Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Τα πέρα δώθε της διαδοχής Ιερωνύμου, ποιοι «καίγονται»…

Πολύς λόγος για τη μελλοντική αντικατάσταση του Αθηνών Ιερωνύμου, αλλά και του Θεσσαλονίκης Ανθίμου. Μπορούμε να πούμε πως σφάζονται παλικάρια στις ποδιές τους…

Η ονοματοδοσία ξεκίνησε, τα πέρα δώθε της ενημέρωσης μοιάζει με τα συγκρουόμενα στο λούνα παρκ. Με το που πέφτει ένα νέο όνομα υποψηφίου, μάλλον καίγεται. Το σίγουρο είναι πως θα παίξει πολύ η εύνοια του Φαναριώτη προκαθημένου. Έτσι, επίσκοποι, καλύτερα να πούμε ρασοφόροι, με ξεκάθαρη υποστηρικτική θέση για την ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου και το Ουκρανικό κακοκέφαλο, θα έχουν αυξημένες προϋποθέσεις εκλογής. Βλέπουμε άλλωστε από μητροπολίτες και καθηγουμένους, ώς αρχιμανδριτάδες και ιεροδιακόνους, να κόπτονται ποιος πρώτος θα αναγνωρίσει τους σχισματικούς αφορισμένους. Σάμπως τους έπιασε ο πόνος για την Εκκλησία;
Κατά τα άλλα, ενθυμούμαστε τις ρήσεις σοφών γερόντων σχετικά με τους διαδόχους στα επισκοπικά αξιώματα: «Κάθε νέος επίσκοπος είναι χειρότερος για την Εκκλησία από τον παλαιότερο«.

Διαβάζουμε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:
Οι μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Μεσογαίας Νικόλαος και Σύρου Δωρόθεος φέρονται από το in.gr ως υποψήφιοι διάδοχοι του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στον αρχιερατικό θρόνο.
Η συζήτηση για τη διαδοχή ξεκίνησε με αφορμή δήλωση του Αρχιεπισκόπου λίγο πριν την ενθρόνιση του νέου μητροπολίτη Καλαβρύτων, καθώς φέρεται να τόνισε πως θα ήθελε να μιμηθεί την κίνηση του Αμβροσίου να παραιτηθεί του επισκοπικού θρόνου στην κατάλληλη ώρα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του in.gr: «…ο Ιερώνυμος ενδεχομένως να άνοιξε με την τοποθέτησή του ένα «παράθυρο» για πρόωρη αποχώρηση από το τιμόνι της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Ο κ. Ιερώνυμος πάντως και στο παρελθόν είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν σκοπεύει να παραμείνει στη θέση του ισοβίως…
Πάντως η δήλωση του Αρχιεπισκόπου που έγινε στη διάρκεια του επίσημου γεύματος για την ενθρόνιση του νέου μητροπολίτη Καλαβρύτων φαίνεται πως αιφνιδίασε τους πάντες.

Οι πιθανοί διάδοχοι
Αν και θεωρείται πρώιμη κάθε συζήτηση για τη διαδοχή του Αρχιεπισκόπου και παρά το γεγονός ότι κανένας μητροπολίτης δεν έχει εκφραστεί δημοσίως επί του θέματος, οι γνωρίζοντες στα εκκλησιαστικά δρώμενα υποστηρίζουν ότι υπάρχουν μητροπολίτες που θα ήθελαν -όταν έρθει η ώρα- να ηγηθούν της Ελλαδικής Εκκλησίας. Οι φερόμενοι ως υποψήφιοι διάδοχοι είναι οι μητροπολίτες Μεσογαίας Νικόλαος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος και Σύρου Δωρόθεος ενώ δεν αποκλείεται να υπάρχουν και κάποια ονόματα – έκπληξη όταν θα έρθει η ώρα.
πηγή

3 σχόλια:

  1. Εδώ στην Βόρεια Ελλάδα για την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης δυό ονόματα υπάρχουν ως
    φαβορί εφόσον περάσει το μεταθετό:Βεροίας και Λαγκαδά.Αουτσαϊντερ ο Γιάγκου αν
    δεν περάσει το μεταθετό...
    Ίδωμεν,τα περί διαδοχής του Αρχιεπισκόπου είναι πρόωρα πιστεύω εκτός κι αν υπάρχει
    θέμα υγείας που δεν το ξέρουμε...

    Ιννοκέντιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μέ τσάτισε ο τύπος που αποκλείει τον Ιερόθεο ! Τί το κακό έκανε ; Μήπως κατούρησε σε κανένα πηγάδι ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Ιερώνυμος οδηγείται στην παραίτηση από τις εξελίξεις, βιάζονται όλοι γιατί έχει μείνει πίσω ο οικουμενισμός και θα πρέπει οι παλαιοί να φύγουν με παραίτηση για να αναλάβουν νέα φρέσκα μυαλά με περισσότερη όρεξη για Οικουμενισμό.
    Η παραίτηση του Κου Ιερωνύμου είναι τεχνική παραίτησης γιά να συμπαρασύρει και τους παλαιούς μαζί του.
    Ο Μεσσηνίας θα είναι ο επικρατέστερος γιατί είναι ο σκληρότερος Οικουμενιστής και τον έχουν φροντίσει με μπόλικες σπουδές καί , για να είναι ο επικρατέστερος.

    Απόσπασμα από το βιογραφικό του: "Τό ἔτος 1988 χειροτονήθηκε Διάκονος καί ἔτυχε ὑποτροφίας ἀπό τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία (Comite Catholique pour la collaborati-on Culturele) γιά Μεταπτυχιακές σπουδές στή Ρώμη (Pontificio Insti-tuto Orientale καί Pontificio Universita Gregoriana, 1988-1990). Τό ἔτος 1990 ἔλαβε τό Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Εἰδίκευσης (Master) στήν Πατερική Θεολογία καί στήν Οἰκουμενική Κίνηση, μέ βαθμό «Ἄριστα» (Summa cum Laude). Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Ἑλληνικῆς Παλαιογραφίας καί Διπλωματικῆς, στήν ἀντίστοιχη «Scuola di Paleografia Diplomatica e Archivistica» τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ. Κατά τά ἔτη 1990-1991, ὡς ὑπότροφος καί πάλιν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, παρακολούθησα τόν τρίτο κύκλο μεταπτυχιακῶν σπουδῶν (Διδακτορικοῦ Διπλώματος) στό Πανεπιστήμιο τοῦ Στρασβούργου (Faculte de Theologie Catholique).
    Μέλος τῆς Ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στόν «Ἐπίσημο Θεολογικό Διάλογο μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας». Μέλος τῆς τριμελοῦς Ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στη Διαρκῆ καί στήν ἐν Ὁλομελείᾳ Ἐπιτροπή, τοῦ Τμήματος «Πίστης καί Τάξης» τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (ΠΣΕ).

    Ας αναρωτηθεί ο καθένας εκεί στο ΠΣΕ τι θα πρεσβεύει πως το ΠΣΕ είναι το συνοθύλευμα τών αιρέσεων ;

    Γιά νά δούμε λοιπόν πόσο έξω θα πέσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή