Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΗΓΕΤAΣ ΟΧΙ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ

 Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰάκωβος μὲ τὸν Τζών Κέννεντυ καὶ τὸν Πατρ. Ἱεροσολύμων Βενέδικτον.

Γράφει ὁ  Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης

«Τότε Ἡρῴδης λάθρα καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσε παρ’ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος… Πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου· ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ» (Ματθ. β’ 7-8).
(Ἤγουν. Τότε ὁ τύραννος ἐκεῖνος Ἡρῴδης, κρυφὰ καὶ πονηρὰ ἐκάλεσε τοὺς Μάγους, γιὰ νὰ μάθῃ γιὰ τὸ χρόνο ποὺ ἐφάνη ὁ Ἀστὴρ τῆς Βηθλεέμ…. Καὶ τοὺς εἶπε πονηρά, πηγαίνετε καὶ ἐρευνῆστε γιὰ τὸ παιδίο· καὶ ὅταν τὸ βρῆτε, εἰδοποιῆστε με νὰ ἔλθω καὶ ἐγὼ καὶ νὰ τὸ προσκυνήσω).

Ὁ Ἰάκωβος Ἀμερικῆς
ὁμολογεῖ σφάλμα μὴ αὐτοκεφαλίας

Ἡ συνάντησις σὲ διαμέρισμα τῶν Ἀθηνῶν τῶν τριῶν Κληρικῶν, κινεῖται γύρω ἀπὸ τὰ συν­ηθισμένα φλέγοντα Ἐκκλησιαστικὰ ζητήματα. Τίποτε τὸ ἀξιόλογο.
Ξαφνικά, σὰν κάτι νὰ βασάνιζε τὸν πρεσβύτερο ἀπὸ αὐτούς, τὸν Ἰάκωβο, τὸν ἀποπεμφθέντα Προκαθήμενο-Ἀρχιεπίσκοπο τῆς Ἀμερικῆς (1959-1996). Ἐκείνη τὴν στιγμὴ ἐπεθύμησε νὰ κενώση τὸ ἐσώτερο πόνο τῆς ψυχῆς τοῦ. Ὁ δεύτερος τῆς παρέας, ἕνας Ἕλλην Ἐπίσκοπος τῆς Ἀμερικῆς τὸν ἐνεθάρρυνε.
-Μιλῆστε, Μακαριώτατε, τοῦ εἶπε. Ὁ ἀπολογισμός, ἡ συγγνώμη καὶ ἡ ἀλήθεια ἀποτελοῦν μεγάλο βάλσαμο στὴν ψυχὴ μας.
-Πατέρες μου, ἄρχισε τότε ἐκεῖνος, μὲ τὴ γνωστή του ἀμερικανικὴ προφορά. Τρία τραγικὰ λάθη ἐτέλεσα στὴν ζωή μου. Αὐτὰ εἶχαν λίαν ἀρνητικὲς συνέπειες στὴν Ὀρθοδοξία μας καὶ στὸν Ἑλληνισμὸ μας.
Κατάργησις Ἑλληνικῆς γλώσσης: Πρῶτον, γιατὶ κατήργησα τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα ἀπὸ τὴν Θεία Λατρεία τῆς Βορείου καὶ Νοτίου Ἀμερικῆς. Πραγματικὴ Ἐθνικὴ καταστροφὴ γιὰ τοὺς Ἕλληνες τῆς νέας γενιᾶς μας.
Πρότασις Τρακατέλη: Δεύτερον, γιατὶ προέκρινα καὶ προέτεινα γιὰ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ τὸν π. Δημήτριο Τρακατέλη. Εἶχε τὶς καλύτερες προοπτικές, ἀλλὰ ἀπεδείχθη παντελῶς ἀκατάλληλος καὶ ἀνίκανος.
