Περπατούσα πριν καιρό στην λεωφόρο της ζωής.
Μια μέρα είδα μια πινακίδα που έγραφε: «Σούπερ μάρκετ Ουρανού».
Καθώς ήρθα πιο κοντά η πόρτα άνοιξε και δίχως να το καταλάβω, βρέθηκα μέσα.
Είδα οικοδεσπότες Αγγελούδια που στέκονταν παντού. Ένα αγγελούδι με πλησίασε, μου έδωσε ένα καλάθι και μου είπε: «ψώνισε με σύνεση».
Όλα όσα ένας χριστιανός χρειάζεται ήταν μες στο σούπερ μάρκετ.
Όσα δεν μπορούσες να κουβαλήσεις σήμερα, θα μπορούσες να ξανάρθεις πάλι.
Στο καλάθι μου πρώτα έβαλα λίγη «Υπομονή» και στην ίδια σειρά βρήκα την «Αγάπη» και πιο κάτω την «Κατανόηση».
Τα χρειάζεσαι αυτά παντού, όπου κι αν πας.
Πήρα μία σακούλα «Σοφία» μια, δυο σακούλες «Πίστη».
Δεν μπορούσα να προσπεράσω το Άγιο Πνεύμα γιατί ήταν παντού μέσα στην αίθουσα.
Σταμάτησα να πάρω λίγη «Δύναμη» και «Κουράγιο», για να βοηθηθώ να τρέξω στον αγώνα.
Σχεδόν το καλάθι μου είχε γεμίσει, μα θυμήθηκα ότι χρειαζόμουν την «Ευλογία».
Δεν ξέχασα να πάρω τη «Σωτηρία» γιατί ήταν δωρεάν. Έτσι προσπάθησα και πήρα αρκετή και για τους δύο, για σένα και εμένα.
Οπωσδήποτε μην παραλείψω, μην προσπεράσω, την «Ταπεινοφροσύνη», τη «Συγχώρηση», τη «Δικαιοσύνη» και την «Ευγνωμοσύνη».
Τελικά ξεκίνησα για το ταμείο να πληρώσω το λογαριασμό. Πίστευα ότι είχα ότι χρειαζόμουν για να εκπληρώσω την επιθυμία του δασκάλου μου.
Καθώς προχωρούσα στο διάδρομο είδα την «Προσευχή» και την «Εγκράτεια».
Σίγουρα τις χρειαζόμουν και τι δύο, γιατί ήξερα ότι μόλις βγω έξω θα συναντούσα την αμαρτία.
Η «Ειρήνη» και η «Χαρά» ήταν εν αφθονία στο τελευταίο ράφι.
Το «Τραγούδι» και η «Δοξολογία» κρέμονταν στο πλάι κι έτσι έβαλα και από αυτά στο καλάθι μου.
Πλησιάζοντας τον άγγελο στο ταμείο τον ρώτησα:
-Πόσα σας οφείλω;
-Πάρε τα μαζί σου όπου κι αν πας, μου απάντησε με ένα μειδίαμα.
-Πόσα σας οφείλω γι όλα αυτά; Ξαναρώτησα
Ο Άγγελος χαμογέλασε πάλι και μου είπε:
«Ο Χριστός έχει πληρώσει το λογαριασμό σου πριν πολλά-πολλά χρόνια»..
+++
Έκανα υπομονή στο Περιβόλι της Παναγίας.
Περιμένω την Μεγάλη ώρα.
Δεν μπορώ να σας μιλήσω.
Δεν μπορώ να σας γράψω.
Δεν άκουσα ποτέ για φς.
-Άναβα τα καντήλια. Ανάψτε το κι εσείς.
-Διάβαζα τις ακολουθίες. Διαβάστε κι εσείς.
Καθάρησα το μυαλό μου από τα Ευαγγελικώς άπρεπα. Προσπαθήστε κι εσείς.
Μια μέρα είδα μια πινακίδα που έγραφε: «Σούπερ μάρκετ Ουρανού».
Καθώς ήρθα πιο κοντά η πόρτα άνοιξε και δίχως να το καταλάβω, βρέθηκα μέσα.
Είδα οικοδεσπότες Αγγελούδια που στέκονταν παντού. Ένα αγγελούδι με πλησίασε, μου έδωσε ένα καλάθι και μου είπε: «ψώνισε με σύνεση».
Όλα όσα ένας χριστιανός χρειάζεται ήταν μες στο σούπερ μάρκετ.
Όσα δεν μπορούσες να κουβαλήσεις σήμερα, θα μπορούσες να ξανάρθεις πάλι.
Στο καλάθι μου πρώτα έβαλα λίγη «Υπομονή» και στην ίδια σειρά βρήκα την «Αγάπη» και πιο κάτω την «Κατανόηση».
Τα χρειάζεσαι αυτά παντού, όπου κι αν πας.
Πήρα μία σακούλα «Σοφία» μια, δυο σακούλες «Πίστη».
Δεν μπορούσα να προσπεράσω το Άγιο Πνεύμα γιατί ήταν παντού μέσα στην αίθουσα.
Σταμάτησα να πάρω λίγη «Δύναμη» και «Κουράγιο», για να βοηθηθώ να τρέξω στον αγώνα.
Σχεδόν το καλάθι μου είχε γεμίσει, μα θυμήθηκα ότι χρειαζόμουν την «Ευλογία».
Δεν ξέχασα να πάρω τη «Σωτηρία» γιατί ήταν δωρεάν. Έτσι προσπάθησα και πήρα αρκετή και για τους δύο, για σένα και εμένα.
Οπωσδήποτε μην παραλείψω, μην προσπεράσω, την «Ταπεινοφροσύνη», τη «Συγχώρηση», τη «Δικαιοσύνη» και την «Ευγνωμοσύνη».
Τελικά ξεκίνησα για το ταμείο να πληρώσω το λογαριασμό. Πίστευα ότι είχα ότι χρειαζόμουν για να εκπληρώσω την επιθυμία του δασκάλου μου.
Καθώς προχωρούσα στο διάδρομο είδα την «Προσευχή» και την «Εγκράτεια».
Σίγουρα τις χρειαζόμουν και τι δύο, γιατί ήξερα ότι μόλις βγω έξω θα συναντούσα την αμαρτία.
Η «Ειρήνη» και η «Χαρά» ήταν εν αφθονία στο τελευταίο ράφι.
Το «Τραγούδι» και η «Δοξολογία» κρέμονταν στο πλάι κι έτσι έβαλα και από αυτά στο καλάθι μου.
Πλησιάζοντας τον άγγελο στο ταμείο τον ρώτησα:
-Πόσα σας οφείλω;
-Πάρε τα μαζί σου όπου κι αν πας, μου απάντησε με ένα μειδίαμα.
-Πόσα σας οφείλω γι όλα αυτά; Ξαναρώτησα
Ο Άγγελος χαμογέλασε πάλι και μου είπε:
«Ο Χριστός έχει πληρώσει το λογαριασμό σου πριν πολλά-πολλά χρόνια»..
+++
Έκανα υπομονή στο Περιβόλι της Παναγίας.
Περιμένω την Μεγάλη ώρα.
Δεν μπορώ να σας μιλήσω.
Δεν μπορώ να σας γράψω.
Δεν άκουσα ποτέ για φς.
-Άναβα τα καντήλια. Ανάψτε το κι εσείς.
-Διάβαζα τις ακολουθίες. Διαβάστε κι εσείς.
Καθάρησα το μυαλό μου από τα Ευαγγελικώς άπρεπα. Προσπαθήστε κι εσείς.
Γερο Σάββας Αρχαγγέλων
"Είτε το θέλω είτε όχι, μου έχει ανοιχτεί-όπως και στον καθένα από σας-από τον Μεγάλο Πατέρα-ένας τρεχούμενος λογαριασμός..στην Ουράνια Τραπεζούπολη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ένας περίεργος τρεχούμενος! Καταθέτεις μεν και αποσύρεις όποτε εσύ θέλεις, αλλά αντί να δίνεις ή να παίρνεις λίρες, δολάρια, ευρώ ή μάρκα, χρησιμοποιείς λόγια, σκέψεις και παραλείψεις!
Δεν γνωρίζω για τους δικούς σας λογαριασμούς-υπάρχει το ΟΥΤΑ (ΟΥράνιο Τραπεζικό Απόρρητο)-όμως, εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να σας αποκαλύψω μερικά στοιχεία από την κίνηση του δικού μου λογαριασμού των τελευταίων μηνών.
Τον Ιούλιο, τέλος του μηνός, παρουσίαζα χρεωστικό υπόλοιπο 125760 ΟΥΜ (Ουράνιες Μονάδες).
Τον Αύγουστο δεν νήστεψα, χρεώθηκα άλλες 5000 ΟΥΜ και κατέβηκα στις μείον 130760 ΟΥΜ. Δεν χαιρέτησα τον γείτονα, που δεν τον χώνευα, άλλες 3000 μονάδες κάτω. Περνούσα βιαστικός και δεν σταμάτησα να βοηθήσω έναν άρρωστο γέρο που συνάντησα, για να μην καθυστερήσω. Άλλες 7000 χρέωση!
Μια μέρα, είδα στην τηλεόραση εικόνες από τη ζωή των κοκαλιάρικων παιδιών της Αφρικής και-δεν ξέρω πώς μου ήρθε-ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου. Με έκπληξη μα και με ικανοποίηση είδα να πιστώνεται ο λογαριασμός μου με 10000 ΟΥΜ!! [..]
Πλησίαζε το τέλος του μήνα. Κλείστηκα στο δωμάτιό μου και βάλθηκα να ελέγξω τις καταστάσεις της τελευταίας εβδομάδας, που είχαν έρθει με το ΟΥ Μέιλ. Το βλέμμα μου έπεσε στο υπόλοιπο, που ήταν φυσικά χρεωστικό και είχε κάνει βουτιά στα μείον..325760 ΟΥΜ! Κόντεψα να καταρρεύσω! Τα δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα από τα μάτια μου...
Προσευχήθηκα για πολλή ώρα...Σήκωσα τα μάτια ψηλά, στην εικόνα Του και διέκρινα ένα γλυκύτατο χαμόγελο στ' Άγια Του χείλη! Και, ώ του θαύματος! Με τη Θεία Του Χάρη , το τεράστιο χρεωστικό μου υπόλοιπο έδειχνε τώρα 0!! Με είχε ανασύρει από τον βυθό. Όπως τον Πέτρο, όταν φοβήθηκε τ' άγρια κύματα κι άρχισε να βουλιάζει, μαλώνοντάς τον με αγάπη:
"Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;"
Σ' ευχαριστώ Κύριε, που με βοήθησες και μου έδωσες ευκαιρία για νέα αρχή. Είμαι βέβαιος τώρα πως έχοντας εσένα μαζί μου, θα ξεπερνώ κάθε φουρτούνα και κάθε κίνδυνο".
Iacovos
Παρα πολυ διδακτικο.Θελει ομως δουλεια ΠΟΛΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕαν πιστευεις αληθινα και αφιερωνεις μεσα απο την καρδια σου χρονο για ΜΟΝΟ για τον Κυριο ημων ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ειτε για να προσευχηθεις ειτε για να εκκλησιαστεις ειτε για να προετοιμαστεις να παρεις την Θεια Κοινωνια...τοτε η "δουλεια η πολυ" εχει ηδη γινει προς ωφελεια της ψυχης σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλοι,αυτοι που εχουν φυσικες αρετες ,πρεπει να τις διπλασιασουν[....],επομενως ας κανουμε το καλο παντοτε και εχουμε πολλα ακομα να διορθωσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή