ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

 
Δεν είναι η πρώτη φορά που μας πουλήσατε.

Το 'χετε ξανακάνει χρόνια πριν σ΄ άλλους αιώνες...

Κι όμως ζήσαμε.

Κι’ αντέξαμε σκλαβιές και κούρσα...

τα φέραμε δεξιά με την αναβροχιά και την ακρίδα.

Είμαστε Έλληνες.

Δεν καρτερούμε τίποτα...

το αίμα πότισε τη γη...

Είμαστε Έλληνες.

Δεν καρτερούμε τίποτα,

απ΄ την "Αθήνα" τίποτα!!!

Είμαστε Έλληνες

Έλληνες του πικρού καιρού

και της Απελπισίας.

Στην καρδιά του πελάγου

στο σταυρό του ορίζοντα

κραυγή κι’ οιμωγή η πατρίδα μου.

Στη ΔΙΚΉ μας πατρίδα επάνω Αγρυπνούμε!

Αγρυπνούμε σ’ αυτή τη γωνιά...

Η φωνή μας – αιώνες παλιοί που δεν χάθηκαν.

Τα’ όνειρο μας – αιώνες που θά 'ρθουν.

Αγρυπνούμε σ’ αυτή τη γωνιά και μαχόμαστε!

Η ελπίδα ακονιέται στην Πίστη!!!