-Δὲν προτίθεμαι νὰ ἀναφέρω καὶ τὸ τρίτο, πιὸ σημαντικὸ ἔγκλημά μου, προσέθεσε μὲ χαμηλὴ φωνή.
Ὁ τρίτος κληρικὸς τῆς παρέας, νεώτερος στὴν ἡλικία, μὲ κάθε σεβασμὸ ξέσπασε:
-Μακαριώτατε τὶ φοβᾶστε; Ἀκόμη δειλιάζετε καὶ τρομάζετε; Ἀκόμη οἱ σκιὲς τῶν ἀνθελλήνων διπλά σας; Μιλῆστε, ἔστω σὲ μᾶς, γιὰ νὰ ξαλαφρώσετε τὴν ψυχή σας.
-Μακαριώτατε, συνέχισε, τὰ σφάλματα συντελοῦντα, ἀλλὰ καὶ διορθώνονται. Δὲν κουκουλώνονται, γιὰ νὰ συνεχίζωνται οἱ συνέπειές τους γιὰ γενιὲς ὁλόκληρες. Ἂν κάνατε σφάλμα νὰ τὰ ὁμολογήσετε καὶ νὰ μεριμνήσετε γιὰ τὴν διόρθωσί του.
Δείλιασα γιὰ Αὐτοκεφαλία Ἀμερικῆς: Τρίτον καὶ σημαντικώτερο. Εἶχα ὀργανώσει τὴν ἀπαραίτητο διαδικασία γιὰ τὴν Αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς. Ὅλα ἦσαν ὀργανωμένα. Νὰ παραμείνω γιὰ κάποιο διάστημα Προκαθήμενος, καὶ κατόπιν νὰ συντελεσθῆ κανονικὴ ἐλευθέρα ἐκλογὴ τοῦ Ἡγέτου τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Τὸ σχεδιασμὸ καὶ τὸ ζήτημα ἐπρόδωσε ἀκαίρως ἕνας Οὐκρανός, «Ψευτο-Ἐπίσκοπος». Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς «αὐτοχειροτονηθέντες» μὲ τὸ χέρι τοῦ Ἁγ. Μιχαήλ. Τοῦ α΄ Ἐπισκόπου Κιέβου, πρὸ χιλίων ἐτῶν. Ἕνας ἀναγνωρισμένος ἀντικανονικῶς ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο.
Βασανίζεται ὁ Ἑλληνισμός: Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο συνεχίζει νὰ βασανίζεται ὁ Ἑλληνισμὸς τῆς Ἀμερικῆς καὶ δὲν γνωρίζω πότε αὐτὸ θὰ σταματήση. Παραμένει ἀκέφαλος, χωρὶς αὐτοδιαχείρισι καὶ αὐτοτέλεια, ἀπαραίτητα στοιχεῖα γιὰ τὴν ἀνέλιξί του. Χωρὶς Ἡγέτη πατριώτη καὶ ὁραματιστή.
Νὰ μὲ συγχωρήση ὁ Κύριος: Παρακαλῶ τὸν Κύριο, συνέχισε ταπεινὰ νὰ μὲ συγχωρήση καὶ τὸν Ἑλληνισμό, νὰ διορθώση τὰ δικά μου τραγικὰ σφάλματα καὶ νὰ ὀρθοποδήση.
Σημείωσις: Τὸν Ἰάκωβο Ἀμερικῆς ἐπέβαλε, ἐπιτακτικὰ ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ὑπὸ τὸν Κων. Καραμανλῆ. Ἑπτὰ μέλη τῆς Συνόδου τοῦ Φαναρίου διεφώνησαν, ἀλλὰ … ἀπελύθησαν δι’ εἰδικῶν «πιττακίων». Τελικῶς ἐξελέγη ὁ Ἰάκωβος ἀπὸ πενταμελῆ Σύνοδο τὸ 1959.

Ἑλληνισμὸς ἀναζητῶν Ἡγέτας

Σὲ κάθε ἐποχὴ ὁ Ἑλληνισμὸς ποὺ δοκιμάζεται ἀπὸ ποικίλες καὶ κοσμογονικὲς μεταβολὲς ἀναζητεῖ τοὺς Ἡγέτες του. Τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς Ἐκκλησιαστικούς.
Καὶ δυστυχῶς σὲ κρίσιμες ἐποχές, ὅπως ἡ δικὴ μας ἔχουμε ἀπουσία Ἡγητόρων καὶ στὶς δύο διαστάσεις.
Συνήθως ἀποκτοῦμε ἐξουσιαστές, διορισμένους ἀπὸ ξένους ἢ ντόπιους παράγοντες. Ὄχι Ἡγέτες, ἀλλὰ ἄβουλες καὶ ἀνίκανες ὑπάρξεις, ποὺ παριστάνουν ὅτι κάθονται σὲ Θώκους καὶ Θρόνους καὶ ὅμως οἱ Καθέδρες παραμενοῦν ἀπελπιστικὰ κενές.
Αὐτὴ τὴν στιγμὴ στὸν τομέα τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἡγετῶν ἀνακύπτει ἐπίκαιρο τὸ ζήτημα τῆς διαδοχῆς ἑπτὰ Ἐπισκόπων:
(α) Τοῦ Θρόνου τῶν Ἀθηνῶν, (β) τοῦ θρόνου τῆς Ἀμερικῆς, (γ) τοῦ Θρόνου τῆς Αὐστραλίας, (δ) τοῦ θρόνου τῆς Ἰλλυρίας, (ε) τοῦ Θρόνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως (στ) τοῦ Θρόνου τῆς Ἀγγλίας καὶ (ζ) τοῦ θρόνου τῆς Ἱ. Μονῆς Σινᾶ.
Ἤδη, οἱ δύο σὺν ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς θρόνους εἶναι κενοί, ὁ τῆς Ἀμερικῆς καὶ ὁ τῆς Αὐστραλίας καὶ μᾶλλον προστίθεται καὶ ὁ τῆς Ἀγγλίας.
Ὁ Ἑλληνισμὸς ἀναζητᾶ Ἡγέτες ὄχι δειλοὺς ὑποτακτικοὺς γι’ αὐτές τὶς Ὑψηλὲς Διακονίες.

Τραγικὴ ἐπιλογὴ διὰ Ἰεροσόλυμα

Εἶναι γνωστὸν ὅτι, «τὸν ἑαυτὸν μὴ παραβλάψαντα οὐδεὶς δύναται παραβλάψαι». (δηλ. Ὁποῖος δὲν προξενήσει βλάβη μόνος του στὸν ἑαυτό του, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὸν βλάψη). Μόνοι μας οἱ Ἕλληνες αὐτοκαταστρεφόμεθα. Ἰδού, μερικὰ τραγικὰ περιστατικὰ ἐπιλογῆς ἀνικάνων ἀρχόντων.
Δύο ἔτη πρὶν νὰ κενωθῆ ὁ Θρόνος τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐπὶ Διοδώρου Πατριάρχου (1981-2000). Ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις καὶ ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἑλλάδος ἐκλήθησαν νὰ φροντίσουν καὶ νὰ προετοιμασθοῦν γιὰ τὴν συνέχεια, μετὰ ἀπὸ ἐμπεριστατωμένη πρότασι. Ἀντὶ νὰ ἐπιλεγῆ πρόσωπο ἀξίας καὶ ἱκανότητος, ἐπελέγη ὁ «Ἡμέτερος» ὁ «Δικός τους», τὸ «Ὑποχείριό τους». Ὁ παντελῶς ἀκατάλληλος κ. Εἰρηναῖος (2001-2005).
Ἀποτέλεσμα, τὸ 2005 ξέσπασαν ἀξιόλογα σκάνδαλα στὴν Ἁγία Πόλι καὶ ὁ ἐκεῖ Ἑλληνισμὸς ἔφθασε στὸ χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ. Κινδύνευσε δηλαδὴ νὰ ἀπωλέση τὸ Πατριαρχεῖο γιὰ πάντα.

Τραγικὴ ἐπιλογὴ διὰ Ἀμερικήν,
τοῦ π. Σπυρίδωνος

Μετὰ τὴν ἀποπομπὴ τοῦ Ἀμερικῆς Ἰακώβου, ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἐπελέγη ὁ π. Σπυρίδων (1996-1999). Παρέμεινε στὸ θρόνο του, μόνον ἐπὶ τρία φτωχὰ ἔτη.
Προέβη εἰς δηλώσεις κατὰ τὴν ἐκλογή του, πῶς θὰ πολιτευθῆ μέ, «διὰ βίου ὑπακοὴ πρὸς τὸν Πατριάρχη τοῦ Φαναρίου».
Ἀκολούθησε μία βλάσφημος ἀπόκρισις ἀπὸ τὸν κ. Βαρθολομαῖο. «Ἂν Ἐπίσκοπός τις ἔχῃ ὅλες τὶς ἀρετές, καὶ ὅλα τὰ χαρίσματα… ἀλλὰ δὲν ἔχῃ ἀταλάντευτο ὑπακοὴ σὲ μένα, τότε … δὲν ἔχει καμιὰ ἀξία. Δὲν εἶναι τίποτε».
Ἔκτοτε ἡ γεραρὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀμερικῆς περιέπεσε εἰς μεγάλες τρικυμίες καὶ ὁ κ. Σπυρίδων ἀπεμακρύνθη ἀδόξως. Φεύγοντας ἐξετόξευσε ἀπεῖλες μὲ πολλὰ σκοτεινὰ ὑπονοούμενα. «Ἂν τὰ ἀναρτήσω στὸ διαδίκτυο», εἶπε, «πολλοὶ θὰ ἀπωλέσουν τὸν ὕπνο τους».
Τέλος ἀπεχώρησε, ἀφοῦ διεσφάλισε πλουσιοπάροχα τὸν βιοπορισμό του ἀπὸ τὰ ταμεῖα τῆς Ἐκκλησίας.

Τραγικὴ ἐπιλογὴ διὰ Ἀμερικήν,
τοῦ π. Δημητρίου

Οἱ τραγικὲς καὶ ἄστοχες ἐπιλογὲς συνεχίσθησαν γιὰ τὴν Ἀμερική, μὲ τὴν ἐπιλογὴ τοῦ π. Δημητρίου Τρακατέλη (1999-2019).
Παρὰ τὶς ἄριστες προοπτικὲς ποὺ εἶχε, τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ βρίσκεται σὲ συνεχεῖς ἀναταράξεις. Γιὰ ποιὸ λόγο;
Πολλὰ οἰκονομικὰ Σκάνδαλα ἔπνιξαν τὴν Ἀρχιεπισκοπή. Ἄλλα σκάνδαλα ἐπιλογῶν καὶ προσώπων. Ἀκόμη καὶ φοβερὰ σκάνδαλα παιδεραστιῶν μὲ ἀποζημιώσεις ἑκατομμυρίων δολλαρίων.
Ἀκόμη καὶ γιὰ τὸ ἐγκληματικὸ ζήτημα τῶν ἐκτρώσεων ὁ Σεβ. Δημήτριος προέβη σὲ φοβερὴ δήλωσι, πὼς τάχα, …. ἄκουσον-ἄκουσον, τὸ θέμα αὐτὸ εἶναι θέμα τῆς Πολιτείας. Λὲς καὶ οἱ ζωὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ ἡ θανάτωσί τους δὲν ἀναφέρονται στὰ Ἱερὰ Εὐαγγέλια.
Ὅπου συναντάω τοὺς ἀρχηγίσκους τοῦ Ἑλληνισμοῦ μὲ πληγώνουν καὶ μὲ κάνουν νὰ δακρύζω.

Τραγικὴ ἐπιλογὴ διὰ Ἀγγλίαν, τοῦ π. Γρηγορίου

Οἱ συμφορὲς συνεχίσθησαν. Ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, προκειμένου νὰ κτυπήση τὸν Ἀμερικῆς Ἰάκωβο, ἀπέπεμψε σκαιότατα, ἄνευ αἰτίας τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀγγλίας, τὸν Μεθόδιο Φούγια (1979-1991).
Γιὰ τὴ θέσι του ἐπελέγη ὡς Ἀρχιεπίσκοπος ὁ π. Γρηγόριος (1991-σήμερα).
Ὁ ἀνεπανάληπτος Ἐπίσκοπος τῆς ἀβουλίας, τῆς ἀνυπαρξίας καὶ τῆς ἀνικανότητος. Οὐδὲν φαίνεται νὰ ἔπραξε, οὐδὲν νὰ εἶπε. Δὲν ἄφησε μήτε λόγο, μήτε ἔργο. Καθὼς λέγει ὁ φιλόσοφος ποιητής, «ὄνειρο σκιᾶς ἄνθρωπος».
Καίγεται ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ αὐτὸς δὲν παίρνει εἴδησι. Σείεται ὁ τόπος καὶ αὐτὸς καθεύδει. Οἱ τεκτονικὲς πλάκες τῆς γῆς χορεύουν καὶ αὐτὸς δὲν κινεῖται ἀπὸ τὴ θέσι του.

Τραγικὴ ἐπιλογὴ διὰ τὴν Αὐστραλίαν,
τοῦ Στυλιανοῦ

Ὁ ἀνθηρὸς Ἑλληνισμὸς τῆς Αὐστραλίας ἐδέχθη κατακέφαλα ἕνα Ἀρχιεπίσκοπο ποὺ κατηγορήθη ἀπὸ τὸν θεολόγο Νικ. Σωτηρόπουλο γιὰ αἵρεσι. Τὸν Στυλιανὸ Χαρκιανάκη (1975-2019).
Στὴν ἀρχὴ ὑπάκουος στὸν κ. Βαρθολομαῖο. Κατόπιν τὸν κατήγγειλε δημοσίως γιὰ παπικὴ νοοτροπία καὶ φανταστικὸ αὐτοκρατορισμό.
Στὴν συνέχεια, παρῃτήθη ἀπὸ τὴν θέσι τοῦ συμπροέδρου τῶν φαιδρῶν ἑνωτικῶν διαλόγων μὲ τοὺς Παπικούς.
Τέλος, διέκοψε κάθε ἐπαφὴ μὲ τὸ Φανάρι. Δὲν μετεῖχε σὲ καμιὰ λεγομένη Σύνοδο, διότι τὴν θεωροῦσε ἀνύπαρκτο καὶ «μαριονέττα».

Καταστρεπτικαὶ ἀποτυχίαι
τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου

Ἀπὸ τὶς ἀνωτέρω σχετικὲς ἀναφορές, καταδεικνύονται οἱ διαρκεῖς ἀποτυχίες τοῦ Πατρ. Βαρθολομαίου σὲ κάθε τομέα. Αὐτὸ συμβαίνει διότι, αὐτὸς νομίζει-δυστυχῶς, τοῦ τὸ ἐπιτρέπουν μερικοὶ Προκαθήμενοι καὶ Ἕλληνες Πολιτικοὶ-ὅτι εἶναι ὁ Ἡγέτης τοῦ Παγκοσμίου Ἑλληνισμοῦ. Φαντασιώνεται καταστρεπτικὰ καὶ αὐτοκαταστρεπτικά, πὼς εἶναι ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς, ἐνῶ στὸν Ἐλεύθερο χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ὑφίστανται παρόμοια σχήματα.
Ἀπέτυχε καὶ εὐτελίσθη στὸ Κολυμβάριον. Δὲν συνετίσθη. Συνέχισε τὰ ἴδια.
Ἀλλά, ἔμεινε μόνος στὴν «Ψευτο-Αὐτοκεφαλία» τῶν καθῃρημένων καὶ «αὐτοχειροτονήτων» τοῦ Κιέβου. Ἀπέναντί του βρίσκονται ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες.
Γιατὶ ὅλα αὐτά;
Γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο, ὅτι, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος παραβιάζει συστηματικὰ ὅλα ὅσα διδάσκει τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὅτι ἐντέλλονται οἱ Ἱεροὶ καὶ Θεόπνευστοι Κανόνες τῆς Ὀρθοδοξίας. Μὲ ἀλαζονεία ἑωσφορικὴ καταπατᾶ ὅλες τὶς ἀρχὲς τῆς ἀγάπης, τῆς ἐλευθερίας τῆς ἰσότητος, τῆς ταπεινώσεως. Τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Χριστοῦ. Τὰ ἐντάλματα τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Δὲν παραδέχεται τὰ τῆς ἐλευθέρας Ὀρθοδοξίας: «Ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι εἶναι ἴσοι». «Ὅλες οἱ Ἐκκλησίες εἶναι ἴσες». «Ὅλες οἱ Σύνοδοι εἶναι ἴσες». Καὶ ἀσφαλῶς «ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι ἴσοι».

Ὁ Ἑλληνισμὸς ἐπιλέγει τοὺς Ἡγέτας του

Τὶ πρέπει νὰ συμβῆ λοιπὸν στὴν περίπτωσι τῶν Ἡγετῶν τῆς Ἀμερικῆς, Αὐστραλίας καὶ Ἀγγλίας;
Τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ ὅ,τι λένε οἱ Ἱεροὶ Κανόνες.
Οἱ Ἱερὲς Τοπικὲς Σύνοδοι τῶν ἀποδήμων Ἑλλήνων, ὀφείλουν νὰ συνέλθουν, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ Ἐλευθερίᾳ καὶ νὰ ἐκλέξουν μόνοι τους Προκαθημένους Ἡγέτες των. Πρόσωπα, καθαρά, ἀνεπίληπτα, ἱκανά, ἔξυπνα καὶ μὲ Ἡγετικὲς Ἱκανότητες. Μὲ γνήσιο Πατριωτικὸ καὶ Παραδοσιακὸ φρόνημα.

Κανεὶς διορισμένος σκλάβος

Ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμὸς καὶ στὶς τρεῖς Ἠπείρους, νὰ διακηρύξη ὅτι δὲν θὰ δεχθῆ κανένα διορισμένο, ὑποτακτικὸ καὶ σκλάβο. Παρὰ μόνον ἐκεῖνον ποὺ θὰ ἐπιλέξη ὁ ἴδιος.
Συνάμα, τὸ Κέντρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἡ Ἀθήνα ἔχει τὸ λόγο. Ἀκούει κανεὶς ἐκεῖ στὴ φτωχογειτονιὰ τοῦ Συντάγματος; Ἐκεῖ στὴ φτωχογειτονιὰ τῆς Ἱ. Συνόδου;
Τόσον ἡ Πολιτεία, ὅσον καὶ ἡ Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας ποίμνιο καὶ πολίτες ζοῦν στὴν Ἀμερική, Αὐστραλία καὶ Ἀγγλία νὰ ἀναλάβουν τὴν εὐθύνη τῶν Ἀποφάσεων.
-«Σεῖς Ἕλληνες, ἀδέλφια μας, ἀποφασίζετε γιὰ τὴν Πνευματικὴ καὶ (Πολιτικὴ) σας τοπικὴ Ἡγεσία, τὸν Προκαθήμενό σας. Αὐτὸς καὶ μόνον ἀναγνωρίζεται καὶ ἀγκαλιάζεται ἀδελφικὰ ἀπὸ τὴν Μητέρα Πατρίδα Ἑλλάδα».
Γιὰ τὴν Ἀγγλία ἀνάλογο λόγο ἔχει καὶ ἡ Ἐκκλησία καὶ Πολιτεία τῆς Κύπρου, καθότι ἡ πλειοψηφία τοῦ ποιμνίου ἀνήκει στὸ πολύπαθο νησί.

Καίγονται οἱ Ἀμερικανοὶ
διὰ τὸν Προκαθήμενον 7 ἑκατ. Ἑλλήνων

Καὶ γιὰ ἐπιβεβαίωσι τῆς ἁρμοδιότητος τῆς Ἐκκλησίας καὶ Πολιτείας τῆς Ἑλλάδος, ἔχουμε διπλὸ κτύπημα ἀπὸ τὴν ὑπερδύναμι τῶν ΗΠΑ. Προφανῶς γιὰ τὸ ζήτημα τῆς ἐκλογῆς τοῦ Προκαθημένου τῶν Ἑλλήνων τῆς Ἀμερικῆς.
Ὁλόκληρος τομέας τοῦ ΥΠΕΞ, τῶν ΗΠΑ, πέντε ἀνώτατοι διπλωμάτες μαζὶ μὲ τὸν ἐδῶ πρέσβυ Τζ. Πάϊατ, ἐπεσκέφθησαν τὸν Προκαθήμενο τῶν Ἑλλήνων κ. Ἱερώνυμο (6-5-2019).
Ταυτοχρόνως ἀνάλογος ἐπέλασις συντελεῖται καὶ στὸ Ἑλληνικὸ ΥΠΕΞ, ἀπὸ μέρος τῆς ἰδίας ὁμάδος, πρὸς τὸν ἁρμόδιο Ὑφυπουργὸ τῶν θρησκευτικῶν θεμάτων, τὸν κ. Μάρκο Μπόλαρη (6-5-2019). Σὲ ἐκεῖνον, ὅπου ὑπάγεται καὶ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο.
Τὶ ζητοῦν οἱ συγκεκριμένοι διπλωμάτες; Μὰ νὰ ἐπιβάλουν τὸ δικό τους ἐκλεκτὸ γιὰ τὴν Ἀμερική. Ἤδη, τὴν προηγουμένη διετία ὁ ἐδῶ πρέσβυς, ὁ κ. Τζ. Πάϊατ, ὄχι φυσικὰ ἀπὸ θρησκευτικὴ εὐαισθησία, συνάντησε φανερὰ ἢ καὶ κρυφὰ δέκα Μητροπολίτες τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ τὰ πρῶτα φέροντες… ἀπὸ τοὺς δελφίνους… Συνάμα ἐκβιάζουν γιὰ τὸ ἀδύνατο καὶ παράλογο: Νὰ ἀναγνωρίση ἡ Ἀθήνα τὸ ἀντικανονικὸ μόρφωμα τῶν Καθηρημένων – Αὐτοχειροτονήτων τῆς «Ψευτοαυτοκεφαλίας» καὶ «Ψευτοσυνόδου» τῆς Οὐκρανίας (Μικρῆς Ρωσίας).
Ἐμεῖς τὸ διακηρύσσουμε ὅτι, γιὰ τὸ ἐλεύθερο Ὀρθόδοξο Ἔθνος μας οὔτε «habemus Papam», οὔτε «Habemus Paiat». (Οὔτε ἔχουμε Πάπα, οὔτε ἔχουμε Πάϊατ).
Οὔτε ζοῦμε ὡς «Master’s Voice (HMV)» (ἡ φωνὴ τοῦ κυρίου). Δὲν ἀνεχόμαστε ἀφεντικά. Μὲ μία λέξι εἴμαστε πραγματικοὶ Ἕλληνες.

Φῆμαι διὰ ἀνικάνους, ἀναζήτησις διὰ “image”

Οἱ στρατευμένοι καὶ ἀμειβόμενοι κονδυλοφόροι τοῦ Φαναρίου, ἀφήνουν νὰ διαρρεύσουν διάφορα ὀνόματα ποὺ θὰ θελήση νὰ προωθήση ἀντικανονικῶς καὶ ἀντεθνικῶς ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος. Πρόσωπα ἀνεπίληπτα, μετρίας ἱκανότητος καὶ ἀσφαλοῦς ὑποτακτικότητος.
Νομίζουμε ὅτι δὲν θὰ καταφέρουν τίποτε, ὅπως καὶ στὴν περίπτωσι τοῦ Σεβ. Σπυρίδωνος καὶ τοῦ Σεβ. Δημητρίου. Κατέλαβαν τὸ θρόνο διορισμένοι, ἀπεπέμφησαν ὅμως καταφρονεμένοι καὶ μαστιγωμένοι. Ἄφησαν πίσω τους βαθιὲς πληγές.
Ἀναζητοῦνται ἀκόμη πρόσωπα μὲ καλὸ δημόσιο image, γιὰ νὰ καταφέρουν νὰ τὰ κάνη ἀποδεκτὰ ὁ Ἀπόδημος Ἑλληνισμὸ καὶ ἡ Μητροπολιτικὴ Πατρίδα.
Συντελοῦνται ὑποδόριες κινήσεις πρὸς τρεῖς Μητροπολίτες τῆς Ἑλλάδος, προκειμένου νὰ ἐξασφαλισθῆ κάλυψις καὶ ἔγκρισις τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Συγχρόνως μεθοδεύεται ὥστε, νὰ δημιουργηθῆ ἡ ψευδὴς ἐντύπωσις, ὅτι αὐτός, ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος, μόνος του ἀποφασίζει. Ὁ πλήρως ἀποτυχημένος Πατριάρχης.
Δὲν θὰ εἰσέλθωμεν εἰς ὀνοματολογίαν.
Ὅμως, ὅ,τι ἀντικανονικὸ καὶ δόλιο καὶ νὰ ἐνεργηθῆ, ἀπὸ τοὺς Ἡρακλεῖς, τοῦ, ἰδίᾳ εὐθύνῃ, ἐφθαρμένου Θρόνου, θὰ ναυαγήσουν. Οἱ παντελῶς ἀναρμόδιοι, θὰ ἀποτύχουν κατὰ τὸν ἀδήριτο πνευματικὸ νόμο. Καὶ θὰ δώσουν λόγο στὸν Κύριο τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐὰν τολμήσουν τὰ ἄθεσμα, θὰ ὑποστοῦν καὶ νέο στραπάτσο, ὡς ἀκριβῶς συνέβη στὶς σχετικές περιπτώσεις ποὺ ἤδη καταγράψαμε. Νομίζουμε πώς, τὸ ἠχηρὸ στραπάτσο τῆς «Ψευτο-Συνόδου» τοῦ Κιέβου τῶν καθῃρημένων τοῦ Κιέβου θὰ εἶναι ὁ ἔσχατος ἐφιάλτης των.

Λάθρα κινοῦνται

Πολλοὶ Ἐκκλησιαστικοὶ καὶ Πολιτικοὶ ἄρχοντες, στὴν Πατρίδα μας κινοῦνται λάθρα καὶ πονηρά, γιὰ νὰ ἐξασφαλίζουν δόξες καὶ τιμὲς καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, βασανίζουν τὴν Ἑλληνορθοδοξία μὲ τὰ ἔργα τους, τὶς ἀνικανότητές τους καὶ τὰ ἐγκλήματά τους. Ὄχι τὰ ἀγνοήματά τους. Κατόπιν δραπετεύουν λάθρα ἀπὸ τὸ τραῖνο, χωρὶς οὔτε νὰ ἀπολογοῦνται οὔτε καὶ νὰ ἀποκαλύπτουν τὴν ἀλήθεια. Σαλτάρουν στὴν θάλασσα τῆς αὐτοκαταστροφῆς των.
Αὐτὸ τώρα πράττει καὶ ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἀμερικῆς, ὁ Μακαριώτατος κ. Δημήτριος. Φεύγει λάθρα.
Πολλοὶ ἀναχωροῦν λάθρα ἀπὸ τὶς θέσεις ποὺ ἀπὸ τὸ παράθυρο δολίως κατέλαβον. Ξυλοκοποῦν τὸν Ἑλληνισμό. Καταστρέφουν τὴν Πατρίδα καὶ τὴν Ὀρθοδοξία. Εἶναι σύμφυτοι τῆς καταπτώσεως. Κατήντησαν τορπιλιστὲς τῆς Ἱερᾶς Ὁλκάδος τῆς Πίστεως· δόλιοι πολέμιοι τῆς ἀνατάσεως καὶ τοῦ ὁραματισμοῦ τῆς Ῥωμιοσύνης.
Ἐπὶ χρόνια φθείρουν τὴν Πατρίδα καὶ ποινὴ τιμωρίας δὲν ὑφίστανται. Ἀλλὰ ζῇ Κύριος ὁ Θεὸς μας.

Δόλιοι πολέμιοι τῆς ἀνατάσεως
καὶ τοῦ ὁραματισμοῦ τῆς Ῥωμιοσύνης

«Ὁ δὲ Παῦλος ἔφη πρὸς αὐτούς δείραντες ἡμᾶς δημοσίᾳ ἀκατακρίτους ἀνθρώπους Ῥωμαίους ὑπάρχοντας, ἔβαλον εἰς φυλακήν· καὶ νῦν λάθρᾳ ἡμᾶς ἐκβάλλουσιν; οὐ γάρ ἀλλὰ ἐλθόντες αὐτοὶ ἡμᾶς ἐξαγαγέτωσαν» (Πράξ. ιστ΄ 37)
(Τουτέστιν. Ὁ δὲ Παῦλος παρήγγειλε πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν Φιλίππων. Μᾶς δείρατε δημόσια καὶ χωρὶς ἀπολογία. Ἐμᾶς ποὺ εἴμαστε Ῥωμαῖοι πολίτες. Καὶ μᾶς ἔβαλαν στὴ φυλακή. Τώρα κρυφᾶ θέλουν νὰ μᾶς ἀποφυλακίσουν; Λέμε λοιπὸν ὄχι. Ἀλλὰ νὰ ἔλθουν οἱ ἴδιοι νὰ μᾶς ἀποφυλακίσουν).
Μεγαλόσχημοι, ἐπὶ χρόνια φθείρουν τὴν Πατρίδα καὶ ποινὴ τιμωρίας δὲν ὑφίστανται. Ἀλλά, «Ζῆ Κύριος ὁ Θεὸς τῶν Δυνάμεων…» (Προφ. Ἠλίας, Γ’ Βασ. Ἰζ. 1).
πηγή