Τέτοιες μέρες όσοι άνθρωποι είναι για πρώτη φορά βαριά άρρωστοι, πονεμένοι, αποδιωγμένοι, κουρασμένοι, χαροκαμένοι,τσακισμένοι, χωρίς ελπίδα και συντροφιά, έχουν την δυνατότητα να είναι πιό κοντά από κάθε άλλη φορά στην ζωή τους στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ. Γιατί άλλωστε τί είναι τα χριστούγεννα νομίζετε;
Εσχάτη ταπείνωση είναι.
Θλίψη συντριβής που γέννα την μυστική χαρά.
Άδειασμα είναι.
Άδειασμα ενός Θεού πού ζήλεψε την πιό ταπεινή μορφή του ανθρώπου.Ομοούσιοι του Χριστού. Ομοούσιοι ειναι οι πονεμενοι.
Του σπαργανωμένου σε φάτνη όπως ακριβώς σε τάφο. Αυτή η ταύτιση θεωρείται και γίνεται αισθητή μόνο σε αυστηρά βιωματικά πλαίσια ...
π.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου