντά του, καὶ τοῦ λέει:
–Τέκνον μου, ἐὰν θέλεις, ἄκουσέ με καὶ μὴν πᾶς πουθενά· κάνε ὑπομονή. Ἐγὼ ἐδῶ δὲν βρῆκα καμμιὰ ὠφέλεια ἀπὸ τὰ ἔργα μου, μόνο ἡ ἀρρώστια μὲ ὠφέλησε. Μεῖνε λοιπὸν στὸ «Περιβόλι της Παναγίας» μας καὶ κάνε λίγο ὑπομονὴ στοὺς πόνους, καὶ πολλὴ ὠφέλεια θὰ βρεῖ ἡ ψυχή σου.
Χάρηκε ὁ ὑποτακτικὸς τότε, ἔλαβε θάρρος καὶ ἔκανε ὑπομονή. Στὴν συνέχεια, αἰσθανόταν πολλὴ χαρὰ μέσα ἀπὸ τοὺς πόνους, γιατὶ ὁ νοῦς του βρισκόταν κοντὰ στοὺς Ἁγίους Μάρτυρες καὶ ἀγαλλόταν…
πηγή[Αγίου ς Γέροντος Παϊσίου Μοναχοῦ Ἁγιορείτου (1924–1994): «Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα», σελ. 123, γ΄ ἔκδοση, Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσ/νίκης, 1994.]
το καθε κειμενο,δεν ανταποκρινεται σε ολες τις περιπτωσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιοτι αν ζεις σε μια πολυκατοικια και σφανδαζεις απο τους πονους ,εσυ εχι την χαρα,ο αλλος που ειναι απο κατω που θα παει στη δουλεια,δεν μπορει να κοιμηθει και αρχιζει να κανει παραπονα οτι τι θα γινει,πως θα παει να δουλεψει.Αρχιζουν μετεπειτα τα δυσκολα γιατι δεν ειναι υποχρεωμενοι οι απο κατω να ξενυχτουν και αυτοι,γιατι και αυτοι εχουν την δικη τους ζωη.
Το ιδιο μπορει να συμβει και παντου.Ακομα και σε νοσοκομειο.
Σε μια μεγαλη αιθουσα που πονουσαν αλλος λιγοτερο και αλλος περισσοτερο,μια γυναιικα που ξεσηκωνε τον κοσμο,την εβαλαν σε ειδικο δωματιο με μονωση,μεχρι να της κανουν την ενεση που πονουσε η γυναικα αυτη.Συνεπως,καλο ειναι να εχεις εσυ χαρα,αλλα να μην γινεσαι και αιτια να βλασφημουνε αλλοι.
...συνεχιζοντας λοιπον απο εκει που τελειωσα, επειδη εχουν δει τα ματια μου να γινονται συμβουλια για να διωξουν αυτον που φοναζει γιατι δεν αντεχουν οι ανθρωποι,ολα δεν ειναι για ολους και για να μη αισθανεται ο. Πονεμενος και πονεμενος και διωγμενος ,θα κανεις κατι για να μην ποναει και απο αποψεως ανθρωπιας ...αλλα πρεπει να κοιταμε και τον αλλον ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμάν αδελφέ
ΑπάντησηΔιαγραφήτι λογισμός
είναι αυτός;
αδελφε,αλλη η πειρα των ασκητων και αλλη του κοσμου τουτου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και στις μονες νομιζω οταν υπαρχει προβλημα ασθενειων,τον αναλαμβανει ιατρος η Νοσοκομειο.Θυμηθητε και τον αγιο Νεκταριο.Επισης θυμηθητε,την αδυναμια του ανθρωπου στους πονους του καρκινου κι επειτα μιλατε για ''κακους ''λογισμους.Επισης σκεφθητε την αγαπη εκεινη που δεν θελει τον αλλον να ποναει.
Διοτι αν καποιος που βρισκεται στο κρεβατι ,που εχει πονεσει,ειτε κατα διαστηματα ποναει και διαβασει αυτο,που λεει μην πας πουθενα και κατσε και πονα για να αγιασεις,θα νευριασει επειδη ηδη εχει γινει βαρος με τις φωνες του στους γυρο του,οι οποιοι δεν αντεχουν να τον ακουνε να ποναει.
Όποιος ζητήσει
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατρό ας το
παλέψει με την
βοήθεια των γιατρών...
ομως,
υπάρχει άνθρωπος
που έχοντας ο πνευματικός του δώσει μάχες για να
μην περάσει
η ανομία των μευαμοσχεύσεων
ως ιατρική πρακτική
και μάλιστα με την
ευλογία της εκκλησίας
εμπιστευόμενος απόλυτα
την αλήθεια
-που βρισκόταν
σε διπλό διωγμό,
πολιτειακό
αλλά και
"θρησκειακό"-
αποφάσισε με όπλο
τον κανόνα του:
όρθρος
ευχή
νηστείες -οπως έχει ορίσει η εκκλησία μας-
απόδειπνο
να νικήσει με την
Χ ά ρ η του Θ ε ο ύ την
ν ό σ ο , η οποία
περιορισμένη πλέον κι αδύναμη, απλά τον
"αναγκάζει"
να ζει φυσιολογικά...
απαλλαγμένος από
περιττές
οισοφαγικές πολυτέλειες
και
...τα "απαραίτητα"
για κάθε "καλό" άνθρωπο
ξεστρατίσματα...
Ας αφήσουμε τη
Χάρη του Θεού
να μπει στη ζωη μας...
δε δαγκώνει!