ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

 

Ε μωρέ που χάθηκες...
εκεί στου αλωνάρη τα λημέρια
με το σύθαμπο στα μάτια
να στάζουν στάχια
από τους ιδρωμένους καημούς
στολίδια στο ατλάζι πάνω στο χώμα
με τις πέτρινες καρδιές χέρσο.
Ε μωρέ..εδώ είμαι...
πάνω στο υνί σκαρφαλωμένος
πάνω στην δίψα του λόγου
πάνω στ' άλογο της αγάπης
μαζεύω πέτρες κι αυλακώνω
για μια ελπίδα την Ανοιξη
ξεχάστηκα
θαλασσινός...
στο ποτάμι της αλήθειας
ξωμάχος να μετρώ νεκρούς
κι αθάνατους ερωτευμένους
που δεν χρύσωσαν για ένα φιλί
κι έμειναν με μάτια υγρά
να ποτίζουν και τ' αμπέλι.

Εε μωρέ..χάθηκες..
Αχ μωρέ..δεν θα σου πω τι βρήκα.
Κ.Α. Μεϊμάρογλου........17/9/2018